หญิงสาวนอนคุดคู้อยู่กลางห้อง เนื้อตัวของเธอเปลือยเปล่าเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบสกปรก เธอพยายามลุกขึ้นยืนด้วยความยากลำบาก ตลอดหลายวันที่ผ่านมา ราชันไม่เคยมาที่ห้องใต้ดินอีกเลย ไม่เคยให้ใครมาส่งน้ำส่งอาหาร ไม่เคยมีใครเข้ามาในห้องนี้สักคน แค่นี้โยษิตาก็รู้แล้วว่าคนอย่างราชันใจร้ายใจดำมากแค่ไหน
...เขาต้องการให้ตาย... เขาจะมาทำไมกัน!!
ใบหน้าเรียวสวยบัดนี้ซีดเผือด น้ำตาเม็ดใสไหลรินอาบแก้ม เธอกอดตัวเองพร้อมกับสะอื้นตัวโยน ในห้องนี้มีทั้งแมลงสาบและหนู พื้นที่เธอนอนอยู่ก็เย็นเฉียบจนเธอหนาวสะท้าน เพราะหญิงสาวไร้ซึ่งอาภรณ์ปิดบังกาย เธอร้องไห้จนหลับไปทุกครั้ง แต่ก็ไม่เจอวี่แววคนใจร้ายจะเข้ามาปล่อยเธอ
แสงไฟดวงน้อยในห้องที่ติดๆดับๆ ภายในห้อง โยษิตาได้แต่นั่งมองไปที่ประตูอย่างหมดหวัง เธอไม่ได้ทานอะไรมาหลายวัน รู้สึกหิวจนปวดท้องไปหมด โยษิตาพยายามลุกขึ้นยืน แต่ก็ทรุดลงกับพื้นเหมื
