น้ำเสียงหวานร้องเรียกผู้คนที่เดินผ่านไปมา กลิ่นหอมชวนหิวโชยไปทั่วทั้งบริเวณ ข้าวกล่องหลาย สิบกล่องวางเรียงรายอยู่บนรถเข็น ผู้คนเริ่มสนใจและหันมองบ้างแต่ก็ยังไม่ได้เดินเข้ามาซื้อ
หญิงสาวไม่ท้อแม้ว่าตั้งแต่เช้าเธอนั้นเพิ่งขายได้เพียงสามกล่องเท่านั้น แต่เมื่อเวลาล่วงเลยเข้าช่วงสายผู้คนเริ่มพลุกพล่านมากขึ้น สินค้าของเธอได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก
ในเวลาเพียงไม่ถึงชั่วโมง ในที่สุดบนรถเข็นก็ไม่เหลือแม้แต่ข้าวกล่องเดียว
“ทำไมขายถูกนักล่ะ”
ชายวัยกลางคนเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวนั้นขายอาหารในราคาที่ถูกมาก ถูกจนเขาไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะได้กำไร
“ขายแพงไปก็กลัวว่าจะขายไม่หมดค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยบอกเหตุผล แต่ในความเป็นจริงแล้วของเรานี้ไม่มีต้นทุน ทั้งกล่อง ทั้งข้าวสาร รวมทั้งวัตถุดิบต่างๆ เป็นของที่เธอนั้นสามารถหยิบได้ในร้านค้าของตัวเอง
“คุ้มเหนื่อยไหมล่ะ”
หญิงสาวพยักหน้า คนอื่นอาจจะรู้สึกว่าไม่คุ้มไ
