ตอนที่ 1 สบตา
พชร คลาร์ก มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งไทยอเมริกัน ผู้มีเรือนร่างสูงใหญ่ ผิวพรรณขาวเนียนละเอียด ใบหน้ารูปไข่ สันกรามโค้งมนเด่นชัด คิ้วเข้ม ดวงตาคมกริบสีน้ำตาล จมูกโด่งจัด รับกับริมฝีปากหยักได้รูปสีแดงสดราวผู้หญิง ทุกสิ่งที่กล่าวมาล้วนทำให้มาเฟียหนุ่มหล่อเหลาราวเทพเจ้าปั้นแต่ง จนทำให้เป็นที่หมายปองของสาวๆครึ่งค่อนประเทศ ยังไม่รวมถึงการเป็นทายาทคนที่สองของตระกูลคลาร์ก ตระกูลมาเฟียที่เก่าแก่ของอเมริกา ผู้เป็นเจ้าของโรงแรมและกาสิโนชื่อดังอย่าง แกรนด์ คลาร์ก
และการที่ผู้หญิงเข้ามาให้เขาเลือกมากมาย มันทำให้เขากลายเป็นคาสโนว่า เปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น และไม่ยอมคบกับใครจริงจังเลยสักคน แม้ปีนี้เขาจะอายุย่างเข้า 27 ปีแล้วก็ตามที
มาเฟียหนุ่มยืนมองความยิ่งใหญ่และหรูหราของกาสิโนที่พ่อของตัวเองบุกเบิกสร้างขึ้นมาอย่างยากลำบากด้วยความภาคภูมิใจ และสองปีที่เขารับหน้าที่บริหารแทนพ่อ เขาสามารถทำให้มันเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก นำมาซึ่งเม็ดเงินมหาศาลจนต่อยอดความยิ่งใหญ่เพิ่มขึ้นไปอีก
“รถพร้อมแล้วครับนาย”
หลุยส์ และลูคัส บอดี้การ์ดคนสนิท โค้งตัวให้เจ้านายหนุ่ม ก่อนจะพากันขึ้นรถยนต์คันหรู เพื่อมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารไทยชื่อดังของลาสเวกัส เพื่อทานข้าวกับนางแบบสาวชื่อดังของประเทศไทย ที่เป็นหนึ่งในคู่ควงของเขาในอดีต ซึ่งตอนนี้เธอเดินทางมาทำงานที่นี่ เลยหาโอกาสมากระชับความสัมพันธ์กับเขาอีกนิด เพราะหวังที่จะได้เป็นตัวจริงของเขาหากเธอปรนนิบัติเขาได้ถูกใจ
“แพท วิกกี้คิดถึงจังเลยค่ะ”
ร่างบางในชุดเดรสสั้นแสนเซ็กซี่สีแดง ตรงเข้าสวมกอดเขาทันทีที่เขาเข้ามาในร้านอาหารไทยแห่งนี้ เธอสื่อสารกับเขาด้วยภาษาอังกฤษที่เธอถนัด เพราะเธอเองก็เป็นลูกครึ่ง และที่เธอได้เจอและมีความสัมพันธ์กับเขา เพราะเธอเรียนปริญญาโทคลาสเดียวกับเขาที่อเมริกานั่นเอง
หนุ่มหล่อกอดเธอตอบ ก่อนที่ทั้งคู่จะผละออกจากกัน และเป็นสาวสวยคนนั้นที่เขย่งตัวขึ้น ใช้แขนตวัดรอบลำคอหนา แล้วจูบเขาอย่างเร่าร้อนโหยหาซึ่งเขาเองก็จูบตอบเธอเสียเร่าร้อนพอกัน โดยที่ไม่ได้สนใจสายตาอยากรู้อยากเห็นนับสิบคู่ที่มองตรงมาที่เขาและเธอเลย
“อืม พอก่อนครับวิกกี้ ผมมีเวลาไม่มากนะ ต้องไปประชุมต่อที่แคลิฟอร์เนียอีกสามวัน”
เขาผละออกมาจากอ้อมกอดของเธอ แล้วประคองเธอลงนั่งเคียงข้างกันโดยที่สาวสวยก็กอดกระชับแขนของเขาเอาไว้แน่น
“อะไรกันคะ อย่างนั้นคืนนี้เราก็ไม่ได้นอนด้วยกันสิ”
เมื่อไม่ได้เจอกันนาน ทำให้เธอต้องการที่จะกลับมาทวงบัลลังก์คนโปรดที่เคยเป็นของเธอคืน ความห่างไกลทำให้เธอต้องปล่อยให้เขามีอะไรกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา และแน่นอนว่าข่าวการควงดารานางแบบชื่อดังของที่นี่ ทำให้เธออดจะหวาดกลัวไม่ได้ว่าเขาจะติดใจผู้หญิงคนอื่นมากกว่าเธอ
“คุณจะไปด้วยกันไหมล่ะ แต่ผมไม่มีเวลาว่างเลยนะ”
เขาทำทีชวนแบบแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะรู้ดีว่าเธอไม่สามารถติดตามเขาไปได้ ด้วยเธอเองก็มาที่นี่เพื่อมาทำงานตามตารางที่อัดแน่นเหมือนกัน
“วิกกี้ติดงานค่ะ กระดิกตัวไปไหนไม่ได้เลย แพทไม่เห็นบอกวิกกี้เลยว่าจะไปทำงาน ไม่งั้นวิกกี้ไม่รับงานนี้หรอก มาอยู่ใกล้คุณแค่นี้แล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้อยู่ด้วยกัน”
สาวสวยที่แต่งตัวเสียเปรี้ยวเข็ดฟันทำทีแง่งอน หวังให้เขาง้อเธอด้วยถ้อยคำหวานหูอย่างที่เธออยากได้ยิน
“ทำงานเสร็จก็อยู่เที่ยวก่อนสิครับ กลับมาจากแคลิฟอร์เนียผมว่างหลายวันเลยนะ”
สาวสวยตาโต ที่มีโอกาสงามๆ มารออยู่ตรงหน้า แต่ก็ต้องทำหน้าสลดลงเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอรับงานเอาไว้ต่อเนื่องเลย และงานนี้สำคัญระดับประเทศที่จะเบี้ยวไม่ได้
“วิกกี้ติดงานค่ะ สำคัญมากด้วยสิ ถ้าเบี้ยวนี่หมดอนาคตในวงการเลยค่ะ”
“งั้นเอาไว้คราวหน้าแล้วกันครับ อีกไม่นานผมอาจกลับไทย ค่อยไปเจอกันที่นั่นก็ได้”
“สัญญานะคะ”
นางแบบสาวจูบที่แก้มของเขาแรงๆ จนลิปสติกสีสวยติดแก้มเขาอย่างชัดเจน แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร โบกมือเรียกพนักงานมารับออเดอร์อาหาร เพราะเขามีเวลามาโอ้เอ้กับแม่สาวเซ็กซี่ที่เขาเคยควบขี่มาหลายครั้งคนนี้อีกไม่มาก
“สวัสดีค่ะ รับอะไรดีคะ”
เสียงหวานใสดังขึ้นเบื้องหน้า ทำให้มาเฟียหนุ่มรูปหล่อเงยหน้าขึ้นจากเล่มเมนูเพื่อมองไปยังต้นเสียงว่าเจ้าของเสียงหวานๆ คนนี้ จะสวยหวานเหมือนกับเสียงหรือไม่ แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง ใจแกร่งเต้นกระตุก แทบลืมหายใจ เมื่อผู้หญิงเอเชียที่อยู่ตรงหน้า ทั้งสวยงามและน่ารักสมกับเสียงหวานๆและสำเนียงภาษาอังกฤษเพราะๆของเธอจริงๆ
ดวงตาคมกริบกวาดมองร่างบางแบบชาวเอเชียตรงหน้า เธอมีดวงหน้ารูปไข่ หน้าผากโหนกนูน คิ้วเข้มที่ถูกกันแต่งเป็นทรง จมูกโด่งปลายเชิดรั้น ริมฝีปากกระจับอวบอิ่มจิ้มลิ้มสีแดงน่ารัก ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม มีแพขนตางอนหนาล้อมรอบ ยิ่งทำให้ดวงตาคู่นั้นแสนหวาน จนเขาตกอยู่ในภวังค์ จ้องมองร่างบางที่สมส่วนกลมกลึงตรงหน้าตาไม่กะพริบ
เขากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อพิจารณาเรือนร่างบอบบางในชุดเสื้อยืดแขนยาวพอดีตัวกับกางเกงยีนรัดรูป เธอผอมเพรียว เอวคอดกิ่ว หน้าท้องแบนราบ สะโพกผาย ต้นขาเรียวงาม และเมื่อมองย้อนกลับขึ้นมาที่หน้าอกอวบอิ่มด้วยวัยสาวก็ต้องลอบกลืนน้ำลายอีกครั้ง เมื่อพบว่ามันใหญ่โตเกินตัวเหลือเกิน ป้ายชื่อป้ายน้อยบนหน้าอกของเธอ ทำเอาเขาตกอยู่ในภวังค์อีกครั้ง
“Pearl” เพิร์ล แปลว่า ไข่มุก ชื่อช่างน่ารักสมตัวจริงๆ เพราะผิวพรรณของเธอทั้งขาวสว่างเนียนละเอียด เหมือนผิวไข่มุกจริงๆด้วย
ในขณะที่สาวสวยนามว่าไข่มุก เมื่อสบตากับชายหนุ่มรูปงามตรงหน้า ก็ต้องเบิกตากว้างขึ้น ก็เขาหล่อเหลาราวเทพบุตรก็มิปาน ทั้งใบหน้า รูปร่าง ผิวพรรณ ทำให้เขาดูโดดเด่นสะดุดตากว่าใคร จนหัวใจดวงน้อยเต้นกระตุกคร่อมจังหวะไปหมด
“แพท ทานอะไรดีคะ”
เสียงภาษาอังกฤษที่ดังขึ้นจากสาวสวยข้างกายทำเอาเขาหลุดจากภวังค์ จึงกระแอมแก้เก้อหนึ่งครั้ง แล้วก้มหน้าก้มตาดูเมนูอาหารที่ภาพเหล่านั้นไม่ได้อยู่ในหัวเขาเลย
“เอ่อ ผมเอาต้มยำกุ้ง กับเนื้อผัดน้ำมันหอยครับ ที่เหลือคุณสั่งเลยนะวิกกี้”
เมื่อเขากับคู่ควงสาวสั่งอาหารเสร็จ พนักงานสาวสวยคนนั้นก็เดินกลับเข้าไปในครัว เขามองเธอจนลับสายตา เพราะสงสัยว่าเธอเป็นคนประเทศอะไรกันแน่ จะใช่คนไทยเหมือนกับเขาไหม แต่ความสงสัยนั้นก็ต้องพับเก็บไปเมื่อสาวสวยข้างกายคอยชวนเขาพูดคุยและออดอ้อนออเซาะเขาเสียจนเริ่มอึดอัด
“เป็นยังไงบ้างเพิร์ล มิสเตอร์คลาร์ก เจ้าของโรงแรมชื่อดัง แถมยังเป็นคาสโนว่าหนุ่มรูปงาม มองใกล้ๆ เขาหล่อไหม”
ทันทีที่เธอเดินกลับมาที่ครัวเพื่อรอรับอาหารไปเสิร์ฟ สาวๆพนักงานเสิร์ฟ ทั้งผมดำผมทอง ต่างร้องถามเธอด้วยความตื่นเต้นที่ได้ไปรับออเดอร์ของมาเฟียหนุ่มรูปหล่อ ที่เป็นที่หมายปองของสาวๆค่อนประเทศ
“อะไร เขาหรือ มิสเตอร์คลาร์ก”
พราวมุก หรือ เพิร์ล สาวน้อยวัย 21 ปี เอ่ยถามด้วยความงุนงง เธอไม่ได้ติดตามข่าวดาราเซเลบอะไร วันๆ นักศึกษาทุนอย่างเธอ ต้องตั้งใจเรียน และตั้งหน้าตั้งตาทำงานทุกชนิดหลังเลิกเรียน เพื่อเป็นค่าใช้จ่าย และเป็นเงินเก็บ เพราะหลังจากที่เธอจะเรียนจบในอีกไม่กี่วันนี้ เธอจะได้กลับประเทศไทย เพื่อหางานทำและจะรับยายที่อยู่ต่างจังหวัด มาอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพทันที เพราะครอบครัวเธอเหลือเพียงแค่ยายคนเดียวเท่านั้น
“ใช่น่ะสิ อย่าบอกนะว่าเธอไม่รู้จักเขา”
“อืม ฉันไม่รู้จัก เคยได้ยินแต่ชื่อ ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นแบบนี้”
“ตายแล้วเพิร์ล เธอไปอยู่ที่ไหนมา เขาออกจะฮอต มีแต่คนอยากเป็นคู่เดตเขาทั้งนั้น”
คนสวยเบะปาก ถึงแม้เขาจะหล่อมากราวเทพบุตรก็จริง แต่คาสโนว่าแบบนั้น ให้ไปเป็นคู่ควงและนอนกับเขาตามประสาคู่เดตเขาทำกัน เธอไม่เอาดีกว่า แถมข้าวสารให้สิบกระสอบเลยด้วยเอ้า ยังไงก็ไม่ยอม
“แต่ไม่ใช่ฉัน เขาหล่อนะ หล่อมาก แต่เป็นคาสโนว่า มองผู้หญิงเป็นสินค้าแบบนั้น ฉันขอบาย”
“ย่ะ แม่ชี หล่อระดับเขา ได้นอนด้วยแค่คืนเดียวก็ถือว่าได้ขึ้นสวรรค์แล้วจ้ะ”
เธอส่ายหน้าระอากับสาวๆ ทั้งหลาย ที่มักกรี๊ดกร๊าดเวลาเจอลูกค้าหล่อๆ เซเลบคนดัง หรือดาราฮอลลีวูด ซึ่งถ้าไม่ดังจริง เธอจะแทบไม่รู้จักเลย
“ถ้าอย่างนั้น จะออกไปช่วยฉันเสิร์ฟไหม”
คนสวยเจ้าเล่ห์ ถ้าเพื่อนสาวคลั่งผู้ชายแถวนี้ออกไปช่วยเสิร์ฟ เธอก็จะเดินไปเจอเขาแค่รอบเดียวเท่านั้น และเธออยากให้เป็นแบบนั้น เพราะเวลาที่อยู่ต่อหน้าเขา สบตากับเขา เธอรู้สึกไม่เป็นตัวเองยังไงก็ไม่รู้
“ไปสิ ขอบคุณมากนะเพิร์ล”
เมื่อพราวมุกออกมาเสิร์ฟอาหารที่โต๊ะของเขา ก็ได้รับสายตาที่อ่านไม่ออกจากเขาอีกแล้ว และมันทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วร่าง เธอไม่ชอบเลยที่เขามองเธอด้วยสายตาแปลกๆแบบนี้ จึงรีบวางอาหารลงที่โต๊ะของเขา และไม่โผล่หน้าออกมาให้เขาเห็นอีกเลย
เมื่อทานอาหารเสร็จ เขาก็ต้องตัดใจเดินทางไปประชุมงานที่รัฐแคลิฟอร์เนีย ไม่ใช่ว่าต้องตัดใจจากสาวเซ็กซี่ข้างกายหรอกนะ แต่ต้องตัดใจจากสาวน้อยนามว่าเพิร์ลคนนั้นต่างหาก
จะให้คนของเขาไปสืบประวัติของเธอในตอนนี้ก็ยังทำไม่ได้ เมื่อเวลามันรัดตัวขนาดนี้ เลยทำได้แค่หมายมาดไว้ในใจ เมื่อกลับมาจากการสะสางธุระแล้ว เขาจะรีบมาสอยเธอไปนอนเคียงข้างให้เร็วที่สุดเลย