บทที่ 18 พี่เดาถูกใช่มั้ย

1250 คำ

ปลายฟ้านั่งแต่งหน้าในชุดนักศึกษา เธอกลุ้มใจกับรอยที่คอ ที่ลงรองพื้นไปหลายชั้นมาก กว่าจะกลบหมดหมด คิรินนั่งมองแล้วก็ขำ และพอใจกับผลงาน "ไม่ต้องมาขำเลยพี่คิริน รอยชัดมากกว่าจะกลบได้ แล้วจะอยู่ทั้งวันหรือเปล่าไม่รู้" "ดีครับ หลุดไปก็ดี คนอื่นจะได้รู้ว่านู๋มีพี่เป็นผัว จะได้ไม่ต้องมีใครมายุ่ง" ปลายฟ้าที่แต่งหน้าเสร็จแล้วเดินมากอดรอบคอพี่ "พี่ตามนู๋ขนาดนี้ถึงไม่รอยที่คอ คนอื่นก็เดาไม่ยากหรอกค่ะ" "ดีครับเมียพี่ พี่หวงมาก ก่อนไปจัดสักรอบดีมั้ย หืมมม"พูดจบคิรินก็ถลกกระโปรงน้องขึ้น ปลายฟ้าตะครุบมือคิรินไว้ "อย่าค่ะ เดี๋ยวนู๋เดินไม่ไหว" "มัดจำมาก่อน "คิรินยื่นข้อเสนอพร้อมเอียงแก้มให้ปลายฟ้า ปลายฟ้าเขย่งท้าวจุ๊ฟแก้มพี่ "ดีครับ ไปมหาลัยกัน"พูดจบแล้วดมที่หัวน้องเบาๆ แล้วหยิบกระเป๋าปลายฟ้าเดินนำไป "ฟูวส์!! เกือบโดนก่อนไปเรียนแล้วเรา หิวบ่อยเกิ้นคุณน้า" ปลายฟ้าได้แต่พึมพำคนเดียว แล้วเดินตาม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม