...ฝ่ามือหนาของไอติมชะงักไป เขามองผู้มาใหม่ด้วยสายตาท้าทายไม่ต่างกัน ก่อนหน้านี้ที่โดนต่อยหน้ายังไม่มีโอกาสเอาคืน วันนี้นี่แหละ เขาจะต่อยให้ใบหน้าเกลี้ยงเกลานี้มีแผลจนหมอไม่รับเย็บ
คิดได้ดังนั้นก็วางมือจากของที่ถืออยู่ ชายหนุ่มปรี่เข้าหา กระชากคอเสื้อของอีกฝ่ายด้วยความรวดเร็ว แต่เปรมนัตย์ก็เร็วกว่า เขากระแทกหมัดหนักใส่ทั้ง ๆ ที่อีกฝ่ายยังไม่ปล่อยหมัดเลยสักหมัดเดียว
ผลัวะ!
ทว่าอีกฝ่ายก็ถูกสวนกลับทันควันเช่นกัน
ผลัวะ!!
แต่พอไอติมจะเข้ามาทำร้ายเปรมนัตย์อีกครั้ง ลูกน้องของเขาก็เข้ามาขวางพร้อมกับจับแขนของไอติมไพล่หลัง ไตเติ้ลเตะที่ข้อพับขาทางด้านหลังของไอติมอย่างแรง จนอีกฝ่ายคุกเข่าลงตรงหน้าคนเป็นนาย
“บ้าชิบ...หมาหมู่นี่หว่า คนอย่างมึงต้องตัวต่อตัวกับกูสองต่อสอง”
“หึ...จะสองต่อสองหรือสามคนยังไงมึงก็ไม่มีทางเอาชนะกูได้หรอก” เปรมนัตย์เหยียดยิ้มหยัน เขาใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม เชื่อว่าร่องรอ
