บทที่20
หลิวเสวี่ยอวี้กระโดดขึ้นบนหลังม้า หลังจากได้รับรายงานจากคนที่ให้สุ่มดูความเคลื่อนไหวขององค์ชายสาม
“คิดจะฆ่าข้าแล้วฉุดนางกลับเมืองหลวงด้วยอย่างงั้นหรือ เจ้าสองคนพ่อลูกสันดานไม่ต่างกันเลย” ร่างสูงยืนตระหง่านท่ามกลางกลุ่มคนชุดดำ กอดอกมองดูคนที่เขาจับมา กลางป่าเขา ทางระหว่างเมืองหลวงและหยิ่งตู่ ล้วนมีแต่ป่าเขา เขาจะทำการอะไรก็ไม่มีใครล่วงรู้ ร่างหนาหันไปมองหลุมหลายหลุมที่สั่งให้คนของเขาขุดเตรียมเอาไว้
“ปล่อยข้า เจ้าไม่รู้เหรอว่าข้าคือใคร” องค์ชายสามถูกจับมือมือมัดเท้ารวมกับองครักษ์ พยายามดีดให้หลุดจากพันธนาการ เขาส่งนักฆ่าไปฆ่าคู่หมั้นของจูไป๋เสวี่ย แต่ทุกครั้งก็ไม่มีรายงานใดๆ กลับมา เงียบหายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น วันนี้เขาได้รับจดหมายจากจางกงกงเสด็จพ่อสั่งให้กลับเมืองหลวงทันที จึงร้อนใจคิดพานางกลับไปด้วย จ้างโจรภูเขาทั้งกองโจรไปฉุดนางมาและให้ฆ่าคู่หมั้นนางทิ้งซะ แต่ทำไมคนที่มายั
