บทที่ 5 ฉันเตือนเธอแล้วนะ
1141 คำ
บทที่ 5 ฉันเตือนเธอแล้วนะ
วันต่อมา
“เรียบร้อยครับ เลิกกองได้”
“ขอบคุณค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
ฉันเดินออกมาจากหน้าเซ็ตทันทีที่ถ่ายงานเสร็จ ยัยคิรินที่ยืนเฝ้าอยู่ข้างกองถ่ายจึงรีบเดินหยิบเสื้อผ้ามาให้ฉันเปลี่ยน
“อะ ชุดแก”
“ขอบใจ” ฉันรับมาทั้งที่ขายังสับเดินตรงไปยังห้องแต่งตัวไม่หยุด ซึ่งยัยเพื่อนจอมเนี๊ยบของฉันนางก็เดินตามหลังมาติดๆ
“คิวงานต่อไปไม่มีนะเพราะฉันแคนเซิลไปแล้ว”
“อะไรนะ” ฉันชะงักขาพลางสะบัดหน้าสวยๆ หันไปมองหน้าคิรินอย่างงงๆ คนอย่างยัยนี่น่ะเหรอจะแคนเซิลงาน
“พอดี มีคิวแทรกน่ะ”
“งานไหนถึงกับทำให้แกต้องเบี้ยวอีกงานหนึ่งเลย”
“บริษัท ดี.ซี.พี กรุ๊ป”
“อะไรนะ!” จะไม่ให้ตกใจได้ไงก็ชื่อบริษัทนี้มันเป็นบริษัทของพ่อพี่เจโรมยังไงล่ะ เรื่องนี้พี่เจโรมเป็นคนจัดการรึเปล่าหรือจะเป็นนายนั่น! น้องชายแสนหยาบคายของเขา!!!
“งานอะไรเหรอคิริน”
“เป็นพรีเซนเตอร์ให้สินค้าบริษัทดี.ซี.พี”
“อ๋อ งั้นเหรอ”
“งานจัดอาทิตย์หน้า แต่วันนี้เราแค่ต้องไปประชุมเรื่องตรีมงานกันก่อน”
“ใครเป็นคนติดต่อจ้างฉันแกรู้มั้ย”
“ไม่รู้ ทางฝ่ายโฆษณาเขาติดต่อฉันมา”
“ใช่เขารึเปล่า?”
“ไม่รู้สิ ตอนนี้แกรีบเปลี่ยนชุดเถอะ เราจะได้ไปประชุมกันต่อ”
“อะ อื้ม”
ฉันพยักหน้าเป็นอันเข้าใจและหอบเสื้อผ้าเข้ามาเปลี่ยนในห้องแต่งตัว ส่วนยัยคิรินก็รีบเก็บข้าวของและกระเป๋าของฉันเพื่อนำไปรอที่รถก่อน หวังว่างานครั้งนี้จะไม่ทำให้ฉันต้องเจอกับหมาบ้าตัวนั้นนะ เพราะถ้าได้เจอฉันคงไม่มีกระจิตกระใจทำงานแหง!!
หลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จสรรพฉันก็ก้าวขาเดินออกมาจากห้องแต่งตัวและตรงไปยังหน้าลิฟต์ แต่ระหว่างที่ยืนรอลิฟต์นั่นเอง ร่างสูงที่หน้าตาคุ้นเคยเพราะเขาเพิ่งถ่ายแบบกับฉันเมื่อกี้ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้
อีกด้าน
ชายหนุ่มที่แอบมองหญิงสาวอยู่ที่มุมนึงใกล้ๆ ลิฟต์กำลังจับตาดูเธออย่างไม่วางตาจนกระทั่งมีชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาดีเดินเข้ามาทักทายญดา
“หวัดดีญดา” เขาเอ่ยทักร่างบางที่ยืนอยู่ ซึ่งเธอเองก็ก้มหัวให้เป็นเชิงทักทายกลับ
“อืม หวัดดีเรย์”
“จะกลับแล้วเหรอ?”
“ใช่”
“เสียดายจัง ฉันว่าจะชวนไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันสักหน่อย”
ไอ้เวรหน้าจื้อนั่นมันตั้งใจจะมาหลียัยนั่นรึไงวะ!
คนที่อยู่มุมตึกแอบคิดในใจ ในขณะที่กำลังแอบฟังสองคนนั้นคุยกัน
“ไม่ว่างน่ะ โทษที”
“แล้วพรุ่งนี้ล่ะเธอว่างมั้ย”
“คิวเต็มทุกวัน นายคงต้องไปชวนคนอื่นแทนแล้วล่ะ”
“อ่าว เหรอ…”
“ลิฟต์มาแล้ว ฉันขอตัวนะ”
“เดี๋ยวก่อนญดา อย่าเพิ่งไป”
“มีอะไรอีก?”
“ฉันขอไลน์ไว้ติดต่อกับเธอได้รึเปล่า สะดวกให้มั้ย” ใบหน้าหล่อสไตล์ลูกครึ่งยิ้มบางอย่างมีความหวัง แต่แล้วสาวเจ้ากลับเลือกที่จะส่ายหน้าปฏิเสธเขาโดยไม่ลังเล
“ฉันมีคนที่ชอบแล้ว ขอโทษนะเรย์” ว่าจบญดาก็เร่งฝีเท้าเล็กเดินเข้าไปในลิฟต์ทันที ทิ้งให้หนุ่มหล่อที่อุตส่าห์แบกหน้ามาขอไลน์เธอยืนเหวออยู่หน้าลิฟต์เพียงคนเดียว
ก็ไม่ได้สนใจนี่ จะให้เพื่ออะไร
ญดาแอบคิดในใจ…
“ถือตัวเก่งชะมัด!” ร่างสูงบ่นกับตัวเองเมื่อเขาได้เห็นญดาปฏิเสธนายแบบคนนั้นต่อหน้าต่อตา ซึ่งเขาไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงที่ชอบเสนอตัวให้กับพี่ชายเขาจะมีมุมแบบนี้ด้วย
เธอดูไม่ได้‘ง่าย’ อย่างที่คิดไว้เลย
ล่ามยังคงแอบตามร่างบางจนมาถึงข้างล่างตึก จากที่เขาเริ่มมองญดาในมุมมองใหม่แต่ภาพตรงหน้ากลับทำให้เขาต้องมองผู้หญิงคนนี้เป็นยัยตัวร้ายเหมือนเดิม
“ขึ้นมา” น้ำเสียงเข้มที่ฟังแค่เสียงก็รู้ว่าเป็นใครในทันทีเอ่ยเรียกญดาที่ยืนรออยู่ตรงทางเข้าด้านหลังตึก
“ว่างมารับด้วยเหรอ”
“ขึ้นมาก่อน ค่อยคุยกัน”
“ก็ได้” และแล้วเธอก็เดินขึ้นรถของเจโรมไปอย่างว่าง่าย ก่อนที่รถหรูจะแล่นออกไปจากตึกโดยที่มีสายตาคมจับจ้องตามหลังไปอยู่อย่างไม่วางตา
เฮียมาหายัยนี่จริงๆ ด้วย!!
“ฉันเตือนเธอแล้วนะ ญดา”
ครืดดดด ครืดดดด
มือถือของพี่เจโรมสั่นติดต่อเป็นระยะตั้งแต่ที่เขามารับฉันจนถึงตอนนี้มันก็ยังสั่นไม่หยุด ราวกับว่าคนที่โทรมากำลังมีเรื่องคอขาดบาดตายอยู่งั้นแหละ
“ไม่รับเหรอ เขาอาจจะมีธุระด่วน”
“ไอ้ล่ามมันจะมีธุระอะไร”
“ล่าม?”
“อือ” พี่เจโรมตอบสั้นๆ และตั้งใจขับรถต่อ ฉันจึงแอบชำเลืองมองไปยังสมาร์ทโฟนที่บัดนี้มันกำลังสั่นอยู่เหมือนเดิม แค่ได้ยินชื่อฉันก็หายใจไม่ทั่วท้องแล้ว พาพเมื่อคืนที่ไอ้บ้านั่นมันขโมยจูบฉันยังตราตรึงอยู่ในหัวฉันอยู่เลย
“พี่มีเรื่องกับเขารึเปล่า” ถึงจะรู้อยู่แล้วแต่ฉันก็อยากได้ยินคำตอบจากปากเขาก็เลยแกล้งถามออกไป
“นิดหน่อย”
“เกี่ยวกับฉันใช่มั้ย?”
“เธอก็รู้อยู่แล้วนี่”
“พี่โรม ฉันว่าพี่กับล่ามอย่าทะเลาะเพราะฉันเลยนะ ยังไงพี่ก็เป็นพี่น้องกัน”
“ถ้าพี่ไม่ห้าม ล่ามมันไม่ปล่อยเธอไปแน่”
“ช่างเขาสิ หมาบ้าแบบเขาจะทำอะไรฉันได้ ฉันไม่ใช่คนที่จัดการง่ายๆ พี่ก็รู้”
“ญดา! ไอ้ล่ามมันไม่เหมือนคนอื่นที่เธอเคยเจอนะ มันทำเรื่องชั่วๆ ได้มากกว่าที่เธอจะคาดถึงเยอะ”
“พี่หมายถึง?”
“คนที่ชอบเอาชนะอย่างมันไม่ยอมหยุดแค่นี้หรอก เราไม่มีทางรู้เลยว่าในหัวมันมีแผนอะไรบ้าง เธอต้องระวังให้ดีรู้มั้ย”
“เข้าใจแล้ว”
ไอ้เรื่องที่เขามันชอบเอาชนะและชอบทำเรื่องบ้าระห่ำน่ะข้อนั้นฉันรู้ดี แต่ฉันก็ไม่คิดว่าคนอย่างล่ามจะทำอะไรได้มากกว่านี้ ต่อไปคงต้องระวังจริงๆ แล้ว เพราะถ้าลองพี่เจโรมถึงกับเป็นคนเอ่ยปากเองก็แปลว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดาแล้วสิ!
≪•◦ ❈ ◦•≫
เอาแล้วไง อิล่ามมันจะทำอะไรน้องญดาของไรท์อีกโปรดติดตามตอนต่อไปน้าาาาา รับรองตอนจบมันโบ้แน่จ้า
- ผู้เขียน
