อีเอมตายแน่

1028 คำ
ชะเอมตื่นขึ้นมาอีกทีก็เป็นเวลาบ่ายโมงเธอมองไปรอบๆห้องก็ไม่เจอเจ้าหนี้แถมยังเสื้อผ้าวางไว้ให้พร้อมอาหารที่ปิดไว้มิดชิด "หรือกูจะแค่ฝันไปว่ะ เมื่อคืนยังเต้นเพลงเอวเธอเด้งๆๆๆอยู่เลย" ชะเอมรีบลุกไปอาบน้ำแต่เมื่อหยิบชุดมาก็ต้องตกใจชุดนี้มันเป็นเพียงชุดนอนบางๆที่มองทะลุถึงด้านในแถมชุดชั้นในก็ไม่มีให้อีก แล้วจะออกไปยังไงล่ะ "อะไรวะเนี้ยทำไมกูต้องมาอยู่ที่นี่ด้วยวะ โทรศัพท์ใช่ๆโทรศัพท์" ชะเอมรีบวิ่งมาหากระเป๋าแต่ก็ไม่พบสุดท้ายเธอก็เหยียบเข้ากับซองเอกสารเธอจึงหยิบขึ้นมาอ่านอีกรอบนึง สัญญากู้เงิน2ล้านบาท ผู้กู้คือนางสาว เอมิกา พร้อมลายเซ็น "เชี้ยย ฮือๆๆ" ชะเอมทรุดลงร้องไห้อย่างหนักจนเวลาผ่านไปประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของชายคนนึงชะเอมจึงรีบดึงผ้ามาปิดชุดนอนที่สวมใส่ "ร้องไห้ทำไม" "ฉันอยากกลับแล้ว ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะฉันจะรีบหาเงินมาคืนให้ที่บ้านฉันเป็นไร่ส้มที่ใหญ่ที่สุดเดี๋ยวจะให้พ่อกับแม่โอนเงินมาให้นะฮือๆๆ" "ไร่ของที่บ้านเธอรายได้ติดลบมา2ปีแล้ว จะเอาเงินที่ไหนมาชดใช้ฉันฮะ" "ปล่อยหนูไปเถอะนะ คุณจับหนูมาทำไมมันผิดกฎหมายนะคะ" ฉันต้องใจเย็นพูดจาดีๆไม่งั้นอาจจะตายได้ "ใครบอกฉันจับตัวเธอมา เธอต่างหากเสนอตัวให้ฉันเอง!" "ฮะ" อีเวรความร่านไม่ปราณีจริงๆ "เธอเล่นไพ่ที่บ่อนฉันได้เป็นแสนจนเพื่อนเธอเอาเงินไปจ่ายค่าเหล้าเบียร์ ทุกคนพยายามลากเธอกลับแต่เธอไม่ยอม สุดท้ายเล่นเสียเกือบสองล้านจะโดนกระทืบตายห่าฉันเลยต้องชดใช้ให้แต่ก็ต้องทำสัญญากู้ให้ถูกต้อง " "แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่" "เธอบอกขอเอาตัวมาขัดดอกกระโดดเกาะหน้ารถจนทุกคนเอือมระอาฉันเลยต้องพาเธอมา แถมอ้วกมาทั้งทาง!" "จริงเหรอคะ" "เออ!!" "ถ้างั้นปล่อยหนูกลับเถอะนะคะ หนูต้องกลับไปเรียน" "ได้แต่ต้องมาคุยกันก่อน หยิบสัญญาขึ้นมาดู" ชะเอมรีบหยิบสัญญาขึ้นมาดูอีกครั้งตามที่ชายหนุ่มบอก "ในสัญญาระบุว่าข้อที่1 เธอต้องชดใช้เป็นรายวันได้วันละ3000฿ ไม่เกิน2ปีก็หมด " "วันละ3000จะเอาที่ไหนมาให้!!" "ฟัง!! ข้อที่สองจ่ายเป็นเดือน เดือนละ10000฿ แต่จะมีดอกเบี้ยมากกว่าข้อแรกเพราะยืดระยะเวลาออกไป" "เดือนละหมื่นเลยเหรอคะ" "อืม อีกข้อนึงมาทำงานใช้หนี้ ฉันจะหักจนกว่าจะคบตามจำนวนที่กู้ไป" "ทำงานอะไรคะ" "มีหลายอย่างถ้าสนใจฉันจะบอก" "สนใจค่ะ!!" "เสื้อผ้าของเธอฉันทิ้งไปหมดแล้วเดี๋ยวแม่บ้านจะซื้อชุดใหม่มาให้" "ขอบคุณค่ะคุณจะให้หนูทำงานอะไรคะ" ชายหนุ่มมองดูเรือนร่างของชะเอมเธอไม่ใช่ผู้หญิงขี้ริ้วขี้เหร่ถ้าแต่งตัวก็สวย งานที่เหมาะกับเธอก็คงเป็นงานในบ่อนหรือไม่ก็ผับ "ทำงานในผับก็แล้วกันแล้วนี่เรียนอยู่ปีอะไรแล้ว" "4ค่ะ เพิ่งเปิดเรียนเมื่อวานเลย" "งั้นก็ทำงานที่ผับนั่นแหละ เธอชื่ออะไร" "ชะเอมค่ะ เรียกเอมเฉยๆก็ได้แล้วคุณชื่ออะไรคะ" "คีย์" "คุณคีย์มีแฟนหรือยังคะ?" "ถามทำไมถ้าคิดที่จะเอาตัวเข้าแรกเธอจะรู้ว่านรกมันเป็นยังไง" "ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ คุณเอาหนูมาอยู่ในห้องแบบนี้กลัวแฟนคุณจะเข้าใจผิด" "ฉันยังไม่มีแฟน" "อ๋อ...." ชายหนุ่มชำเรืองมองชะเอมอีกครั้งเธอกำลังทำท่าทางครุ่นคิดอะไรบางอย่าง "ถ้าหนูเอาตัวเข้าแรกเพื่อลดหนี้สินได้ไหมคะ" ชายหนุ่มมองหน้าชะเอมอีกครั้งเมื่อได้ยินประโยคนี้ "ทำไมถึงอยากเสียตัวนัก" "หนูยังบริสุทธิ์อยู่ มันพอจะช่วยลดหย่อนหนี้สินได้บ้างไหม" "ไว้ฉันจะพิจารณาอีกที" ก๊อกๆๆ "เข้ามา!" น้ำเสียงขรึมขลังของคุณคีย์ทำให้ชะเอมหวั่นใจ ตอนนี้เธอต้องมาเป็นหนี้เพราะความเมาถ้าพ่อกับแม่รู้เธอคงแย่แน่ๆ เมื่อแม่บ้านเอาชุดมาให้ชะเอมก็รีบเดินเข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนชุดแต่สายตาของคุณคีย์ยังเหล่มองเรือนร่างพร้อมกับกัดปากเบาๆ ชะเอมเดินออกมาจากห้องน้ำในชุดเดรสสีขาว แม้จะหน้าสดแต่เธอก็สวยธรรมชาติหน้าหลงไหล "หนูแต่งตัวเสร็จแล้วค่ะ" "เดี๋ยวฉันจะออกไปคุยธุระจะเลยไปส่งเธอจะได้รู้ที่อยู่ และจำไว้ว่าถ้าคิดหนีครอบครัวเธอและสวนส้มของเธอจะถูกทำลายจนไม่เหลืออะไรเลย!!" "ค่ะ" ชะเอมเริ่มกลัวเมื่อสายตาและน้ำเสียงของคุณคีย์เริ่มเปลี่ยนไป เธอได้แต่ก้มหน้ารับกรรม ประตูห้องถูกเปิดเธอก็ต้องตกใจ ลิฟต์กระจกใสกำลังพาเธอลงมาที่นี่มันเป็นตึกสูงทุกชั้นเป็นคาสิโน "ที่นี่เป็นคาสิโนที่ถูกกฎหมาย ชั้นที่11-14จะเป็นที่หาความสุขของเหล่านักพนัน" "เงินดีไหมคะ หนูหมายถึงทำงานตรงนั้นเงินดีไหม" "อยู่ที่จะรับลูกค้าได้เท่าไหร่" คุณคีย์อธิบายสถานที่ให้เธอเข้าใจอยู่กรุงเทพมาตั้งหลายปีไม่เคยรู้เลยว่ามีสถานที่แบบนี้ด้วย รถยนต์คันใหญ่ขับมาจอดด้านหน้าจากนั้นบอดี้การ์ดก็รีบมาเปิดประตูให้ ทั้งสองนั่งรถออกมาด้วยกันแต่ชะเอมกับรู้สึกเกร็งไม่กล้าขยับ "พักอยู่ที่ไหน" "หอพักจันทร์เจ้าค่ะ" "อืม" __________________ เพราะความเมาแท้ๆเลยชะเอม?? เจอกันอีกทีช่วงเที่ยงนะคะเดี๋ยวมาลงให้ทุกเรื่องเลย??
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม