กรี้งงงง~ ทันใดนั้นก็มีสายเข้าเครื่องของภูสิษฐ์
>>{"ฮัลโล..อะไรนะ!! เดี๋ยวผมไปตอนนี้เลย"} แล้วภูสิษฐ์ก็วางโทรศัพท์ไป
"ฝากผู้จัดการดูทางนี้หน่อยนะ" ตอนนี้มันมีสายด่วนเข้ามา เขาต้องได้รีบออกไปทันที
"เมื่อกี้แตงไม่ได้ยินแค่คนเดียวใช่ไหม??"
"ผมก็ได้ยินด้วย" ศรุตผู้จัดการฝ่ายผลิตก็ตกใจไม่แพ้กัน"
"แล้วท้องกับไคร เพื่อนของเธอมีสามีแล้วเหรอ" เพื่อนที่มาด้วยกันหันไปถามแตง
"ยังไม่มี หรือมีแล้ววะ เขาไม่ค่อยพูดเรื่องส่วนตัวหรอก แตงพึ่งรู้จักกับน้ำแค่สองเดือนเอง"
ทุกคนหยุดพูดกันทันทีเมื่อเห็นผ่องอำไพเดินออกมาจาก
"น้ำเป็นไงบ้าง" ศรุตถามขึ้นก่อนคนอื่น
"น้ำไม่เป็นไรมากค่ะ แตงก็มาเหรอ"
"เราตกใจก็เลยขึ้นรถมากับผู้จัดการ แต่ตุ้มมาไม่ได้พี่มนให้ออกมาได้คนเดียว น้ำเป็นไงบ้างเจ็บมากไหม"
ผ่องอำไพมองซ้ายมองขวาหาคนที่มาส่งเธอแต่ไม่ก็เจอเขา
"ท่านไปแล้วละ พอคุณหมอบอกว่า...เอ้อว่า...น้ำ"
พอเห็นท่
