บทที่ 16 ปากบอกไม่สนใจ
หลายวันต่อมา
ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้ติดต่อกับพี่เจโรมเลยตั้งแต่เกิดเรื่องในวันนั้นขึ้น… แม้ว่าเขาจะคอยโทรมาหาฉันอยู่ทุกวัน หรือทักไลน์มา แต่ฉันก็ไม่มีอารมณ์คุยเลย มันอยู่ในช่วงสับสนและมีเรื่องให้คิดอยู่เต็มหัวไปหมด!
Yada: วันนี้ขอพักนะ พอดีปวดหัวนิดหน่อย
Kirin: เป็นอะไรรึเปล่า ฉันพาไปโรงพยาบาลมั้ย?
Yada: ไม่ต้องหรอก นอนพักสักเดี๋ยวคงหาย
Kirin: งั้นก็อย่าลืมกินยา เรื่องงานเดี๋ยวฉันเคลียร์ให้
Yada: ขอบใจมากนะแก
Kirin: ไม่เป็นไร ทำงานเสร็จเดี๋ยวไปเยี่ยม
Yada: Ok!
Kirin: พักผ่อนเยอะๆ นะ
เมื่อคุยแชทกับคิรินเสร็จสรรพฉันก็วางมือถือไว้บนโต๊ะก่อนที่จะกดรีโมททีวีเพื่อหารายการเบาสมองดู เผื่อว่าจะช่วยให้จิตใจตอนนี้มันสงบลงได้บ้าง
วันนี้อยากพักผ่อนมากจริงๆ ไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว
ครืดดด ครืดดดด
สายตาเฉี่ยวเหลือบไปมองโทรศัพท์มือถือที่กำลังสั่นอยู่บนโต๊ะก่อนที่จะถอนหายใ
