ร้านสักพริกไทย
กุกกัก! กุกกัก!
ฉันมาที่ร้านสักซึ่งฉันไม่ได้มานานสักพักแล้วเพราะเกิดเรื่องต่าง ๆ และลูกค้าส่วนมากชอบให้ไปสักที่พื้นที่ของตัวเองมากกว่าด้วยเหตุผลอะไรหลายอย่าง แต่วันนี้ฉันจำเป็นต้องให้ลูกค้ามาที่ร้านเพราะว่าอุปกรณ์สักอยู่คอนโดเสี่ยเปลวฉันขี้เกียจขับรถไปมาหลายรอบเพราะงั้นเลยให้มาที่ร้านแทน
ฉันมีชุดอุปกรณ์การสักสองชุดสำหรับสักนอกสถานที่และสักที่ร้านเครื่องมือมันจะต่างกันนิดหน่อย ส่วนลูกค้าวันนี้ก็ที่ไอ้พี่ชัชมันติดต่อมานั่นแหละย้อนกลับไปที่มหาวิทยาลัย
“อะไร?!”
(ยังรับสักอยู่ป่ะวะ?) เสียงของพี่ชัชที่ถามมา
“ทำไมอ่ะพี่จะสักอ่อ?”
(เปล่าเพื่อนพี่เองมันชอบลายเส้นของเราเลยให้พี่ติดต่อให้)
“ได้ แต่ต้องไปที่ร้านนะ” แม้จะมีเสี่ยเปลวคอยดูแลแต่ฉันก็ไม่ควรทิ้งอาชีพนี้เพราะถ้าวันไหนที่ครบกำหนดฉันยังต้องใช้มันเลี้ยงชีพอยู่ เพราะฉะนั้นจะทิ้งลูกค้าไม่ได้เด็ดขาด
(ทำไมวะ?)
“อุปกรณ์อยู่
