บทที่ 12

1509 คำ

ที่เขาไม่กลับมาเพราะน้าสาวโทรให้กลับไปหาที่บ้านด่วน "น้ามีอะไรจะพูดกับผมครับ" "น้ามีอะไรจะถาม ที่น้าได้ยินข่าวมา มันคือเรื่องจริงใช่ไหมแล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร น้าไม่เคยเห็นเราไปมีอะไรกับพนักงานสักที น้าไม่ชอบเลยนะทำตัวแบบนี้" "น้ารู้เรื่องได้ยังไงต้องเป็นฝีมือนริน แน่เลยใช่ไหมครับ" "ใครจะบอกน้าไม่สำคัญหรอก สำคัญที่ว่าทำไมเราถึงทำตัวเกเรแบบนี้จะเจ้าชู้น้าไม่เคยว่าเลย แต่น้าไม่ชอบที่ไปเอาพนักงาน ของตัวเองมาทำเรื่องแบบนี้ "ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นนี่ครับน้า เธอไม่อยากจะอยู่เฉย ๆ เธออยากจะทำงานผมก็เลยให้เธอไปทำงานที่โรงงาน" "แสดงว่าภูเป็นคนไปฝากงานให้เธอใช่ไหม ที่ทำงานมีตั้งเยอะตั้งแยะแล้วทำไมต้องไปฝากที่บริษัทของเราด้วยล่ะ" ตอนนี้น้าสาวของเขาคิดว่าผู้หญิงคนนั้นคิดไม่ซื่อแน่ ถึงขอไปทำงานที่โรงงานแบบนั้น คงอยากจะประกาศตัวว่าเป็นผู้หญิงของหลานชายนางละสิ "ตอนนั้นผมยังไม่ทันได้คิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม