ปึก
“ขอโทษค่ะ…”
“คุณเฌอปรางค์ไหวไหมครับ?” เมธาวินเอ่ยถามเฌอปรางค์ที่เดินมาชนตัวเอง ตอนนี้ใบหน้าหญิงสาวแดงก่ำเพราะพิษแอลกอฮอล์ ทำให้อดเป็นห่วงไม่ได้ ดูแล้วเหมือนเฌอปรางค์กำลังเมา
“ไหวค่ะ แล้วพี่ฌอนล่ะคะ?”
“กำลังออกมาครับ นั่นไงมาพอดีเลย” เมธาวินหันไปมองฌอนที่กำลังเดินออกมาพร้อมวิลล์ คนเป็นพ่อ
“พี่ฌอนจะนอนอยู่ไทยคืนนึงหรือจะบินกลับเลยคะ?”
“คงบินกลับเลย เพราะพรุ่งนี้พี่มีงานเช้า” ฌอนตอบเฌอปรางค์ ก่อนจะหันไปหาเมธาวิน “ผมรบกวนอะไรคุณเมธาวินหน่อยได้ไหมครับ”
“รบกวนอะไรเหรอครับ”
“คุณเมธาวินช่วยไปส่งเฌอปรางค์ที่คอนโดหน่อยได้ไหมครับ” ฌอนรู้ว่าเมธาวินชอบน้องสาวตัวเอง จึงเปิดโอกาสให้ทั้งสองคนได้ใกล้ชิดและทำความรู้จักกันมากขึ้น
“ไม่ต้องไปรบกวนคุณธาวินหรอกพี่ฌอน” เธอบอกพี่ชาย เพราะเกรงใจเมธาวิน
“ไม่รบกวนเลย เดี๋ยวผมไปส่งเฌอปรางค์ให้นะครับพี่ฌอน”
“งั้นผมฝากเฌอปรางค์ด้วยนะครับ”
“พี่ฌอน…”
