วอดก้า แก้วแล้วแก้วเล่าถูกสาดลงลำคอแกร่งอย่างต่อเนื่อง แม้รสชาติมันจะบาดคอสักแค่ไหน แต่กระนั้นมันก็ไม่สามารถฉุดดึงมาร์คอสให้ขึ้นมาจากความย่ำแย่ที่กำลังได้รับอยู่เลยแม้แต่นิดเดียว
สาวพรหมจารีที่ถูกเขากระทำจนบอบช้ำ กรามกระด้างขบกันแน่นจนขึ้นสันนูน นัยน์ตาสีทองเข้มจัดด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยในชีวิต
ละอายใจ...
ใช่สิ ความรู้สึกนี้แหละที่เขาไม่เคยรู้จักมันมาก่อน แต่พเยียแม่สาวน้อยที่กำลังหลับใหลเพราะอ่อนเพลียอยู่บนเตียงทำให้มันเกิดขึ้น
ร่างกำยำที่ยืนพิงอยู่ที่ขอบหน้าต่างเคลื่อนมาหยุดที่หน้าเตียง แสงจันทร์ข้างแรมที่ทอทาบลงบนผิวกายเนียนลออของสาวน้อยที่นอนอยู่ใต้ผ้าแพรเนื้อดีที่เขาเป็นคนตวัดคลุมให้กับมือนั้น ยิ่งทำให้พเยียไม่ผิดไปจากนางฟ้าเลยแม้แต่นิดเดียว พเยียสวยงามเหลือเกินแม้กระทั่งยามหลับใหล
เขารู้สึกผิดนักที่ทำลายเจ้าหล่อนจนยับเยินเฉกเช่นเมื่อคืน หากเขารู้... ว่าหล่อนไม
