1.1.พ่อสามีกระแทกไม่ยั้ง
รดา แต่งงานกับสามีมาได้2ปีแล้ว แต่เธอก็ไม่ท้องสักที แม่ยายเธอก็กดดันทุกวัน
"รดา เมื่อไหร่เธอจะท้องสักที ฉันอยากอุ้มหลานแล้วนะ อายุฉันก็มากขึ้นทุกวันๆ ฉันมีลูกชายคนเดียว ก็หวังจะอยู่ได้ทันเลี้ยงหลาน เห้อ"
พันณีแม่สามีที่ยังสวย แทบจะเท่าๆกับเธอกล่าวออกมาด้วยความหงุดหงิด เธออยากอุ้มหลาน ลูกสะใภ้เธอก็ไม่ยอมท้องสักที
"เอาน่าคุณ เดี๋ยวหนูดากับเจ้ากิตก็ท้องน่า คุณอย่าไปกดดันลูกเลย"
พฤษพ่อสามีกล่าวกับภรรยา
"ก็ฉันอยากอุ้มหลานแล้วนิคะ มีลูกกับเขาอยู่คนเดียว ก็อยากจะอุ้มหลานเลี้ยงหลานกับเขาบ้าง"
"ดาจะพยายามรีบมีหลานให้คุณแม่อุ้มนะคะ ขอเวลาดาอีกหน่อยนะคะคุณแม่ ดาคิดว่าอีกไม่นานนี้แน่ๆค่ะ"
"ให้จริงอย่างที่เธอว่าเถอะ"
พันณีกล่าวเสร็จก็เดินกลับขึ้นห้อง ปล่อยให้สองพ่อเขยกับสะใภ้ ยืนปรับทุกข์กันต่อ
"อย่าถือสาแม่เลยนะหนูดา มีเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ หนูอย่าคิดมากเลย"
พฤษพูดกับลูกสะใภ้พลางลูบหัวรดาด้วยความเอ็นดู
"ขอบคุณคุณพ่อมากนะคะที่เข้าใจดา"
รดากล่าวจบก็เผลอเอาหัวไปซบมือพ่อสามีที่กำลังลูบหัวเธออยู่ด้วยความเคยชิน เพราะโดยปกติแล้วรดาเป็นคนที่ขี้อ้อนมากคนหนึ่ง
พ่อสามีเห็นลูกสะใภ้อ้อนก็ใจสั่น เพราะลูกสะใภ้ทั้งขาวสวยหน้าอกก็ใหญ่ ถ้าได้ขยำจะมันส์มือขนาดไหนนะ แต่ก็ต้องรีบสะบัดหัว เขาเผลอคิดแบบนี้กับรดาที่เป็นเมียลูกชายได้ยังไงนะ