“เข้าซอยข้างหน้านี้เลยค่ะ”
พิมนาราบอกแท็กซี่ส่วนบุคคลซึ่งนั่งมาจากคลินิกที่ไปฝากครรภ์ เธอยิ้มออกในรอบสัปดาห์เมื่อคุณหมออัลตราซาวน์ให้ได้ดูลูกในนั้น
หญิงสาวชะเง้อคอมองไปข้างหน้า ก่อนบอกให้คนขับรถจอดแล้วยื่นเงินให้ครบตามจำนวนแล้วลงรถอย่างระมัดระวัง
วันนี้แม่ของเธอก็ไปหาหมอเช่นกันตามนัดของแพทย์ โดยมีณภัทรพาไปส่ง จนถึงวันนี้พิมนาราก็ยังไม่ได้บอกใครสักคน เรื่องที่ตนเองตั้งครรภ์
เปิดประตูเข้าบ้านไปแล้ว เธอตรงไปที่ห้องน้ำทันทีเพราะผะอืดผะอมมาตลอดทาง บวกกับรถติดก่อนเข้าซอยเลยทำให้ยิ่งแย่ไปกันใหญ่
พิมนาราเดินโซเซออกมาจะหาอะไรจิบเผื่อจะช่วยให้ความอ่อนเพลียที่มีเบาบางลงได้บ้าง
แต่กลับเจอว่าใครคนหนึ่งเข้ามายืนตรงกลางบ้านแล้วในตอนนี้ เธอกล้ำกลืนน้ำลายลงคอแล้วจึงเอ่ยปากถามเขา
“คุณหมอ?! ... มีธุระอะไรเหรอคะ”
เขาเบือนสายตาที่เพ่งมองตรงหน้าท้องของที่ยังคงแบนราบ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเนื
