"หนู!!เฮียนอนไม่หลับ"
ฉันเดินไปเปิดประตูห้องแต่ยังไม่ทันพูดอะไรคนตัวโตที่ยืนหน้าห้องก็ชิงพูดขึ้นมาซะก่อนแต่ไม่พูดเปล่าพี่แอลทำหน้าอ้อนๆฉันเหมือนเด็กเลย
"นอนไม่หลับแล้วมาบอกหนูทำไมหนูช่วยอะไรไม่ได้หรอก"
"เฮียนอนไม่หลับเพราะหนู...หนูต้องรับผิดชอบ"
ห่ะ! เพราะฉันเนี่ยนะ ฉันไปทำอะไรเขาทำไมฉันต้องรับผิดชอบเขาด้วยละ
"เพ้อเจ้อ! หนูไม่ได้ทำอะไรเลย"
หมับ!!
"อ๊ะ!!"
ฉันบอกเขาแล้วทำท่าจะหันหลังกลับเข้าห้องอยู่ๆพี่แอลก็คว้าตัวฉันไปกอดจนแผ่นหลังของฉันแนบชิดกับหน้าอกของเขา
"ขอกอดแปปเดียวได้ไหมแค่แปปเดียว...นะครับ"
พี่แอลสวมกอดฉันทางด้านหลังและเอาคางมาเกยบนไหล่แล้วพูดกับฉันไออุ่นจากลมหายใจของเขาเป่ารดต้นคอฉันจนฉันรู้สึกหวาบหวิวยังไงก็ไม่รู้บอกไม่ถูก ที่สำคัญร่างกายฉัน จิตใจฉันมันไม่รู้สึกอยากปฏิเสธการกระทำแบบนี้ของเขาเลยมันกลับรู้สึกดีรู้สึกอบอุ่นแปลกๆฉันยืนนิ่งๆปล่อยให้เขากอดสักพักก่อนที่จะสะ
