“แล้วจะไปตามที่ไหนคะเฮีย” ฉันถามไอ้เฮียระหว่างที่นั่งทานข้าวที่โต๊ะอาหาร
“ยังไม่รู้เลย สมน้ำหน้ามัน” ไอ้เฮียส่ายหน้าเล็กน้อย
“นั่นเพื่อนนะคะเฮีย”
“คนที่หนีไปก็เพื่อนเหมือนกัน”
“ความจริงถ้าไม่แคร์ก็ไม่ต้องตามก็ได้นะคะ ในเมื่อไม่อยากแต่งอยู่แล้ว ดีซะอีกที่พี่ปรางหนีไป” ฉันแสดงความคิดเห็นในส่วนที่เห็นมากับสิ่งที่พี่เฟลมกระทำกับคุณมะปรางผู้หญิงที่เราทุกคนเข้าใจผิดว่าเป็นเมียใหม่ของพ่อพี่เฟลม
“เฮียก็บอกมันแบบนั้น แต่มันก็ดึงดันไง พวกมีอยู่ไม่สนใจคิดแต่ว่าเขาจะยอมตัวเองตลอด ปากบอกไม่สนแต่พอเขาไปจะเป็นจะตาย” ก็จริงอย่างที่ไอ้เฮียพูดจริงๆนั่นแหละ
“แล้วงานเฮียล่ะ ทำยังไง” ฉันถามด้วยความเป็นห่วง เพราะหลังจากทานข้าวเสร็จไอ้เฮียจะต้องไปช่วยพี่เฟลมตามหาคุณมะปรางและลูกที่อยู่ในท้อง
“ก็คงค้างไว้ก่อน เฮียว่าน่าจะหาปรางได้ไม่ยาก”
“อ่อค่ะ ฝากบอกพี่เฟลมด้วยนะคะว่าสู้ๆ”
“เฮียไม่อยู่ หนูอย่าดื้อนะรู้ไ
