Crazy Love EP.5 เลิกยุ่งกับฉันสักที
1071 คำ
EP.5
พีชญาคิดถึงเขา อยากเอาใบหน้าสวยๆของเธอไปให้เขาเจอหน่อย เผื่อทว่าณดลอาจจะคิดถึงเธอบ้าง
"คุณคัพอยู่ไหมคะ" พีชญาเอ่ยถาม เลขาสาวหน้าห้องณดล
"อยู่ค่ะ"
"ตีน่าเข้าไปได้ใช่ไหมคะ"
"ให้แชร์เรียนคุณคัพก่อนนะคะ"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ" พีชญาเปิดประตู ถือวิสาสะอย่างเสียมารยาท ไม่ขออนุญาตเจ้าของห้อง
"คุณคัพคะ ทำไมไม่ตอบตีน่าเลยล่ะ" เธอถาม แสดงสีหน้าบึ้ง มองณดลที่ยังก้มหน้าดูเอกสารบนโต๊ะ
"คุณคัพได้ยินไหมคะ"
"..."
พรึ่บ~ พีชญาเดินไปหาเขาแล้วหมุนเก้าอี้ พร้อมกับหย่อนสะโพกลงที่หน้าขาแกร่งอย่างถือวิสาสะ
"เป็นอะไรคะ" สองเรียวแขนยกขึ้นคล้องรอบคอหนา ถามคนตรงหน้าเสียงแข็ง
"นี่เธอ...กล้าดียังไง ลุกออกไปเดี๋ยวนี้" ณดลแผดเสียง แสดงสีหน้าไม่พอใจ
"ก็ตีน่าเรียกคุณคัพแล้ว แต่คุณคัพไม่เงยหน้าขึ้นมาพูดเลยนี่คะ"
"ฉันทำงานอยู่ แล้วมารยาทน่ะมีบ้าง ประตูห้องก็ไม่เคาะ แล้วยังจะมานั่งตักฉันอีก ลุกเดี๋ยวนี้"
"ลุกแน่ค่ะ แค่คุณคัพตอบคำถามมาก่อน ว่าทำไมถึงไม่ตอบตีน่า"
"เธอไม่ได้มีความสำคัญที่ฉันจะต้องตอบ คำถามของเธอมันไร้สาระมาก ตอนนี้ฉันตอบเธอแล้วช่วยเอาก้นของเธออกจากขาฉันด้วย"
ร่างสวยจึงลุกขึ้นตามคำสั่งเขา แล้วย้ายตัวเองมายืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงาน
"ตัวก็หนัก" ปากหนาพึมพำ มองใบหน้าสวยที่จ้องตาเขาเป็นมัน
"ตกลงเมื่อวานคุณคัพมาหาตีน่าเหรอคะ"
"เปล่า"
"แต่พยาบาลบอกกับตีน่ามาแบบนั้น"
"แล้วมีหลักฐานไหมล่ะ" ณดลเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ มองใบหน้าสวยที่เอาแต่เค้นคำถามเดิม เพื่อต้องการคำตอบ
"ก็พยาบาลไงคะ เธอบอกกับตีน่าเอง"
"จะใครบอกอะไรยังไง ฉันไม่สน เธอเลิกยุ่งกับฉันสักทีเถอะ ตอนนี้เธอมีหมอธีร์แล้วนี่ ยินดีด้วย" น้ำเสียงทุ้มติดแกมประชด เอ่ยปากบอกพีชญาที่กำลังยืนทำตาปริบๆ
คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่น แล้วจับใจความประโยคของณดลอีกครั้ง
"ตีน่าไม่ได้ชอบหมอธีร์ ตีน่าชอบคุณคัพ" พีชญาเปล่งเสียงดังฟังชัด บอกกับคนที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงาน เธอไม่รู้ว่าเขาจะได้ยินที่เธอพูดไหม
"ไม่ได้ชอบหมอธีร์ แต่ไปกินข้าวด้วยกัน" ณดลเงยหน้าขึ้นถามเสียงเรียบ พลางจ้องมองไปที่ใบหน้าสวยของพีชญา เหมือนเธอมีเรื่องอึดอัดในใจอยากจะพูด
"ผู้หญิง ผู้ชาย กินข้าวด้วยกันมันแปลกเหรอคะ" พีชญาถามอย่างสงสัย
"ออกไป ฉันเสียเวลากับเธอมามากพอแล้ว เชิญ" ณดลชี้ไปที่ประตูหน้าห้องเพื่อให้พีชญาเดินออกไป
"ตีน่าขอนั่งอยู่ในห้องคุณคัพอีกหน่อยได้ไหมคะ"
"ว่างนักหรือไง"
"ค่ะ ตีน่าว่าง ตรวจคนไข้หมดแล้ว"
"ไปหาหมอธีร์สิ"
"ตีน่าบอกแล้วไงว่าตีน่าชอบคุณคัพ จะให้ตีน่าไปหาหมอธีร์ทำไม อีกอย่างถ้าตีน่าชอบหมอธีร์ ตีน่าคงไม่หน้าด้านขึ้นมาหาคุณคัพทุกวันแบบนี้หรอกนะคะ"
"เธออาจจะเป็นพวกผู้หญิงหลายใจก็ได้ ปากบอกชอบฉัน แต่ก็ไปอยู่กับอีกคน"
"ตีน่าชอบคุณคัพค่ะ ในใจของตีน่ามีแค่คุณคนเดียวเท่านั้น ตีน่ารู้ว่าคุณคัพรำคาญมากแค่ไหน แต่ตีน่าอยากแสดงให้คุณเห็นว่าตีน่าชอบคุณ และก็ชอบมากๆ ถึงแม้คุณจะไม่มองตีน่าเลยก็ตาม"
"ส่วนเรื่องที่คุณคัพเห็นตีน่าไปกินข้าวกับหมอธีร์ ความจริงตีน่าอยากเลี้ยงข้าวเป็นการขอบคุณเขา เพราะเมื่อวานตีน่าแลกเวรกับหมอธีร์ค่ะ" เธอพูดออกไปตามจริง แต่หมอธีร์ไม่ยอมให้เธอเลี้ยงข้าว เรื่องนี้คงไม่จำเป็นต้องบอกเขา
"แลกเวร"
"ค่ะ"
ณดลเกิดคำถามอยู่ในใจ พีชญาแลกเวรกับหมอธีร์ นั่นเท่ากับว่าเมื่อวานเธอมีธุระก่อนแล้วใช่หรือไม่ แล้วจะให้เขาไปรับเธอที่บ้านทำไมกัน
"มีอะไรจะพูดอีกไหม"
"มีค่ะ"
"ฉันให้เวลาเธอพูดแค่หนึ่งนาที มีอะไรก็รีบพูดมา" สิ้นคำสั่ง ณดลยกข้อมือขึ้นดูนาฬิการาคาแพงบนหน้าปัด เพื่อจับเวลา
"พรุ่งนี้ ไปกินข้าวกับตีน่าได้ไหมคะ ขอแค่สักครั้ง"
"อยากกินข้าวกับฉัน"
"ใช่ค่ะ" พีชญาตอบหนักแน่น เมื่อเขาถามย้อนกลับ
"พรุ่งนี้ฉันมีผ่าตัด คงไม่ว่าง"
"แล้ววันอื่นๆล่ะคะ" พีชญาเอ่ยเสียงอ้อน เธออุตส่าห์ออกปากชวนเขากินข้าวอย่างมั่นใจ แต่เขากลับมีเคสผ่าตัด
"ก็ไม่น่าจะได้"
"สละเวลาไปกินข้าวกับตีน่าสักมื้อไม่ได้เลยเหรอคะ"
"เธอก็ไปชวนหมอธีร์สิ" พีชญาถอดถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยแรง ตาสวยกลอกตามองบน ก่อนจะพูดน้ำเสียงกระแทกแกมประชด
"อยากให้ตีน่าไปกินข้าวหมอธีร์ใช่ไหมคะ ได้ค่ะ" ร่างสวยหมุนตัวกลับ แล้วเดินออกจากห้องทำงานของณดลด้วยอาการหงุดหงิด
พีชญากลับลงมายังชั้นห้องตรวจของเธอ มือสวยผลักประตูห้องแล้วเดินมานั่งบนเก้าอี้ด้วยอาการเซ็งๆ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"เชิญค่ะ"
"คุณยุ่งอยู่หรือเปล่า" ธีรวัฒน์เปิดประตูแล้วถามเป็นมารยาท เขาเห็นเธอทำหน้าออกอาการเบื่อๆ เลยไม่เอ่ยถามออกไปตรงๆ
"ไม่ค่ะ หมอธีร์มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"วันเสาร์คุณว่างไหม พอดีผมได้บัตรคอนเสิร์ตออเคสตร้ามาสองใบ เลยลองมาชวนคุณ"
"กี่โมงคะ"
"หนึ่งทุ่มตรงครับ"
"ได้ค่ะ ตีน่าว่าง" เธอรับปากแบบไม่ต้องคิด พีชญาทำตามจุดประสงค์ที่ณดลต้องการ อีกอย่างได้ไปฟังดนตรีกล่อมประสาทสักหน่อยก็คงดี ช่างเหมาะเจาะเสียจริงที่ธีรวัฒน์มาชวนเธอไปฟังเพลงด้วย
"หมอธีร์คะ ตีน่าขอถ่ายรูปบัตรหน่อยได้ไหมคะ"
- ผู้เขียน
