“โอเค ไม่พูดให้ใครฟังหรอก แกเป็นเพื่อนฉันนะ”
“อือ”
“แกแอบชอบเขาเหรอ” ยัยจินยังคงถามต่อ
“...คงงั้นมั้ง ตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรก แต่ตอนนี้ไม่ขนาดนั้นแล้ว” ฉันตอบมันพลางถอนหายใจ “พี่เขาเจ้าชู้ ก็ได้แค่ชอบแหละ ให้เอาเป็นผัวก็ไม่หรอก”
“คิดแบบนั้นก็ดีแล้ว ให้คบคนเจ้าชู้ฉันก็เลือกอยู่แบบโสดๆ ดีกว่า” ยัยจินเอ่ยแล้วยิ้มคล้ายกำลังปลอบใจ “บ้าผู้ชายไปวันๆ นั่นแหละดีแล้ว อย่าไปจริงจังกับใครให้ใจเจ็บดีกว่า วันหนึ่งคนที่ดีคนที่ใช่จะมาเอง”
ฉันยิ้มบางๆ แล้วพยักหน้าเห็นด้วยกับมัน
หลังจากส่งยัยจินลงตรงนั้นฉันก็คับรถกลับคอนโดของตัวเอง อาบน้ำแต่งตัวแล้วก็เข้าห้องมานอนเล่นมือถือไปพลาง ระหว่างนั้นก็เปิดหนังดูไปด้วย แต่แปลกนะ มันรู้สึกเบื่ออย่างบอกไม่ถูก
ทั้งที่ตอนนี้ฉันก็ใช้ชีวิตแบบเดิมแบบที่เคยทำแต่มันก็ไม่เคยรู้สึกเบื่อและเหงาอย่างนี้มาก่อน หรือมันเป็นตั้งแต่ตอนนั้นที่มีเขาเข้ามาในชีวิต ชวนคุยทุกวันจนมันต
