หนี้รักมาเฟียเถื่อน

หมดสภาพ กินหน่อไม้

มหาวิทยาลัย

ชะเอมเดินคอตกเข้ามานั่งกับเพื่อนๆ ทุกคนต่างพากันถอนหายใจกันหมด

"รู้เรื่องแล้วใช่ไหม" เจไดเอ่ยถามอย่างห่วงๆ

"อืม...ฮึก! ตั้ง2ล้านจะเอาปัญญาที่ไหนไปคืนฮือๆๆ"

"ใจเย็นๆพวกกูคุยกันแล้วว่าจะช่วยมึงเดือนละ5พันเดี๋ยวจะรวบรวมตังให้"

"ฮือๆๆ พอแล้วกูจะไม่แดกเหล้าอีกแล้วฮือๆๆ"

"เฮ้ยวันนี้แดกเหล้ากันเถอะเมื่อคืนกูไม่ว่าง"

"ไป!!!!"

"อีเอม!!!"

ไม่ทันขาดคำชะเอมก็ขานรับเพื่อนชายอย่างง่ายดาย แต่ก็ถูกแอลห้ามปรามจนทุกคนต่างพากันแยกย้ายเมื่อเรียนเสร็จ

ชะเอมเดินกลับมาที่หอพักใกล้มหาวิทยาลัยแต่ก็ได้ยินเสียงบีบแตรเรียกจนเธอต้องหันไปมอง

รถสปอร์ตราคาแพงขับมาจอดพร้อมกับลดกระจกลง

"คุณคีย์ สวัสดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้อย่างนอบน้อมคุณคีย์ก็พยักหน้ารับ

"ขึ้นรถสิจะพาไปดูงาน"

ชะเอมตัดสินใจขึ้นรถไปอย่างว่าง่ายจนกระทั้งรถของคุณคีย์ขับมาจอดที่ตึกคาสิโนสูง

"พาหนูมาที่นี่ทำไมคะ"

"ฉันจะพาเธอมาดูงาน ตอนแรกตั้งใจจะให้เธอไปทำงานที่ผับแต่ก็กลัวจะเมาแล้วเรื้อนเหมือนเมื่อคืนอีก"

"หนูจะคิดว่ามันเป็นคำชมนะคะ"

ชะเอมเดินก้มหน้าตามเข้ามา เหล่าพนักงานต่างพากันแอบดูเมื่อเห็นสาวในชุดนักศึกษาเดินตามคุณคีย์เข้าลิฟต์ไป

คาสิโนออนไลน์

ชะเอมเดินตามเข้ามาก็สอดส่องสายตาไปทั่ว จึงเห็นพนักงานที่นุ่งน้อยห่มน้อยยืนอยู่หน้ากล้อง

"เคยเห็นไหม" ผมถามสาวน้อยที่ยืนมองตาแป๋วอยู่ข้างๆ

"เคยค่ะ เคยเล่นด้วยแต่โกงเงินหนูไป2พันพูดแล้วยังเจ็บใจไม่หายอย่าให้เจอตัวการนะจะตบให้หัวทิ่มเลย!!"

คำพูดของชะเอมทำให้คีย์สะอึกเบาๆ วงการนี้ใครๆก็ต่างรู้กันทั้งนั้นว่าใครที่คิดเข้ามาเล่นแรกๆก็ได้เงินแต่หลังๆจะเสียมากกว่าได้ บางคนหมดตัวไปเลยก็มี

"อุ๊ปส์!"

"พูดอะไรของเธอเดี๋ยวเถอะ!"

ผมพาเธอมายังห้องแอดมินเพื่อให้เธอทำหน้าที่ตอบแชทลูกค้าและสอนการสมัครเป็นสมาชิกของเว็บพนันออนไลน์

"หนูต้องทำงานแบบนี้จริงๆเหรอคะ"

"ใช่ มันเป็นงานที่ง่ายที่สุดแล้วไว้มีความสามารถมากกว่านี้ค่อยขยับไปทำอย่างอื่น"

"ให้หนูเริ่มงานเมื่อไหร่คะ"

"พรุ่งนี้"

"ค่ะ!" แม้จะไม่อยากทำแต่นาทีนี้ถ้าไม่ทำอาจตะโดนหิ้วไปขายให้พวกซ่องขายแดน

"ตามฉันมา" ผมพาเธอมาที่ห้องทำงานจากนั้นก็ให้เธอกรอกใบสมัครเอาไว้ตามระเบียบ

ก๊อกๆๆ

"ขออนุญาติค่ะคุณคีย์"

สาวสวยหุ่นเอ็กซ์นมโตเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารในมือ ชะเอมถึงกับก้มมองหน้าอกตัวเองอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ

"มีอะไร" ผมถามผู้ช่วยที่เดินเข้าพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนให้ผม

"เพลงเอาเอกสารงบประมาณมาให้เซ็นค่ะแล้วนี่ใครหรือคะ"

"เป็นหน้าที่ผมที่ต้องตอบคุณหรือไง" ผมรับเอกสารมาตรวจดูก่อนจะเซ็นให้ผู้ช่วย

"คืนนี้ให้เพลงอยู่ด้วยไหมคะ"

"ไม่ต้องผมมีธุระข้างนอกคงไม่ได้กลับเข้ามา"

"ถ้างั้นเพลงขอตัวก่อนนะคะ"

หลังจากที่คุณเพลงออกไปชะเอมก็เอาแต่นั่งเงียบเพราะเธอยังกลัวที่จะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่

"ชะเอมเธอพร้อมที่จะทำงานไหม"

"พะ พร้อมค่ะ"

"อืม ดีแล้วล่ะงานที่เธอทำเธอสามารถเลือกเวลาได้เลิกเรียนก็มาทำ หรือว่างกี่ชั่วโมงก็มาที่นี่ทำงานกัน24ชั่วโมง ถ้าช่วงดึกคนก็จะเข้าเล่นเยอะหน่อย"

"ค่ะ หนูทำได้"

ทั้งสองต่างเงียบชะเอมก้มหน้าไม่กล้าสบตาส่วนคุณคีย์ก็มองหน้าชะเอม ในหัวก็นึกถึงคำพูดของเธอเรื่องที่เธอยื่นข้อเสนอมาให้ในการลดหย่อนหนี้สิน

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วหนูขอตัวก่อนนะคะพรุ่งนี้ไม่มีเรียนหนูจะรีบมา"

"อื้อ ถ้ามาก็ขึ้นมาที่นี่ก่อนแล้วกัน"

"ค่ะ"

ทำไมอึดอัดแบบนี้นะชะเอมได้แต่คิดในใจเมื่อเธอมาที่ลิฟต์ก็บังเอิญเจอกับใครคนนึงที่ยิ้มให้เธอ

"ใครวะ"

"สวัสดีครับผมชื่ออาร์ตนะ"

ชะเอมไม่ตอบอะไรแต่เธอรีบเข้าลิฟต์แล้วกดลงมาอย่างไวทำเอาอาร์ตถึงกับเกาหัว

"มาแล้วเหรอไอ้เวร" คีย์เดินออกมาตามเพื่อนให้เข้ามาคุยเรื่องงานจากนั้นทั้งสองก็หายไปด้วยกัน

วันต่อมา

ชะเอมเดินทางมายังบ่อนคาสิโนพร้อมกับถุงขนมเธอกดลิฟต์มายังชั้นบนสุดที่เป็นห้องทำงานของคุณคีย์แต่เมื่อเปิดเข้าไปก็ต้องร้องอุทานเพราะสาวสวนอย่างคุณเพลงกำลังคุกเข่าดูดเลียความเป็นชายอยู่ที่โซฟา

"เปรต!!!" ฉันรีบปิดประตูอย่างไวก่อนจะรีบวิ่งมาที่ระเบียง ให้ตายเถอะทำกันในเวลางานเนี่ยนะ

เมื่อคุณเพลงเดินออกมาจากห้องทำงานก็ทำให้ชะเอมถึงกับมองหน้าเมื่อเธอถูกสายตาของคุณเพลงมองมาอย่างไม่สบอาราณ์

"สนุกล่ะอีเอม!"

ฉันเดินเข้ามาในห้องทำงานก็เห็นคุณคีย์นั่งมองไปข้างนอกกระจกใสก่อนจะหนุนเก้าอี้มาหาฉัน

"หนูซื้อข้าวต้มมัดมาฝากค่ะเจ้านี้อร่อยมากๆเลยนะคะ"

"ขอบใจ" ผมมองหน้าเธอที่แดงเพราะคงเขินที่มาเห็นภาพลามกเมื่อกี้นี้ "เมื่อกี้"

"หนูไม่เห็นอะไรเลยค่ะ สบายใจได้หนูจะไม่พูดให้ใครรู้เด็ดขาดว่าคุณเพลงกำลังกินหน่อไม้อยู่"

"สรุปเห็นหรือไม่เห็น"

"ไม่เห็นค่ะ!!"

"หึ!"

_________________

หมดคำจะพูดฮ่าๆๆๆ??