ตกเย็น...
ฉันคุณป๋าแล้วก็พี่ที นั่งทานอาหารกัน ดูพระอาทิตย์ตกดิน บรรยากาศที่นี่เงียบสงบมาก ฉันรู้สึกชอบที่นี่จังถ้ามีบ้านอยู่ริมทะเล บวกกับ บรรยากาศแบบนี้ความเงียบสงบแบบนี้คงจะดีไม่น้อย
หลังจากทานข้าวเสร็จคุณป๋าก็ชวนฉันไปเดินเล่นริมทะเล
ฉันกับคุณป๋าเดินจับมือกันไปเรื่อยๆ ต่างคนต่างเงียบ จนทำให้รู้สึกอึดอัดแบบบอกไม่ถูกเลยตอนนี้ ฉันอยากจะพูดกับคุณป๋านะ แต่บรรยากาศตอนนี้มันกดดันเกินฉันเลยไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกไป
5นาทีผ่านไป
คุณป๋า “รอหน่อยนะ ไว้ถึงเวลาที่เหมาะสมป๋าจะบอกกับทุกคนเรื่องของเรา”
ฉันหยุดเดินทันทีเมื่อคุณป๋าพูดประโยคนี้ออกมา ตึก ตึกใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ
ฉัน “ค่ะ หนูจะรอ”
คุณป๋ายิ้มให้ฉันแล้วก็นั่งลง แล้วนอนราบไปกับพื้นดินทราย ฉันก็ไม่ลังเลที่จะนอนลงข้างๆ คุณป๋า
เราสองคนนอนดูดาวด้วยกัน ความรู้สึกตอนนี้ไม่ต้องพูดอะไรมากเลย แค่รู้ว่าความรู้สึกตัวเองตอนนี้เป็นยังไง มันก็เพียงพ
