เฌอปรางค์เดินเข้ามาภายในงานเลี้ยงที่จัดขึ้น ณ โรงแรมหรูชื่อดังระดับห้าดาว หญิงสาวอยู่ในชุดเดรสเนื้อผ้าซาตินสีขาวสายเดี่ยวยาวหลอมเท้า หากแต่ชายกระโปรงผ่าหน้าขาขึ้นมาจนเผยให้เห็นเรียวขาอ่อนสวย คอระหงสวมใส่สร้อยเพชรที่ฌอนจัดแจงมาให้ ผมสีน้ำตาลสวยสุขภาพดีถูกดัดลอนสวยงามรับกับใบหน้ารูปไข่
ใบหน้าสวยหวานเต็มไปด้วยความประหม่า สายตาผู้คนในงานต่างจ้องมองไปยังเฌอปรางค์ ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องปกติที่เวลามีแขกเดินเข้ามาทุกคนจะรวมใจหันไปมอง โดยไม่ได้นัดหมาย
“นายครับ คุณเฌอปรางค์มาถึงแล้วครับ”
ฌอนที่กำลังดื่มกับเพื่อนต้องพักบทสนทนาเอาไว้และหันไปมองเฌอปรางค์
“สวัสดีค่ะพี่ฌอน…” เธอทักทายพี่ชาย ไม่ได้เจอเขานานมาก เดือนนึงได้เจอแค่ครั้งสองครั้งเท่านั้น เพราะส่วนมากเขาใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศซะส่วนใหญ่ กลับไทยทีก็ตอนมีงานสำคัญหรืองานใหญ่ๆ เท่านั้น
“ไม่เจอตั้งนานสวยขึ้นนะเนี่ย” ฌอนชมน้องสาวพลางเลื่อนมือไปส
