Episode 1 : เจอ

706 คำ
'ตับ..ตับ ๆๆๆๆ ตับ ๆๆๆๆ' "อาส์...อะส์ ๆๆๆ แรง อะส์ แรงไปค่ะ" เสียงครางของนางแบบแถวหน้าของประเทศ ดังออกมาเมื่อท่อนเอ็นของอีกคนยังคงขยับเข้าออกตามอารมณ์ของเจ้าของอย่างไม่ออมแรง "ซีดส์...ถ้าเบาก็เอาไม่มันส์" เสียงกระซิบของชายหนุ่มมันไม่ได้ช่วยให้คนที่จับโซฟาเพื่อพยุงตัวเองรู้สึกดีขึ้นมาเลย เขาไม่ได้ให้เธอตั้งตัวเลยไม่ว่าจะตอนไหน จะตอนที่เดินเข้ามาในห้องนี้แล้วถูกดันหน้าเข้าโซฟา แล้วเริ่มเกมรักเลยจนถึงตอนนี้ 'ตับ ๆๆๆๆ ตับ ๆๆๆ' "อะ..จุก....อะส์ คุณเทียน หนิงไม่ไหวแล้ว อะๆๆๆ" "ซีดส์...... กูเอารอบเดียวนะ" ถึงแม้หญิงสาวจะถึงฝั่งแล้วแต่ชายหนุ่มหาสนใจไม่ ถ้าเขาไม่เสร็จเขาก็ไม่หยุด 'ตับ...ตับๆๆๆๆ..ตับๆๆๆ' "อาสสสส์" ทันทีที่ชายหนุ่มไปถึงฝั่ง เขาก็ผละออกจากอีกคนทันที เขาถอดถุงยางอนามัยออกจากตัวแล้วทิ้งลงถังขยะทันที เขาแทบจะไม่ต้องเคลียร์ตัวเองเลยก็ว่าได้เพราะเขาไม่ได้ถอดอะไรออกจากตัวเลย ต่างจากหญิงสาวอีกคน "ฉันให้เวลาเธอห้านาที ออกไปจากที่นี่เลย ส่วนเงินไปเอากับคนข้างนอก" เทียน หรือฉันทเศรษฐ์ จิตตรินต์ อายุ 30 ปี ลูกครึ่งไทยฮ่องกง ชายร่างสูงพูดจบ เขาก็เดินออกไปจากห้องทันที พร้อมทิ้งท้ายพูดกับบอดี้การ์ดของเขา "เคลียร์ด้วย ฉันอยากพัก" "ครับนายท่าน" ในช่วงเย็น หลังจากที่เทียนพักผ่อนแล้วเขาก็ออกมาข้างนอกเหมือนทุกครั้งที่เคยทำ เขาไม่ได้อาศัยที่ประเทศไทย มีแต่ไปกลับเพราะเข้ามาทำงานเคลียร์งานของตัวเอง ครั้งนี้ก็เช่นกัน เขาเดินทางมาที่นี่เพราะโรงแรมมีปัญหา "ผู้หญิงคนนั้น" เทียนเอ่ยออกมาหลังจากที่เขานั่งที่ร้านอาหารหรูชื่อดังแห่งหนึ่งได้สักพักก็เห็นพนักงานเสริ์ฟสาวคนหนึ่งที่ท่าทางลักษณะของเธอไม่เหมือนคนอื่นเลย เธอดูน่าสนใจ และดึงดูดเขาอย่างบอกไม่ถูก ...ภีม ภีรพัฒน์มองตามที่เจ้านายตัวเองพูด "ลูกเลี้ยงของผู้จัดการฝ่ายการเงินที่เรากำลังตรวจสอบอยู่ครับ" "อืม" "นายจะสั่งอาหารเลยไหมครับ" "สั่งเลย ลงมานั่งกินด้วยกัน" "ครับ" ภีมตอบรับผู้เป็นนาย แล้วนั่งลงตรงข้ามเขาเหมือนทุกครั้งที่เคยทำ หลังจากสั่งอาหารได้ไม่นานพนักงานของร้านก็เริ่มทยอยมาเสิร์ฟอาหาร "พราวมุกวันนี้ไม่หยุดหรอ" โซดาเอ่ยถามเพื่อนเพราะวันนี้เป็นวันหยุดของพราวมุก แต่กลับเห็นเธอที่นี่ซะได้ "อ๋อ พอดีผู้จัดการโทรไปบอกว่าคนไม่พอให้มาช่วยหน่อย" "อ๋อโอเค เดี๋ยวเราไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ" โซดาพูดตอบ เธอก็เดินเข้าไปทางหลังร้าน ส่วนพราวมุกเธอก็เอาอาหารไปเสิร์ฟที่โต๊ะ VIP "ขออนุญาตเสิร์ฟนะคะ" พราวมุกวางอาหารลงบนโต๊ะของเทียนจนครบก็เดินออกมาทันที แต่การกระทำทั้งหมดของเธออยู่ในสายตาของเขาทั้งหมดไม่พลาดสายตาแม้แต่วินาทีเดียว "ฉันต้องการตัวคนโกงเงินโรงแรมเร็วที่สุด" เทียนเอ่ยออกมา หลังจากคนตัวเล็กเสิร์ฟอาหารจนครบแล้ว "ครับนาย" หลังจากที่พราวมุกทำงานเสร็จเธอก็กลับมาที่บ้านในทันที แต่ตอนนี้มันก็ดึกมาก แต่ที่บ้านกลับยังเปิดไฟทั้งหลัง และมีรถจอดอยู่ที่หน้าบ้านของเธอทำให้คนตัวเล็กสงสัยไม่น้อย "เกิดอะไรขึ้นคะ" พราวมุกเดินเข้ามาในบ้านแล้วเอ่ยถามผู้เป็นแม่ที่ยืนอยู่ที่ประตูแทนที่จะอยู่ข้างในบ้าน "เจ้าของโรงแรมที่คุณชัชชัยทำงานอยู่มา" "อะไรนะคะ เจ้าของมาหาที่บ้านเลยหรอ" "คุณพราวมุกใช่ไหมครับ" "ค่ะ" "เชิญทั้งสองเข้าไปข้างในดีกว่า" ภีมเอ่ยออกมา ท่าทางน่าเกรงกลัวของเขา คล้ายเป็นการบังคับทั้งสองคน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม