ในเช้าของอีกวัน เฟิร์สมาหาฉันตามปกติก่อนที่เขาจะไปไร่ เขามักจะมาในเวลาเดิม ๆ จนฉันเริ่มคุ้นเคยกับการรอเขา เราสองคนในวัย 20 ต้นๆ พูดคุยกันเรื่องทำงานแทบทุกวัน
“เมื่อวานเป็นยังไงบ้างล่ะเฟิร์ส งานที่ไร่ยุ่งมากไหม?” ฉันถามพร้อมรอยยิ้มที่พยายามปกปิดความเขินอาย เฟิร์สยิ้มและตอบกลับ
“ก็ยุ่งพอตัว แต่น่าจะได้พัก 2-3 วัน พี่ปอบอกว่าจะเว้นช่วงเตรียมเก็บเกี่ยว” คงจะเหมือนกันทุกไร่สินะ น้าสาวก็ชวนฉันไปดูไร่เหมือนกัน แต่ต้องรอเคลียร์งานที่ร้านให้เรียบร้อยก่อน
“อืม...พูดถึงเรื่องเก็บผลผลิต ยายเรากำลังเตรียมเก็บลำไยเหมือนกัน ช่วงนี้งานในสวนก็ยุ่ง ยายฝากบอกว่าถ้าเฟิร์สว่าง...มาช่วยยายเก็บลำไยหน่อยสิ” ฉันพูดออกไปอย่างรวดเร็ว พยายามทำให้ดูเหมือนคำเชิญที่ธรรมดา เฟิร์สนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วหัวเราะเบาๆ
“ยายชวนเหรอ?” ฉันไม่แปลกใจเลยที่เฟิร์สถามแบบนี้ เพราะยายชอบมายืนดูฉันกับเฟิร์สนั่งคุยกัน ถึงยายจะยืนอยู่ไกลม
