บทที่ 21 อย่าพึ่งตายNC+

1544 คำ

ร่างบางเม้มริมฝีปากแน่นดวงตากลมโตปรือมองเบื้องล่างอย่างเย้ายวน ลมหายใจหอบถี่ ก่อนใบหน้าสวยเฉี่ยวจะบิดเบี้ยวเมื่อนิ้วเรียวของเพทายแทรกเข้ามาภายในกลีบดอกไม้ของเธอ นิ้วร้ายกรีดตามรอยแยกจากล่างขึ้นบนก่อนจะกดแนบลงไปบนติ่งเสียวจนเธอสั่นสะท้านภายในเต้นระรัวอย่างต้องการสิ่งมาเติมเต็มส่วนนั้น “อ่าส์..ฉันต้องการ” “หืมม ว่าไงนะ” “ฉันต้องการ..มากกว่านี้” เธอตอบอย่างหงุดหงิดเมื่อนิ้วแกร่งสอดเข้าไปได้เพียงนิ้วเดียว ในใจของเธอมันต้องการมากกว่านั้น ก่อนที่ดวงตากลมโตจะมองไปที่ท่อนลำของเขาและกลืนน้ำลาย “หึ อยากโดนแล้วหรอมองขนาดนี้” เพทายเค้นเสียงหัวเราะในลำคอเมื่อเห็นสายตาของเมษาเอาแต่จับจ้องท่อนลำของเขานิ่ง “อืมมม..อ๊ะ” ร่างบางครางกระเส่า “อย่าเกร็ง..รัดชิบ” ร่างสูงสอดนิ้วกลางเข้าไปภายในร่องสวาทที่อาบย้อมไปด้วยหยาดน้ำสีใสเพียงปลายนิ้วสัมผัสได้ถึงความคับแน่นของเธอแล้ว เพทายแต่กัดฟันแน่นพ่นลมหายใจร้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม