ธันวาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่ได้ชอบเธอเลย ริษากำโทรศัพท์แน่น แม้นว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้ตอบข้อความกลับมาอีก แต่สาวเจ้าก็ยังส่งไปอีก เกรงว่าเขาจะรำคาญแต่เธอก็ชอบเขาไปแล้ว
“ตกลงธันวาไม่มาเหรอลูก” เสียงของคนเป็นพ่อดังขึ้นจากทางด้านหลัง ริษารีบหันหน้าไปมองทันที
“เอ่อ พี่เขาบอกว่าเหนื่อยอยากพักน่ะค่ะ”
“หือ...ลูกชวนก็ไม่มางั้นเหรอ เดี๋ยวพ่อโทรถามคุณธนันชัยให้ว่าจะเอายังไงกันแน่ ทำไมถึงเงียบไปแบบนี้”
“เอ่อ ไม่ดีกว่าค่ะ หนูไม่อยากบังคับพี่เขา”
“แต่หนูก็ดูชอบพี่เขานี่” ริษาก้มหน้าลง เพราะว่าวันนั้นที่เขาช่วยเธอ หัวใจดวงน้อยก็โอนเอนไปหาเขาด้วยความรวดเร็ว แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่รักก็ต้องทำใจ แต่ถ้าอยากไปต่อด้วยเธอก็จะยินดีมาก
“ไม่รักไม่ชอบก็ไม่จำเป็นต้องเอาใจใส่ ทั้งมารับ ทั้งพาไปกินข้าวด้วยแบบนี้” พ่อของเธอพูดถูก สิ่งที่เขาทำนั้นทำให้เธอหวั่นไหว
“แต่หนูก็ยินดีค่ะ” ริษารีบตอบรับ ทำเอาคนเป็นพ่อเห็นใจ เด
