Area 22 : ความกวนประสาท

1800 คำ
ซามูร์ที่คอยลอบมองคนที่เอาแต่นั่งเหม่อมองไปทางน้ำตกนั่น แต่ในบางครั้งเขากลับรู้สึกได้ว่า น้ำค้างก็แอบลอบมองกลับมาทางนี้ด้วยเช่นกัน ทั้งคู่ราวกับกำลังเล่นสงครามประสาทกันอยู่ อย่างที่ไม่มีใครยอมเอ่ยปากคุยกันมาตั้งแต่ช่วงสายมาแล้ว ซามูร์ถอนหายใจ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาไม่พูดกับใครในทีมพลสำรวจได้เป็นอาทิตย์ แต่ตอนนี้กลับไม่ใช่ ความเงียบไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น "น้ำค้าง มานี่ม่ะ ข้าจะสอนเจ้าก่อไฟ" ซามูร์ตัดสินใจเริ่มส่งเสียงเรียกคนที่ยังคงนั่งนิ่งเฉยไม่ยอมขยับขานรับ ราวกับไม่ได้ยินหรือลืมชื่อของตัวเองไปแล้ว "น้ำค้าง.." แววตาคมดุหรี่จ้องมองไปทางเจ้าของชื่อ ทว่ากลับไม่สนใจคนเรียกหากันอยู่ดี ซามูร์เริ่มทนไม่ไหว จึงยอมลุกขึ้นไปบริเวณเนินหินสูงแล้วตัดสินใจดีดตัวทิ้งลงน้ำด้านล่างทันที ให้กระแสน้ำมันพาร่างไกลห่างไกลออกไปจากแถวเพิงที่พัก ดวงตากลมเบิกกว้างตามอย่างคาดไม่ถึงว่าไอ้บ้าบิ่นร่างยักษ์ตนงหน้า มันจะทำประชดบ้าๆ อะไรแบบนี้ออกมา คนนั่งเหม่อลอยไม่ไยดีกันเมื่อครู่กลับต้องอาการเลิ่กลั่ก ลุกลี้ลุกลน ผุดตัวลุกขึ้นพรวดพราด พาสองขาออกวิ่งตามร่างที่ไหลไปตามกระแสน้ำไกลห่างออกไปเรื่อยๆ อยู่ให้ทัน กระทั่งใกล้จะถึงที่ปลายทางของน้ำ ที่มันจะมีพงหญ้าขึ้นแทรกก้อนหิน ซึ่งจะช่วยต้านทานกระแสและลดแรงกระแทกให้ชะลอทางน้ำไหลอย่างรุนแรงได้ "ซามูร์ ไอ้บ้านี่ทำอะไรวะ?!" ใบหน้าตื่นตระหนกที่เร่งสปีดวิ่งตามแข่งกับคนที่ปล่อยตัวให้ไหลไปตามกระแสน้ำอันเชี่ยวกราก จนทำเอาหัวใจแทบร่วงไปถึงตาตุ่ม ชอบทำอะไรเสี่ยงๆ ให้หัวใจแทบวายตายอยู่เรื่อย เมื่อน้ำค้างวิ่งกระหืดกระหอบ กระทั่งมาถึงตรงที่มีเนินดินและพงหญ้าให้สามารถเกาะขอบได้ ดูเหมือนว่าร่างสูงกำลังยกตัวชุ่มโชกของตัวเองขึ้นมาเกยพักเอาไว้บนพื้นที่แห้งได้แล้ว แววตาขวางเมื่อได้สบเห็นร่างที่นอนหงายอยู่บริเวณนั้นแล้ว ยิ่งเร่งฝีเท้าวิ่งเข้ามาหาเพื่อมายืนด่ากราดใส่คนบ้าบิ่นอย่างเดือดดาลทันที "ไอ้ซามูร์ มึงแม่ง ทำบ้าไรเนี่ย ใจหายหมด เลิกเล่นอะไรพิเรนทร์ๆ เหอะ แม่งทำตัวยังกะเด็ก" น้ำค้างไม่ก่นด่าเปล่ากลับส่งมือเล็กลงไปทุบตีลงบนหน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงของคนที่ยังคงนอนหายใจหอบถี่อยู่ ทางซามูร์เองก็ไม่คาดคิดมาก่อนเช่นกันว่าช่วงกลางธารน้ำหลาก มันจะลึกและไหลเชี่ยวกรากได้แรงถึงขนาดนี้ ฝ่ามือใหญ่ฉวยจับข้อมือที่เอาแต่ทุบตีตัวเองออก ก่อนจะออกแรงดึงให้คนตีป๊าปๆ ล้มตัวลงมานอนทับลงบนหน้าอก เพื่อสบโอกาสกอดเอาไว้แทนซะเลย "ข้าคิดว่าจะไหลตามน้ำไปจนตกหน้าผาซะแล้ว" "ไอ้บ้า แล้วจะโดนลงไปเองทำไมเล่า" มืออีกข้างที่ว่างของน้ำค้างยกขึ้นมาตีลงบนลำตัวของคนที่ดึงตนเองลงไปนอนทับด้วย "เรียกร้องความสนใจไง" หลังประโยคชวนโมโหแบบนี้หลุดออกมาจากปากคนเจ้าเล่ห์ น้ำค้างถึงกับขัดขืนดึงตัวเอาไว้ แล้วพยายามขยับแขนจะออกแรงตีให้แรงยิ่งกว่าเดิม ทว่ากลับดิ้นไม่หลุดเลยเพราะกลายเป็นโดนรวบตัวเข้าไปกอดไว้แน่นแทนจนได้ "เปียกหมดแล้ว ปล่อยข้าเลยนะ" ดวงตาคมดุโฟกัสมองคนดีดดิ้น พยายามขืนตัวขืนข้อมือทั้งแกะทั้งดึงออกจากการถูกรั้งจับเอาไว้ จนต้องเผลอยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่คนเดียว ซามูร์ลุกขึ้นนั่งดีๆ จนโดนคนด้านข้างโวยวายออกมาใส่อีกชุดใหญ่ จนกลายเป็นว่าซามูร์ต้องยอมให้เจ้าตัวโวยวายระบายอารมณ์ออกมาจนพอใจ ซามูร์ยึดข้อมือเล็กเอาไว้จนเลิกประทุษร้ายใส่กันแล้ว จับจูงพากันเดินกลับไปนั่งพิงกองไฟใหม่อีกครั้ง คนหวังดียังคงพยายามสอนให้น้ำค้างได้ลองก่อกองฟืนให้ไฟติดด้วยตัวเองอย่างหนีไม่พ้นอยู่ดี ค่ำคืนนี้มีอากาศหนาวเย็นยิ่งกว่าเดิม อาจจะเป็นเพราะทั้งคู่เดินขึ้นมาทางเหนือ จึงส่งผลให้บรรยากาศของป่ารกทึบเช่นนี้มีอุณหภูมิลดลงอย่างฮวบฮาบตลอดในช่วงพลบค่ำ จนถึงช่วงเช้ามืดของวันใหม่เลย เพิงที่พักครั้งนี้ซามูร์ลงทุนใช้เวลาทำนานกว่าทุกครั้ง วัสดุหนนี้ได้เลือกใช้ใบไม้สดที่ถูกนำมากลัดเย็บติดกันแล้ววางทาบทับลงบนหลังคาโครงไม้ที่ทำเอาไว้ก่อนหน้า ดังนั้นเพิงที่พักครั้งนี้ จึงสามารถใช้บังลมได้ดีกว่าตอนที่ทำไว้ตอนอยู่ใกล้ลำธารด้านล่างซะอีก ทว่าช่วงเวลากลางคืนก็ยังรู้สึกได้ถึงเหน็บหนาวอยู่ดี จนทำให้น้ำค้างต้องคุดคู้ห่อตัวมุดเข้าหาความอบอุ่นจากคนด้านข้างอย่างจงใจ ซึ่งทั้งคู่แทบจะหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียวได้เลย เพราะความเหน็บหนาวของด้านนอกที่ยังแผ่เข้ามาภายในเพิ่งที่พักใบไม่ได้อยู่ดีนั่นเอง ☘ ทั้งคู่ได้พำนักอาศัยอยู่บริเวณลานหินที่มีน้ำตกไหลผ่านที่ตรงนี้มาเป็นระยะเวลาสามวันแล้ว ใกล้ถึงเวลาที่จะต้องทำการโยกย้ายถิ่น เพื่อหาที่ตั้งเพิ่งที่พักใหม่อีกครั้ง แต่ก่อนที่จะต้องจากที่นี่ไป ซามูร์ก็ยังคงสอนเรื่องการหุงหาอาหาร กับพวกสมุนไพรที่สามารถใช้เป็นยาได้ในแต่ละช่วงพื้นที่ได้อย่างคุ้มค่าคุ้มเวลาชีวิต ช่วงนี้ซามูร์ไม่ขัดใจน้ำค้างแล้ว เพราะการลอบดักสัตว์ที่คนเรื่องมากสามารถกินได้อย่าสะดวกใจกว่าสิ่งอื่นใดคือ หมูป่า วันนี้ซามูร์จึงคาดคะเนไว้ว่าหากเดินกลับไปดูยังหลุมที่ขุดดักหมูป่าเอาไว้ก่อนหน้าแล้ว จะได้นำมันกลับมาทำอาหารให้ได้แน่นอน ทว่าน้ำค้างกลับเอ่ยปากบอกขอไปดูด้วยอย่างสนใจ จนซามูร์ยังคิดว่าตนเองหูฝาดเลย น้ำค้างจึงเฉลยเหตุผลให้ฟังต่อว่า เพราะไม่เชื่อว่าที่ซามูร์ดักไว้จะได้มาเป็นหมูป่า กลัวว่าจะโดนให้กินเนื้อกระต่ายป่าหรือตัวกวางหรือสัตว์อื่นๆ ที่ตนไม่อยากกินอีก ซามูร์รู้สึกว่านอกจากน้ำค้างจะเรื่องมากแล้ว ยังขี้สงสารจนเกินเหตุ ทั้งที่ตัวเองก็กินพืชผักธัญญาหารให้มันครบหมู่ไม่ได้ ทั้งคู่จึงพากันย่องเดินไปดูตรงบริเวณหลุมดักที่ซามูร์ทำเอาไว้เมื่อคืนก่อนด้วยกันอย่างตื่นเต้น โดยเฉพาะน้ำค้างที่ดูจะตื่นเต้นเหมือนกับไม่เคยได้เห็นหมูป่าตัวเป็นๆ มาก่อนไปได้ ซามูร์ฟังน้ำเสียงเจื้อยแจ้วเล่าให้ฟังว่าน้ำค้างรู้จักหมูป่าแบบที่หั่นชิ้นทำอาหารมาแล้ว จำพวกผัดเผ็ดหมูป่ากับแกงหมูป่า ซึ่งเป็นชื่อเมนูอาหารของบ้านเกิดน้ำค้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นหมูป่าปลอม จนทำเอาซามูร์คิ้วผูกติดกันจนแทบจะเป็นโบเลยเมื่อได้ยินคำว่าหมูป่าปลอม แต่น้ำค้างกลับไม่ยอมอธิบายเพิ่มเติมเพื่อให้ซามูร์หายข้องใจเลยสักนิดเดียว ซ้ำเจ้าตัวปัญหายังเอาแต่หัวเราะคิกคัก ดูจะชอบใจมาเสียด้วยที่สามารถทำให้อีกคนมีใบหน้าฉงนเช่นนี้ได้ เวลาแห่งความตื่นเต้นลุ้นจนตัวโก่งเมื่อใกล้จะถึงหลุมดักหมูป่าเข้าไปทุกขณะ แต่ทว่าเมื่อย่างก้าวขาออกไปได้อีกเพียงแค่ก้าวเดียว ก็ได้มีลูกดอกพุ่งลอยข้ามหัวลงมาจนปักลงอยู่กับพื้นดินตรงหน้าด้วยกันถึงสามดอกทันที ฟิ้ว..ฉึบ! ฉึบ! ฉึบ! ดวงตาคมรีบหันขวับมองหาต้นสายที่ยิงมาไปทั่วสารทิศทันที ทว่ากลับมองไม่เห็นเลยว่าใครเป็นคนที่ยิงลูกดอกออกมาลอบทำร้ายใส่กัน เมื่อลูกธนูถูกยิงส่งมาเสิร์ฟให้ก่อนหน้านี้ถึงสามดอก มันจะต้องมีตามมาอีกชุดเป็นแน่ ซามูร์รีบดึงตัวน้ำค้างเข้ามาแนบชิดใกล้กันแล้วกระซิบว่าเราถูกลอบยิง ดวงตากลมสั่นระริกขึ้นมาทันที ความตื่นกลัวตีตื้นกลับมาอีกระลอก น้ำค้างเริ่มขาสั่นจนซามูร์บอกว่าให้ตั้งสติไว้ หากเกิดอะไรขึ้นให้รีบวิ่งหลบหนีไปทางข้างหน้า มันมีถ้ำอยู่ต้องวิ่งไปแอบที่นั่นซะ เมื่อน้ำค้างยังไม่ทันจะออกวิ่งไปไหนได้ไกล ก็ได้ยินเสียงของธนูพุ่งมาทั่วทุกทิศทาง ซามูร์พยายามใช้ดาบปัดป้อง แล้วก็พุ่งเป้าเข้าไปหาคนที่ยิงออกมา เมื่อได้เห็นว่าต้นเหตุของลูกดอกที่พุ่งเป้ามานั้นเป็นใคร ซึ่งมันดูเหมือนเป็นกองโจรที่ใช้ผ้าโพกหัว เหมือนกับเป็นกลุ่มเดียวกันในตอนเผ่าคองกี้ถูกบุกปล้นฆ่าเลย พวกกองโจรปล้นฆ่ารึ? น้ำค้างตาลีตาเหลือกเมื่อได้เห็นร่างแน่นิ่งไม่ไหวติง หลังจากถูกซามูร์ปลิดชีพมันอย่างรวดเร็วไปได้แล้วหนึ่งรายแล้ว ขาเรียววิ่งสับแบบเท้าแตก จนทำเอาล้มลุกคลุกคลานไปหลายหน ทว่าก็ยังพยายามลุกขึ้นวิ่งให้ไวอยู่ดี พร้อมกับได้ยินเสียงซามูร์ตะโกนดังลั่นตามหลังมาติดๆ ด้วยว่าให้น้ำค้างรีบหนีไปซะ อย่าหยุดวิ่งและห้ามหันหลังกลับมาโดดเด็ดขาด คล้อยหลังที่น้ำค้างวิ่งห่างออกไปจนลับสายตาแล้ว ซามูร์คนมากประสบการณ์เริ่มดึงกระบวนท่าดาบที่ได้ฝึกมานานได้ออกมาประดาบกับคนชั่วได้อย่างเต็มที่ เพียงแค่เสี้ยววินาที ทำให้สามารถเข้าถึงตัวของไอ้กองโจรที่มันแฝงตัวอยู่ตามพงหญ้ารกสูง กับพวกที่แอบตรงต้นไม้สูงใหญ่ได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งมันยังมีเหลือกันอยู่อีกสามคน ในตอนที่ถูกซามูร์ตามไล่ต้อนและล่าตามตัวมันให้โผล่หัวกันออกมาจากที่ซ่อนทีละคนจนได้เห็นครบจำนวน หลังจากจัดการกำจัดกับเหล่ากองโจรได้เรียบร้อยหมดแล้ว ซามูร์จึงจะต้องรีบออกตัววิ่งไล่ตามหลังน้ำข้างให้ทันบ้าง ฟิ้ว~~~ว ฉึก!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม