หมดสภาพ กินหน่อไม้

1010 คำ
มหาวิทยาลัย ชะเอมเดินคอตกเข้ามานั่งกับเพื่อนๆ ทุกคนต่างพากันถอนหายใจกันหมด "รู้เรื่องแล้วใช่ไหม" เจไดเอ่ยถามอย่างห่วงๆ "อืม...ฮึก! ตั้ง2ล้านจะเอาปัญญาที่ไหนไปคืนฮือๆๆ" "ใจเย็นๆพวกกูคุยกันแล้วว่าจะช่วยมึงเดือนละ5พันเดี๋ยวจะรวบรวมตังให้" "ฮือๆๆ พอแล้วกูจะไม่แดกเหล้าอีกแล้วฮือๆๆ" "เฮ้ยวันนี้แดกเหล้ากันเถอะเมื่อคืนกูไม่ว่าง" "ไป!!!!" "อีเอม!!!" ไม่ทันขาดคำชะเอมก็ขานรับเพื่อนชายอย่างง่ายดาย แต่ก็ถูกแอลห้ามปรามจนทุกคนต่างพากันแยกย้ายเมื่อเรียนเสร็จ ชะเอมเดินกลับมาที่หอพักใกล้มหาวิทยาลัยแต่ก็ได้ยินเสียงบีบแตรเรียกจนเธอต้องหันไปมอง รถสปอร์ตราคาแพงขับมาจอดพร้อมกับลดกระจกลง "คุณคีย์ สวัสดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้อย่างนอบน้อมคุณคีย์ก็พยักหน้ารับ "ขึ้นรถสิจะพาไปดูงาน" ชะเอมตัดสินใจขึ้นรถไปอย่างว่าง่ายจนกระทั้งรถของคุณคีย์ขับมาจอดที่ตึกคาสิโนสูง "พาหนูมาที่นี่ทำไมคะ" "ฉันจะพาเธอมาดูงาน ตอนแรกตั้งใจจะให้เธอไปทำงานที่ผับแต่ก็กลัวจะเมาแล้วเรื้อนเหมือนเมื่อคืนอีก" "หนูจะคิดว่ามันเป็นคำชมนะคะ" ชะเอมเดินก้มหน้าตามเข้ามา เหล่าพนักงานต่างพากันแอบดูเมื่อเห็นสาวในชุดนักศึกษาเดินตามคุณคีย์เข้าลิฟต์ไป คาสิโนออนไลน์ ชะเอมเดินตามเข้ามาก็สอดส่องสายตาไปทั่ว จึงเห็นพนักงานที่นุ่งน้อยห่มน้อยยืนอยู่หน้ากล้อง "เคยเห็นไหม" ผมถามสาวน้อยที่ยืนมองตาแป๋วอยู่ข้างๆ "เคยค่ะ เคยเล่นด้วยแต่โกงเงินหนูไป2พันพูดแล้วยังเจ็บใจไม่หายอย่าให้เจอตัวการนะจะตบให้หัวทิ่มเลย!!" คำพูดของชะเอมทำให้คีย์สะอึกเบาๆ วงการนี้ใครๆก็ต่างรู้กันทั้งนั้นว่าใครที่คิดเข้ามาเล่นแรกๆก็ได้เงินแต่หลังๆจะเสียมากกว่าได้ บางคนหมดตัวไปเลยก็มี "อุ๊ปส์!" "พูดอะไรของเธอเดี๋ยวเถอะ!" ผมพาเธอมายังห้องแอดมินเพื่อให้เธอทำหน้าที่ตอบแชทลูกค้าและสอนการสมัครเป็นสมาชิกของเว็บพนันออนไลน์ "หนูต้องทำงานแบบนี้จริงๆเหรอคะ" "ใช่ มันเป็นงานที่ง่ายที่สุดแล้วไว้มีความสามารถมากกว่านี้ค่อยขยับไปทำอย่างอื่น" "ให้หนูเริ่มงานเมื่อไหร่คะ" "พรุ่งนี้" "ค่ะ!" แม้จะไม่อยากทำแต่นาทีนี้ถ้าไม่ทำอาจตะโดนหิ้วไปขายให้พวกซ่องขายแดน "ตามฉันมา" ผมพาเธอมาที่ห้องทำงานจากนั้นก็ให้เธอกรอกใบสมัครเอาไว้ตามระเบียบ ก๊อกๆๆ "ขออนุญาติค่ะคุณคีย์" สาวสวยหุ่นเอ็กซ์นมโตเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารในมือ ชะเอมถึงกับก้มมองหน้าอกตัวเองอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ "มีอะไร" ผมถามผู้ช่วยที่เดินเข้าพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนให้ผม "เพลงเอาเอกสารงบประมาณมาให้เซ็นค่ะแล้วนี่ใครหรือคะ" "เป็นหน้าที่ผมที่ต้องตอบคุณหรือไง" ผมรับเอกสารมาตรวจดูก่อนจะเซ็นให้ผู้ช่วย "คืนนี้ให้เพลงอยู่ด้วยไหมคะ" "ไม่ต้องผมมีธุระข้างนอกคงไม่ได้กลับเข้ามา" "ถ้างั้นเพลงขอตัวก่อนนะคะ" หลังจากที่คุณเพลงออกไปชะเอมก็เอาแต่นั่งเงียบเพราะเธอยังกลัวที่จะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่ "ชะเอมเธอพร้อมที่จะทำงานไหม" "พะ พร้อมค่ะ" "อืม ดีแล้วล่ะงานที่เธอทำเธอสามารถเลือกเวลาได้เลิกเรียนก็มาทำ หรือว่างกี่ชั่วโมงก็มาที่นี่ทำงานกัน24ชั่วโมง ถ้าช่วงดึกคนก็จะเข้าเล่นเยอะหน่อย" "ค่ะ หนูทำได้" ทั้งสองต่างเงียบชะเอมก้มหน้าไม่กล้าสบตาส่วนคุณคีย์ก็มองหน้าชะเอม ในหัวก็นึกถึงคำพูดของเธอเรื่องที่เธอยื่นข้อเสนอมาให้ในการลดหย่อนหนี้สิน "ถ้าไม่มีอะไรแล้วหนูขอตัวก่อนนะคะพรุ่งนี้ไม่มีเรียนหนูจะรีบมา" "อื้อ ถ้ามาก็ขึ้นมาที่นี่ก่อนแล้วกัน" "ค่ะ" ทำไมอึดอัดแบบนี้นะชะเอมได้แต่คิดในใจเมื่อเธอมาที่ลิฟต์ก็บังเอิญเจอกับใครคนนึงที่ยิ้มให้เธอ "ใครวะ" "สวัสดีครับผมชื่ออาร์ตนะ" ชะเอมไม่ตอบอะไรแต่เธอรีบเข้าลิฟต์แล้วกดลงมาอย่างไวทำเอาอาร์ตถึงกับเกาหัว "มาแล้วเหรอไอ้เวร" คีย์เดินออกมาตามเพื่อนให้เข้ามาคุยเรื่องงานจากนั้นทั้งสองก็หายไปด้วยกัน วันต่อมา ชะเอมเดินทางมายังบ่อนคาสิโนพร้อมกับถุงขนมเธอกดลิฟต์มายังชั้นบนสุดที่เป็นห้องทำงานของคุณคีย์แต่เมื่อเปิดเข้าไปก็ต้องร้องอุทานเพราะสาวสวนอย่างคุณเพลงกำลังคุกเข่าดูดเลียความเป็นชายอยู่ที่โซฟา "เปรต!!!" ฉันรีบปิดประตูอย่างไวก่อนจะรีบวิ่งมาที่ระเบียง ให้ตายเถอะทำกันในเวลางานเนี่ยนะ เมื่อคุณเพลงเดินออกมาจากห้องทำงานก็ทำให้ชะเอมถึงกับมองหน้าเมื่อเธอถูกสายตาของคุณเพลงมองมาอย่างไม่สบอาราณ์ "สนุกล่ะอีเอม!" ฉันเดินเข้ามาในห้องทำงานก็เห็นคุณคีย์นั่งมองไปข้างนอกกระจกใสก่อนจะหนุนเก้าอี้มาหาฉัน "หนูซื้อข้าวต้มมัดมาฝากค่ะเจ้านี้อร่อยมากๆเลยนะคะ" "ขอบใจ" ผมมองหน้าเธอที่แดงเพราะคงเขินที่มาเห็นภาพลามกเมื่อกี้นี้ "เมื่อกี้" "หนูไม่เห็นอะไรเลยค่ะ สบายใจได้หนูจะไม่พูดให้ใครรู้เด็ดขาดว่าคุณเพลงกำลังกินหน่อไม้อยู่" "สรุปเห็นหรือไม่เห็น" "ไม่เห็นค่ะ!!" "หึ!" _________________ หมดคำจะพูดฮ่าๆๆๆ??
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม