พ่อเพื่อนหนูขอจอง

จับไข้

หนุ่มใหญ่โอบกระชับร่างบาง แลกจูบและคลอเคลียกันไปมาสักพักก่อนที่เขาจะตัดใจผละจากเรือนร่างเย้ายวนออกมา เขาไม่เคยรู้สึก

โหยหาใครแบบนี้มาก่อน

“ข้าวเดี๋ยวฉันมานะ ฉันจะออกไปซื้อยามาให้เธอ”

เขาบอกแล้วลุกขึ้นไปแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ขวัญข้าวเข้าใจได้ทันทีว่ายาที่เขาว่าคือยาอะไร เธอมีความจำเป็นที่ต้องใช้มัน อย่างเร่งด่วน

เสียด้วย

“ค่ะ” เธอตอบรับ

“เธออยู่ได้นะข้าว” เขาถามเธอด้วยความเป็นห่วง กังวลกลัวเธอจะคิดมาก

“ข้าวอยู่ได้ค่ะ” แต่ขวัญข้าวก็เข้าใจดีและไม่ได้คิดมากอะไร

“โอเค งั้นฉันไปนะ ถ้ามีอะไรเธอโทรหาฉันทันทีนะข้าว” เขาย้ำ

อีกที

“ค่ะ” เธอรับ

“ฉันไปนะข้าว ฉันจะซื้อของกินเผื่อเข้ามาเลย แล้วก็...” เขาว่าแล้วหยุดประโยคสุดท้ายไว้พร้อมกับสายตากรุ้มกริ่ม แล้วเขาค่อยเอ่ยต่อ

“ฉันคิดว่าจะซื้อคอนด้อมติดมาด้วยสักโหลเลยเป็นไง” คำพูดของเขาทำให้ใบหน้าของเด็กสาวแดงก่ำ

“คนบ้า ข้าวยังเจ็บอยู่เลยนะ” เธอว่าอย่างอาย ๆ

“ของอย่างนี้มันต้องซ้ำบ่อย ๆ เธอจะได้ไม่เจ็บ” เขาว่าต่ออย่างทะเล้น

“แด๊ดไปได้แล้วค่ะ” เธอเอ่ยปากไล่เขาด้วยความเขิน

“ถ้าวันนี้เธอต้องการพักผ่อน งั้นก็เก็บไว้ใช้วันอื่น ๆ ก็ได้ เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกข้าว” เขาว่าแล้วก็เดินยิ้มออกไปอย่างอารมณ์ดี

แต่ก่อนจะออกจากห้องเขายังไม่วายหันหน้ามาคาดโทษเธออีกครา “ฉันได้ยินนะว่าเมื่อครู่เธอเรียกฉันว่าอะไร”

ขวัญข้าวที่รู้ตัวจึงเอ่ยตอบกลับไป “ก็มันชินแล้วนี่คะ”

เธอได้ยินเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดีของเขาอีกครั้งก่อนที่เขาจะออกไปจริง ๆ

หลังจากที่พอลออกไปสักพักขวัญข้าวได้รับโทรศัพท์จาก

นาตาลีว่าวันนี้จะไม่กลับบ้าน และยังบอกว่าพรุ่งนี้ให้ไปเจอกันทีคณะเลยโดยจะให้บิดาของตนไปส่งเธอแทนและฝากให้เธอบอกเขาด้วย

ขวัญข้าวรู้สึกว่ามันแปลก เพื่อนของเธอจะต้องมีเรื่องอะไร

สักอย่าง เธอรู้สึกเป็นห่วงเพื่อนสนิทอย่างบอกไม่ถูก แต่ในเมื่อเพื่อนของเธอไม่พูดเธอก็ยังไม่อยากก้าวก่าย เธอเพียงหวังว่านาตาลีจะจัดการกับปัญหาอะไรก็แล้วแต่นั้นได้

ตอนนี้ขวัญข้าวรู้สึกว่าร่างกายเหนื่อยล้าและหนักอึ้งไปหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งตรงจุดอ่อนไหวนั้นกำลังปวดระบมจนแทบขยับตัวไม่ได้ เธอไม่คิดว่าประสบการณ์รักครั้งแรกจะแตกต่างจากการที่เธอช่วยตัวเองขนาดนี้ มันสุขสมกว่ามากและมันก็มาพร้อมกับความเจ็บปวดที่มากกว่าเช่นกัน ความอ่อนล้าของร่างกายบวกกับการที่เมื่อคืนเธออดนอนทำให้เธอผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว

เพียงไม่นานพอลก็กลับเข้ามา เขานำยาและอาหารมาให้เธอถึงในห้องแต่เห็นว่าขวัญข้าวหลับอยู่เขาเลยไม่อยากปลุกเธอ เขานั่งลงข้างเตียงและมองสำรวจเพื่อนของลูกสาวไปด้วย

ขวัญข้าวเป็นคนสวยจัดแบบที่ไม่ต้องผ่านการศัลยกรรมแบบที่

สาว ๆ สมัยนี้นิยมกัน ไม่แปลกใจเลยที่ความสวยของเธอจะติดตาเขาตั้งแต่แรกเจอ แต่ด้วยความที่สถานะของเขาบวกกับความต่างระหว่างวัยมันค้ำคออยู่เขาจึงต้องเตือนตัวเองและปฏิเสธความจริงอยู่เรื่อยมาว่าความจริงแล้วเขาเองก็คิดอะไรกับเพื่อนลูกสาวคนนี้อยู่เหมือนกัน

พอลตัดสินใจปล่อยให้เธอนอนพัก ส่วนตัวเขาลงมาจัดการกับอาหารที่ซื้อมาเพราะเขาใช้พลังงานไปมากเหลือเกิน ดังนั้นต้องกินชดเชยพลังงานที่เสียไป และเผื่อสำหรับการใช้พลังงานในครั้งหน้าอีกด้วย

เขาจัดการอาหารตรงหน้าอย่างอารมณ์ดี จากนั้นเขาก็จัดการนำส่วนที่ซื้อมาฝากเด็กสาวเก็บเข้าตู้เย็น แล้วจัดการเตรียมอาหารสดใหม่ฝีมือเขาให้เธอแทน เพราะว่าก่อนที่จะออกจากห้องมารู้สึกว่าเธอจะตัวรุม ๆ เหมือนจะเป็นไข้ ดังนั้นให้เธอรับประทานอาหารอ่อน ๆ จะดีกว่า

พอลกลับขึ้นไปในห้องของขวัญข้าวอีกครั้งพบว่าเธอยังคงหลับอยู่ แต่คราวนี้เขาตัดสินใจปลุกเธอขึ้นมาเพื่อที่เธอจะได้กินยา เพราะหากปล่อยไว้นานอาจเป็นผลเสียต่อเธอได้

“ข้าวตื่นขึ้นมากินยาก่อน”

เขาสะกิดเรียกเธอ และต้องตกใจที่ตอนนี้อุณหภูมิของร่างเธอนั้นสูงจนน่าใจหาย

“ข้าวตื่นขึ้นมากินยาก่อนแล้วค่อยนอนนะ” เขาเรียกเธออีกครั้ง

ขวัญข้าวรู้สึกตัวแต่เธอรู้สึกปวดร้าวร่างกายไปหมดจึงไม่สามารถขยับตัวได้มากนัก พอลเห็นดังนั้นจึงช่วยพยุงให้เธอลุกขึ้น จัดหมอนให้เธอพิงเพื่อพักหลัง จากนั้นสิ่งแรกที่เขาส่งให้เธอคือยาคุมฉุกเฉิน เธอรับมันไปกินแต่โดยดี แล้วพอลจึงค่อย ๆ ป้อนน้ำให้เธอ เด็กสาวทำท่าจะล้มตัวนอนอีกครั้งแต่ถูกเขายั้งไว้ก่อน

“เดี๋ยวก่อนข้าว กินข้าวก่อนแล้วจะได้กินยาแก้ไข้”

ขวัญข้าวอยากจะนอนพักเสียมากกว่า เคยได้ยินมาว่าครั้งแรกบางคนถึงกับจับไข้แต่ไม่คิดว่าจะมาเจอกับตัวเอง แต่เธอก็ยอมทำตามที่พอล

บอกแต่โดยดี

อาหารที่พอลทำมาให้เธอคือข้าวต้มไก่ฉีกร้อน ๆ กับไข่เจียว

หอมใหญ่ แม้จะเป็นฝรั่งต่างชาติแต่เขาเองนั้นเชี่ยวชาญการทำอาหารไทยด้วย ก็ต้องขอบคุณภรรยาเก่าสมัยที่ยังรักกันหวานชื่นอยู่ที่เคยสอนเขา

ขวัญข้าวพยายามตักข้าวกินเองแต่มือไม้ของเธออ่อนแรงไปหมด พอลจึงทำหน้าที่ป้อนอาหารเธอด้วยตัวเอง เขาตักข้าวต้มขึ้นมา เป่าจนมันอุ่นแล้วยื่นให้เธอทาน ซึ่งเธอก็ยอมทานอย่างโดยดี เขาป้อนข้าวต้มสลับกับตัดแบ่งไข่เจียวเป็นชิ้นเล็ก ๆ ป้อนให้เธอด้วย ขวัญข้าวทานไปได้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้นก็บอกเขาว่าพอแล้ว เธอทานมากกว่านี้ไม่ได้จริง ๆ พอลเองก็ไม่ได้บังคับเธอ จึงป้อนน้ำให้เธอแล้วส่งยาแก้ปวดพร้อมยาลดไข้ให้เธอแล้วป้อนน้ำตามอีกรอบ เมื่อเธอทานยาเรียบร้อยแล้วเขาก็จัดแจงประคองให้เธอนอนลงอีกครั้ง

พอลยกถาดอาหารลงไปเก็บแล้วกลับเข้ามาในห้องของเธอใหม่ เขาคิดว่าเขาควรจะเช็ดตัวเพื่อลดไข้ให้เธอเพื่อให้เธอรู้สึกสดชื่นจะได้หลับสบาย เมื่อคิดได้ดังนั้นเขาจึงลงมือทำทันที

น้ำอุ่นถูกเตรียมไว้ในอ่างใบย่อม เขานำมันมาวางไว้ตรงโต๊ะ

หัวเตียง แล้วเลิกผ้าห่มคลุมกายของเด็กสาวออก ขวัญข้าวที่ยังอยู่ในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำเพียงตัวเดียวทำให้เขาไม่ต้องเสียเวลาในการปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอ เขาทำเพียงปลดสายรัดเอวที่ผูกเอาไหวหลวม ๆ แล้วแยกสาบเสื้อออก ความงามที่ปรากฏแก่สายตาทำให้หนุ่มใหญ่รู้สึกใจสั่นอีกครั้ง ผิวกายของเธอขาวเนียนไปทั้งตัว ตัดกับร่องรอยสีกุหลาบที่ปรากฏไปทั่วจากน้ำมือของเขาเอง เขาเองรู้สึกผิดที่บังอาจสร้างรอยมลทินให้กับ

เรือนร่างอันแสนงดงามนี้ แต่ในใจเขาก็อดรู้สึกภูมิใจไม่ได้ที่ได้เป็นเจ้าของเธอทั้งตัวและหัวใจ

พอลปัดความคิดฟุ้งซ่านออกไปแล้วเริ่มลงมือเช็ดตัวให้เด็กสาว เขาเริ่มเช็ดทำความสะอาดตั้งแต่ใบหน้างามเพื่อให้ความร้อนที่ศีรษะถูกระบายออกไปก่อน เมื่อรู้สึกว่าความร้อนหายไปจากผ้าเขาก็จุ่มน้ำแล้วบิดให้แห้งแล้วไล่เช็ดในส่วนอื่น ๆ ของร่างกายเธอต่อไปเรื่อย ๆ เขาไล่เช็ดต่ำลงมาเรื่อย ๆ ตั้งแต่ส่วนหัวจรดปลายเท้าโดยไม่รังเกียจแม้แต่น้อย แม้ส่วนซ่อนเร้นเขาก็ทำความสะอาดให้เธออย่างดี

เขาสำรวจตรวจตาดูเห็นว่าดอกไม้งามตอนนี้แดงและบวมเป่งอย่างเห็นได้ชัด เขารู้สึกสงสารเธอจับใจและให้สัญญากับตัวเองว่าครั้งหน้าเขาจะต้องถนอมเธอให้มากกว่านี้

แน่นอนมันต้องมีครั้งหน้าและครั้งต่อ ๆ ไป

ทุกสัมผัสของเขาเป็นไปอย่างระมัดระวังและนิ่มนวลอ่อนโยนเพราะเขาคอยยั้งมือไม่ให้ลงน้ำหนักแรงจนเกินไป

ขวัญข้าวเองแม้จะนอนหลับอยู่แต่ก็ยังไม่ได้หลับสนิทดี เธอรู้ตัวตลอดว่าบิดาของเพื่อนกำลังทำอะไรกับร่างกายของเธอ สัมผัสของเขาอ่อนโยนแค่ไหน แม้กระทั่งตอนที่เขาแยกขาเธอออกเพื่อที่จะทำความสะอาดในส่วนนั้น เธอรู้สึกอับอายแต่ก็ไม่มีแรงพอที่จะห้ามยับยั้งหรือต่อต้านเขา เธอปล่อยให้เขาเช็ดตัวเธอจนเสร็จ มันทำให้เธอรู้สึกสบายตัวและดีขึ้นมากจนเผลอนอนหลับด้วยฤทธิ์ยาและความอ่อนเพลียอีกครั้ง

ขวัญข้าวตื่นขึ้นมาอีกทีในตอนบ่ายคล้อย การนอนหลับเต็มอิ่มทำให้อาการปวดหัวของเธอบรรเทาลงมาก แต่ยังรู้สึกมึน ๆ เล็กน้อย ไม่ปวดจนหัวแทบระเบิดเหมือนเมื่อเช้า