ก๊อกๆ
ฉันเอี้ยวตัวจากหนังสือที่กำลังนอนอ่านอยู่บนเตียงพลิกกายลุกขึ้นมาเปิดประตู
“เช็ก...” ฉันเอ่ยชื่อเขาเสียงแผ่วเมื่อเห็นร่างสูงยืนเด่นอยู่หน้าห้อง
“หลังจากโดนถามเรื่องผู้หญิงของฉันที่โรงอาหาร ฉันก็คิดว่าควรทำอะไรให้มันชัดเจนสักที”
เช็กเหมือนรู้ว่าฉันกำลังสงสัยถึงการมาของเขา หมอนั่นจึงรีบบอกจุดประสงค์กับฉันโดยที่ยังไม่ได้เอ่ยคำทักทายออกมาเลย
“นายหมายความว่ายังไง” ฉันจ้องหน้าเช็กอย่างหวั่นๆ ใจ หัวใจของฉันตอนนี้มันอ่อนแอเหลือเกิน เหนื่อยล้าจนไม่รู้ว่าจะสามารถทัดทานกับปัญหาที่รุนแรงได้อีกหรือเปล่า
“ได้โปรดคบกับฉันนะเบส”
“...!!!”
ฉันอึ้งจนพูดไม่ออก เมื่อเช็กคุกเข่าลงขอฉันเป็นแฟนอยู่หน้าห้อง เขาทำเอาฉันสับสนและสมองรวนไปหมด ฉันพอจะดูออกว่าความรู้สึกของเช็กที่มีต่อฉันมันแปรเปลี่ยนเป็นความรักแต่ว่าฉันก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะกล้าทำถึงขนาดนี้ ฉันที่ไม่เคยคิดแผนรับมือกับเหตุการณ์แบบนี้ถึงกับอึ
