บทที่ 12
ฉันขอผลตรวจเลือดก่อน
“ทำไม” เพียงดาวถามออกไปด้วยความสงสัย
ทั้งสามคนเพิ่งจะเจอกันวันนี้ เด็กๆ น่าจะยังไม่ได้สร้างวีรกรรมอะไรกับเมฆาหรอกนะ
“เด็กสองคนนั้นให้ไอ้แมนกับไอ้อ่ำเอาหมามุ่ยมาใส่ไว้ในผ้าเช็ดตัวของฉัน พอฉันใช้ผ้าเช็ดตัวผืนนั้นจึงเป็นแบบนี้ยังไงล่ะ”
พูดจบเมฆาก็ถอดเสื้อที่เขาใส่ออก เผยให้เห็นร่องรอยเล็บที่เขาเกา รวมทั้งรอยผื่นแดงขึ้นทั้งตัว
“นี่ไง ฝีมือลูกที่แสนดีของเธอ ทั้งที่ฉันเพิ่งกลับมาไม่ถึงวัน ยังโดนเล่นงานขนาดนี้ จะไม่ให้เรียกเด็กแสบยังไง” เมฆาหมุนตัวให้เพียงดาวดูชัดๆ
เพียงดาวเห็นร่องรอยนั้นที่บางจุดมีคราบคารามายด์สีชมพูติดอยู่ ก็ยกมือขึ้นปิดปาก เธอไม่รู้ว่าจะตกใจหรือขำดีที่เห็นแบบนั้น
“ไม่ต้องมาขำ เธอต้องรับผิดชอบแทนลูกของเธอด้วย”
“ฮะ รับผิดชอบ ยังไงคะ”เพียงดาวชะงักทันทีที่เมฆารู้ว่าเธอแอบขำ จึงรีบปรับสีหน้าและถามออกไปทันที
“วันนี้เธอต้องไปอาบน้ำ ขัดคาร
