Chapter 7 ความสัมพันธ์ที่อธิบายไม่ได้ (2)
ภริตาดึงตัวเองขึ้นมาจากห้วงแห่งความเสียใจ บอกตัวเองว่าหากเลือกจะเดินเส้นทางนี้ ก็ต้องไปให้มันสุดทาง การมัวนั่งเศร้าไม่ช่วยอะไร
หล่อนรีบเปลี่ยนท่าที ส่งยิ้มพร้อมแววตาทอประกายไปให้เขา
"คอยดูนะคะ อุ่นจะแต่งงานกับคุณอาให้ได้ อุ่นจะขอเป็นคนที่อาภูมิตามหา"
เขาหัวเราะเล็ก ๆ ราวได้ฟังเรื่องตลก แววตาชวนให้ใจละลายไล่มองหล่อนไปทั้งตัว
"เพ้อเจ้ออะไรฮึ"
"อุ่นพูดจริงค่ะ"
"นี่อุ่น ก่อนจะฝันถึงเรื่องแต่งงาน เธอคิดเรื่องเรียนก่อนดีกว่ามั้ย เดี๋ยวเธอก็ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว"
"ที่คุณอาส่งอุ่นไป ก็เพราะต้องการไล่ให้อุ่นไปไกล ๆ ตัวใช่มั้ยคะ"
แววตากลมโตมองมาอย่างตัดพ้อ และเป็นเขาเองที่แหกกฎ ด้วยการยื่นมือไปลูบลงบนศีรษะกลมทุย มองหล่อนด้วยแววตาอาทร
"ไม่ใช่อย่างที่เธอเข้าใจนะอุ่น แต่มันคืออนาคตของเธอ และอาก็กำ
