เช้าวันทำงานที่ไม่ค่อยสดใสเท่าไหร่นัก เพราะเมื่อคืนกว่าที่เธอจะได้นอนก็ดึกพอสมควร ทั้งยังคงเพลียจากการเดินทางยาวนานหลายชั่วโมง แถมยังอ่อนเพลียสะสมจากการที่ต้องตกเป็นเบี้ยล่าง ถูกคนเผด็จการรังแกซ้ำๆ คืนละหลายครั้ง
เธอไม่นานพลาดเลย ถ้าคืนนั้นเธอมีสติ ไม่เคลิบเคลิ้มไปตามการชักจูงของเขา ไม่ใจอ่อนยอมให้เขามีความสัมพันธ์กับเธออีกครั้ง เรื่องมันคงไม่เป็นแบบนี้
ทั้งๆที่คิดว่าถ้าเขาได้นอนกับเธอสมใจ แล้วเขาจะเบื่อหน่ายและยอมปล่อยเธอไปแท้ๆ แต่ที่ไหนได้ มันกลับตาลปัตรไปหมด เขาดันติดใจเธอ จนไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ ทั้งยังบีบบังคับเธอด้วยการให้เธอมาเลิกกับสามีจอมปลอมของเธออีกต่างหาก ไม่อย่างนั้นเพื่อนเธอได้ตายจริงๆแน่ เรื่องมันเลยเถิดมาจนยากจะควบคุมได้แล้วแบบนี้ได้อย่างไรกัน
เธอนั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่พิมพ์แผนโปรแกรมทัวร์ค้างเอาไว้อยู่นาน สติล่องลอยเตลิดไปคิดถึงแต่เรื่องราววุ่นวายที่กำลังจะเกิดขึ้น
