ปัง!
เสียงถีบประตูเข้ามาแรงๆ จนประตูเปิดออก โยษิตาหลับตาปี๋เหนี่ยวไกปืนไม่มองผู้ที่ถีบประตูเข้ามา ถ้าคนที่เข้ามาคือคนใจร้าย หญิงสาวต้องตายด้วยน้ำมือของเขาแน่นอน เธอเจ็บปวดเหนื่อยล้าและท้อแท้เต็มที เธอไม่อยากจะทุกข์ไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว
ตึก! ตึก!
"ฮื่อๆ" เสียงฝีเท้าดังเข้ามา ต้องเป็นคนใจร้ายนั่นแหละ เขาต้องเข้ามาทำร้ายเธออีกแน่ๆ ถ้าหากต้องเป็นแบบนั้น โยษิตาขอตายด้วยน้ำมือของตัวเองดีกว่า
แกร่ก! แกร่ก! เเกร่ก!
"ไม่นะ" โยษิตาพูดอย่างหมดแรง พยายามลั่นไกหลายครั้งแต่กระสุนปืนมันไม่ลั่นออกมา หญิงสาวร้องไห้น้ำตาไหลริน ขนาดความตายเธอยังเลือกให้ตัวเองไม่ได้เลย เธอคิดอย่างท้อแท้น้ำตาไหลรินอาบแก้ม สะอื้นเบาๆอย่างหมดแรง
ตึก! ตึก! ตึก!
"ลั่นสิ ฮื่อๆ"
เสียงฝีเท้าหนักๆเดินเข้ามาใกล้ๆเธอ แต่เธอไม่อยากจะรับรู้และสนใจอะไรอีก เธอไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกแล้ว อยากตายไปใ
