ตอนเที่ยงคิริน ขับรถมารับปลายฟ้าที่คอนโด
เขาเปิดประตูเข้ามาเจอปลายฟ้านั่งดูทีวีรออยู่
คิรินเดินมานั่งข้างน้อง
ฟอดดดด
เขาหอมแก้มน้อง
"คิดถึงจังเลยครับ ไม่ได้นอนกอดเมียพี่แทบนอนไม่หลับ"
"พี่คิริน เราห่างกันไม่กี่ชั่วโมงเองนะคะ"
ปลายฟ้าขำกับอาการงอแงของพี่
"ห่างนาทีเดียวใจพี่ก็จะขาดแล้วครับ
ไปครับไปเรียนกัน"
คิรินสะพายกระเป๋าให้น้องพร้อมถือหนังสือ
มหาวิทยาลัย
คิรินลงมาส่งปลายฟ้าที่ตึกเรียน
"เดี๋ยวตอนเย็นพี่มานั่งรอเหมือนเดิมนะครับ"
"โอเคค่ะ นู๋ไปเรียนละนะคะ"
ปลายฟ้าและครินต่างแยกกันเข้าเรียน
ปลายฟ้าเดินมาหาคิมมี่และมีนา
"ยัยฟ้า ไปเที่ยวมาสนุกมั้ย
สังขละหวานมั้ยแกร"
คิมมี่ถามแซวเพื่อน
"หวานเจี้ยบ"ปลายฟ้าตอบกลับเพื่อนยิ้มๆ
"ต้องดีมากๆแน่ๆอะ ยัยฟ้าดูสดใสมาก"
มีนาพูดตามที่เห็น
"นี่จ้า สร้อยข้อมือเงินแท้ประดับดวยนิลของคิมมี่ และก็นี่สร้อยข้อมือเงินแท้ประดับด้วยไพลิน ของมีนา
