บทที่ 40 มันไปถึงเรื่องนั้นได้ยังไง

1108 คำ

ช่วงเย็นของวัน คิรินพาปลายฟ้าไปซื้อของที่ตลาดสด เพื่อมาทำชาบูกินที่ห้อง "พี่เอาอะไรบ้างคะ" ปลายฟ้า ถามคิรินที่เดินตามหลังเธออยู่ "นู๋ เลือกเลยครับพี่กินได้หมด งบไม่อั้น " คิรินบอกน้องด้วยรอยยิ้ม "โอ้โห้ ป๋าสะด้วย เดี๋ยวก็หมดตัวหรอกค่ะ" ปลายฟ้าแกล้งแหย่พี่ "ตามสบายครับ หมดตัวก็จะเป็นคิริน 3 ขวบให้นู๋เลี้ยงดีมะ " คิรินแหย่น้อง "โอ้ย เลี้ยงไม่ไหวนะคะ คิริน 3 ขวบ กินนมเก่งเกิน จะบ้าตาย" ปลายฟ้าตอบอย่างติดตลก "ง่าาา แม่จ๋าจะไม่ให้กินน่มน๊มไม่ได้นะ " คิรินแกล้งพูดเสียงสองใส่น้อง ปลายฟ้าได้แต่ขำในความอ้อนนี้ เธอและพี่เดินเลือกซื้อของจนครบ แล้วเดินกลับไปยังรถ ปลายฟ้านึกขึ้นได้ จึงเอ่ยถาม "คุณน้าจะซื้อเครื่องดื่มเพิ่มมั้ยคะ นู๋เห็นในตู้เย็นวันนี้หมดแล้ว" ปลายฟ้าถามพี่อย่างใส่ใจ "ซื้อครับ พี่ลืมไปแล้วนะเนี่ย เมียน่ารักจริงๆเตือนพี่ด้วย คืนนี้ต้องให้รางวัล" คิรินบอกยิ้มๆ "พอเลยค่ะ รางวัล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม