คีธแค่นหัวเราะเมื่อนึกย้อนกลับไปเมื่อหลายชั่วโมงก่อน
หลังดื่มเลือดของไมอาไปปริมาณหนึ่ง นอกจากความขมชวนสำรอก คีธยังได้รับความทรงจำและข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับตัวเธอมาด้วย แม้น้อยนิดมากเมื่อเทียบกับเหยื่อรายอื่น ๆ ที่กินแบบไม่เหลือซาก แต่มันก็ทำให้เขารู้ว่าเธอเกลียดฤดูฝน แต่กลับชอบสายรุ้งที่ปรากฏขึ้นบนผืนฟ้าหลังจากฝนหยุดตก
จริงอยู่เพราะเธอชอบ เขาจึงพามาถึงที่นี่
แต่เหตุผลแท้จริงคือ…คูเปอร์เป็นคนเดียวที่ไมอาบอกเรื่องนี้
คีธมองเห็นแม้กระทั่งภาพที่คนสองคนยืนเคียงข้างชนิดแขนชนกัน…และกำลังแหงนหน้าขึ้นมองรุ้งกินน้ำอย่างมีความสุข
ไม่ใช่แค่ไม่ยอม แต่ไอ้มนุษย์กลิ่นประหลาดนั่น ต้องกำจัดทิ้งสถานเดียว
End Describe.
“ฆ่านางซะ”
“อย่า...”
“แกมีประโยชน์เกินกว่าจะมาตายแทนนังนั่น ถอยไปไกล ๆ แล้วปล่อยให้คนของฉันสังหารนางเถอะ”
“ไม่เอา” เสียงแหบทุ้มสั่นพร่า แม้มองเห็นเพียงแผ่นหลังกว้างที่กำลังบดบังผู้ทรง
