ตอนที่ 12 คุ้นเคย
ที่แมนชั่น
มาวินอุ้มริสาเข้ามา พร้อมค้นกุญแจห้องในกระเป๋าของเธอเปิดเข้าไป
“ยัยบ้าเอ้ย ทำไมไม่รู้จักระวังตัว” เขาบ่นฮึดฮัดไม่พอใจเมื่อเห็นริสาที่หลับสนิทมาตลอดทาง เริ่มขยับตัวเล็กน้อย
“อื้อ ร้อน” เสียงงึมงำแผ่วเบา ทำมาวินหน้านิ่ว นี่ถ้าเขากับเพื่อนมาไม่ทัน ดูท่าเธอคงเสร็จไอหมอนั่นไปเสียแล้ว เขาตรงไปที่ห้องน้ำก่อนจะนำผ้าชุบน้ำใส่กะละมังใบเล็ก นำมาเช็ดตัวให้เธอ
ใบหน้าสวยที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์สุรา กับร่างกายของริสาที่เริ่มขยับไปมาอย่างไม่สบายตัว ชุดกระโปรงสายเดี่ยวรัดรูปสีดำ ร่นขึ้นจนแทบจะหมิ่นเหม่ อวดขาเรียวสวยที่ขาวเนียน ทำมาวินถึงกลับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ มีบางอย่างกำลังคับแน่น จนเขาเริ่มทนไม่ได้
ผ้าชุบน้ำหมาดๆ เริ่มเช็ดลงที่ใบหน้าสวยก่อนจะไล้ต่ำตามลำคอ เนินอกสวยกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะลมหายใจ
ไม่ช้าความอดทนที่จะไม่อยากจัดการเธอ ทั้งที่เธอโดนมอมยามา ก็พังทลายลง
ชั้นในสี
