ตอนที่ 7
ภาคินเดินจูงมือหญิงสาวตรงไปยังบาร์แห่งหนึ่ง เขาเลือกโต๊ะตัวหนึ่งซึ่งห่างจากโต๊ะอื่น ๆ เพราะไม่อยากเป็นที่สังเกต ขณะที่ภาคินสั่งเครื่องดื่มให้ชู้รัก อรนุชก็รีบขยับเสื้อผ้าชุดสวยที่ยับยู่ยี่ให้เรียบร้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ เธอนั่งไขว้ห่าง จนมีหนุ่ม ๆ คนอื่นแอบมองเห็นต้นขาขาวอวบของเธออย่างเพลิดเพลิน อรนุชที่รู้ตัวว่าถูกแอบมองก็รีบบริหารเสน่ห์ทันที อันที่จริงถ้ามีใครสักคนที่ดีกว่าและรวยกว่าภาคินเธอก็พร้อมจะไปจากเขาทันที แต่ใครคนนั้นจะต้องหล่อรวยและไม่แก่จนเกินไป
“พี่สั่งค็อกเทล ของโปรดของนุชให้แล้วนะครับ เอาอะไรเพิ่มอีกมั้ย” ภาคินเอ่ยถามหญิงสาวข้างกาย
“ไม่แล้วค่ะ..พี่คินเนี่ย...ช่างรู้ใจนุชจังเลยนะคะ แล้วคืนนี้พี่ไม่รีบกลับบ้านเหรอ ถึงได้พานุชมาต่อที่นี่อีก” สายตาและรอยยิ้มที่หล่อนมองภาคินนั้นช่างยั่วยวนเหลือเกิน
“เมื่อสักครู่ จิเค้าไลน์มาบอกพี่ว่า คืนนี้คงไม่ได้กลับเพราะมีน้ำมันท่วมถนน” คนฟังหัวเราะเสียงใส ก่อนจะเอ่ยต่อไป
“งั้นคืนนี้ก็ทางสะดวกสิคะ”
“ก็ประมาณนั้น นุชอยากไปค้างกับพี่มั้ย”
“ไม่ได้หรอกค่ะ นุชมีงานต้องทำแต่เช้าเลย พรุ่งนี้หัวหน้านุชประชุมแต่เช้าด้วยสิ”
“ไม่เป็นไร งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านเอง แต่ต้องแวะบ้านพี่ก่อนนะ โอเคมั้ย” ภาคินโบกมือเรียกบริกรเอาอาหารและเครื่องดื่มเข้ามาที่โต๊ะ เมื่อเห็นว่าบริกรหนุ่มกำลังเดินมาแถวโต๊ะของเขาพอดี อรนุชปรายหางตาชำเลืองดูกระเป๋าสตางค์ใบหรู ก่อนจะเห็นภาคินควักธนบัตรใบเทาหลายใบออกมาจ่ายเป็นค่าอาหารและเครื่องดื่มที่เขาสั่งมา
“ไม่ต้องทอน” เขาบอกบริกรหนุ่ม
“ขอบคุณครับ” บริกรหนุ่มก้มศีรษะเป็นการขอบคุณ ก่อนจะเดินออกไป
“พี่เคยคิดจะหย่ากับพี่จิมั้ยคะ” อยู่ ๆ อรนุชก็เอ่ยถามเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งที่มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
“ไม่หรอก!! เพราะถ้าเซ็นต์สัญญาเรียบร้อย คุณเตชินจะให้ไปเปิดธุรกิจเครื่องสำอางที่โอซาก้าน่ะ”
ภาคินเคาะนิ้วเบา ๆ บนขอบโต๊ะอย่างอารมณ์ดีเมื่อพูดจบ
“อันที่จริงที่พี่กับจิเรายังคบหากันอยู่ ก็เพราะด้วยหน้าตาทางสังคมและธุรกิจเท่านั้นแหละ นุชไม่ต้องห่วงหรอก” เขารีบบอก แต่อรนุชคงไม่มีวันยอมกินน้ำใต้ศอกของใครนาน ๆ เพราะถ้าเขาไม่หย่าจริง ๆ เธอนั้นแหละที่จะเดินออกไปจากชีวิตเขาเอง! หญิงสาวคิดในใจ
“แล้วอีกอย่าง พวกสื่อต่าง ๆ ก็ลงข่าวไปแบบนั้นซะแล้ว มันก็เลยทำให้พี่กับเค้าเลิกรากันยากด้วยสิ”
“แล้วพี่จิ เค้าไม่คิดจะมีคนใหม่เหรอคะ”
“คงไม่หรอก รายนั้นบ้างานจะตายไป แล้วอีกอย่างถ้าเลิกกันตอนนี้หุ้นส่วนทางธุรกิจก็จะไม่มั่นใจบริษัทของเราด้วยนะสิ"
“อันที่จริงพี่จิเค้าก็เก่งเรื่องธุรกิจพวกนี้ด้วยเนอะ เห็นพี่จิบอกว่าจะมีผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ออกมาด้วย เร็ว ๆ นี้ ใช่มั้ยคะ”
“ใช่แล้ว เห็นเรือนเพาะชำที่บ้านพี่มั้ยล่ะ”
“เห็นค่ะ”
“นั่นแหละสินค้าตัวใหม่” อรนุชยิ้มที่ได้ข้อมูลบางส่วนมาจากแฟ้มที่ห้องทำงานของเขา และพอได้ยินเขาพูดว่าในเรือนเพาะชำคือสินค้าตัวใหม่ก็เดาได้ว่า สินค้าตัวใหม่จะต้องสกัดมาจากดอกโฮย่าที่เขาปลูกเอาไว้แน่ ๆ”
"อ่าว!..เหรอคะ"
“พี่กำลังดูแลในส่วนนี้อยู่พอดี ก็เลยรู้มาน่ะ”
“แล้วพี่เคยจะมีลูกกันมั้ยคะ”
“ไม่หรอก จิเค้าน่าจะเป็นหมันน่ะ” อรนุชที่ได้ฟังดังนั้นก็คิดในใจ เธอและภาคินก็ไม่เคยป้องกันเวลาที่ร่วมรักเลยสักครั้ง แต่เขาก็ไม่เห็นจะทำให้เธอตั้งท้องได้นี่นา อรนุชเดาว่าภาคินนั่นแหละที่จะเป็นฝ่ายไร้น้ำยาเสียเอง!
“แล้วนุชล่ะ ทำงานกับเจ้านายคนใหม่เป็นไงบ้าง” ภาคินชวนเปลี่ยนเรื่องคุย ก่อนจะเอ่ยถามเรื่องเจ้าหน้าจอมขี้หลีของเธอ ก่อนหน้านี้เขาพอจะรู้ประวัติของเจ้านายคนใหม่ของอรนุชอยู่บ้าง
“น่าเบื่อค่ะ บอสนุชเป็นคนเจ้าระเบียบเอามาก ๆ เลย” บอสของเธอทั้งเจ้าระเบียบทั้งขี้หลี และถ้าเขาไม่แก่จนเกินไปเธอคงคบเขาอย่างออกหน้าออกตาถึงจะมีเมียแล้วหล่อนก็จะไม่สน แต่นี่ดันเสือกอ้วนลุงพุงคบไปก็อายเพื่อนเปล่า ๆ ถึงเขาจะมีเงิน แต่เธอก็ขอเลือกหน่อยเหอะ!
“ก็บอกให้มาทำงานกับพี่ก็ไม่เชื่อ”
“ไม่ดีกว่าค่ะ อยู่ใกล้ ๆ พี่คินแล้วนุชกลัวจะห้ามใจตัวไม่ไหว” หญิงสาวแกล้งพูดพร้อมกันหัวเราะออกมาเบา ๆ อันที่จริงเธอก็อยากไปจากเขาเสียทีหากมีเป้าหมายเป็นคนอื่นที่พอจะซับพอตการเงินของเธอได้อย่างเขา และที่สำคัญเธอต้องการคนหล่อไม่ใช่แค่รวยอย่างเดียว