"เกิดอะไรขึ้นคะ"พราวมุกเอ่ยถามออกไปหลังจากที่เธอนั่งลงที่โซฟาภายในบ้าน
"หึ จะให้ฉันพูดหรือพูดเอง"เทียนเอ่ยออกมาแล้วมองไปที่คนตัวเล็ก
"มันไม่เกี่ยวกับพวกเธอ"ชัชชัยเอ่ยออกมาเพราะถ้าเรื่องนี้จะผิดมันผิดที่เขาคนเดียวไม่เกี่ยวกับคนอื่น
"ว้าว.....แกรู้ใช่ไหมว่าการโกงบริษัทมันจะโดนมากกว่าทั่วไป ติดคุก10ปี ชดใช้เงินตลก"
"ผมทราบครับ คุณเทียน"
"แต่มึงก็ยังทำ"เทียนมองชัชชัยที่มองไปยังพราวมุกเล็กน้อยแล้วหันมามองที่เขา อย่างเอาเรื่อง
"ครับ"พราวมุกมองชัชชัยตลอดเวลาเพราะเขามักจะมองเธอเหมือนมีอะไรที่เขายังไม่บอกเธอ
"ลูกเลี้ยงคุณสวยว่าไม่"เทียนเอ่ยออกมาอย่างมีเล่ห์นัย
"คุณคงไม่คิดจเอาเธอมาต่อลองเรื่องเงินเกือบ 10ล้านใช่ไหม"ชัชชัยเริ่มรู้สึกถึงภัยที่กำลังมาเยือนเขาและลูกเลี้ยงของตน เพราะเรื่องทั้งหมดเขาทำเพราะปกป้องเธอ ถึงแม้เขาจะเป็นเพียงพ่อเลี้ยงแต่เขาก็รักพราวมุกไม่ต่างจากลูกสาว เขาเลี้ยงเธอมาตั้งแต่เธอสี่ขวบเศษ แล้วตัวเขาไม่สามารถมีลูกได้ทำให้เขารักเธอไม่ต่างจากลูก
"เงินไม่เข้าบัญชีมึง.....เอาตัวเธอไป"
"แม่.....พ่อ....ปล่อยฉันนะ....แม่..."พราวมุกร้องออกมาทันทีเมื่อถูกดึงตัวออกจากผู้เป็นแม่
"ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้นะ ผมบอกให้ปล่อยเธอ"
"หึกูปล่อยแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้"เทียนมองหน้าชัชชัยเพื่อให้เขารู้ว่าตัวเขาจริงจังเรื่องนี้แค่ไหน คนอย่างเขาอยากได้อะไรก็ได้ เทียนไม่ลีลาที่จะอยู่ต่อเมื่อเขาได้สิ่งที่อยากได้แล้ว เขาส่งสัญญาณให้ทุกคนออกจากบ้านทันที
"คุณ.....ช่วยลูกด้วย"
"ผมขอโทษ....."ชัชชัยเอ่ยออกมาพร้อมทิ้งตัวลงบนพื้นอย่างคนหมดหวังเพราะเขารู้ว่าตัวเขาต่อลองอะไรกับคนอย่างมังกรไม่ได้เลย
"ไม่เป็นไร....เขาจะทำอะไรยัยพราวไหม"เฟื่องลดาเอ่ยถามผู้เป็นสามีอย่างปลอบประโลม
"มันจะดีกว่ากับการที่เธอตกอยู่กับอีกคนที่ไม่ใช้คุณเทียน"
"หมายความว่าไง"
"เขาบังคับให้ผม ทำเรื่องโกงบริษัทไม่งั้นมันจะ....."
"ชั่งมัน แค่ภาวะให้พราวเอาตัวรอดได้ก็พอ"คำพูดของเฟื่องลดาทำให้ชัชชัยรู้สึกดีขึ้นแต่มันยังไม่เท่าคำพูดของพราวมุกที่เรียกเขา
ทางด้านของพรามมุกที่ถูกพาขึ้นรถมาเธอก็โวยวายไม่หยุดจนเทียนขึ้นมาบนรถเธอก็โวยวายยิ่งกว่าเดิม
"ถ้าไม่หยุด กูให้คนไปยิงพ่อกับแม่มึงทิ้งแน่"พราวมุกหยุดทันที
"อืม"เทียนจับใบหน้าของพราวมุกขยับซ้ายขวาเพื่อดูหน้าเธอชัดๆ
"ว่าแล้วทำไมมันอย่างได้ขนาดนั้น"
"คุณหมายถึงเรื่องอะไร"
"เคยเอากับใครไหม"เทียนกระซิบถามคนตัวเล็ก
"จะบ้าหรอ ถามอะไรออกมา"
"5555 มึงให้คนไปเคลียร์มันให้กูด้วย ไปเอาเงินคืนให้หมด"
"ครับนาย"ภีมเอ่ยรับเจ้านายตัวเอง
"ตกลงจะพาฉันไปไหน"พราวมุกถามออกมาอย่างสงสัย
"เดี๋ยวก็รู้"เทียนนั่งเงียบอยู่อย่างั้นจนมาถึงบ้านพักของเขาที่ไม่ใหญ่ไม่เล็กมากแต่ราคาไม่เล็กเลยก็ว่าได้เพราะเขาพักที่กลางใจกรุงทำเลทองเลยก็ว่าได้
"ลงมา"
"ไม่"
"ลงมา"เสียงที่ดังขึ้นทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งไม่น้อย
"ลงมาเถอะครับ"ภีมเอ่ยออกมาเพราะเขาไม่อยากให้เจ้านายอารมณ์เสียเดี๋ยวมีปัญหาขึ้นมาได้
"คุณจะปล่อยฉันกลับไปไหม....อ้าย"พราวมุกถามออกมาเหมือนเธอลงมาจากรถแล้ว แต่คำตอบที่ได้คือการดึงคนตัวเล็กเขาไปในบ้าน