บทที่ 11กูไม่มีทางเบื่อ
1236 คำ
คิรินตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่ 7 โมงครึ่ง
เพราะเขามีเรียน 9 โมง ตอนนี้คิรินแต่งตัวเสร็จแล้ว แต่ปลายฟ้ายังหลับพริ้มอยู่เลย
ฟอดดดด!!
คิรินเดินมาหอมน้องที่นอนหลับ
ปลายฟ้าค่อยๆลืมตามองพี่อย่างงัวเงีย
"พี่ไปเรียนนะครับผ้าเช็ดตัวพี่วางไว้ให้บนเตียงแล้ว พี่สั่งโจ๊กมาไว้ที่โต๊ะอาหารให้แล้ว
ยาลดไข้ ก็อยู่บนโต๊ะ ถ้าถึงมหาวิทยาลัยแล้วพี่จะไลน์มาบอกนะ แล้วตอนเที่ยงพี่จะแวะมารับ โอเค๊"
ปลายฟ้าพยักหน้าให้พี่แล้วยิ้ม คิรินจูบหน้าผากน้อง "นู๋นอนต่อเถอะ"ว่าแล้วเขาไปเรียน
ปลายฟ้าหลับตาลงต่ออีกครั้ง
ผ่านไปสักพัก
Line
คิริน:พี่ถึงแล้ว คนสวยตื่นหรือยัง
ปลายฟ้า:ตื่นพอดีค่ะ
คิริน:อย่าลืมกินโจ๊กนะครับ
ปลายฟ้า:โอเคค่ะ
ปลายฟ้าลุกขึ้นมาจัดการล้างหน้าแล้วก็มานั่งกินโจ๊กที่พี่ซื้อให้แล้วก็ยาลดไข้
เธอยิ้มกับการเอาใจใส่ของคิริน แล้วพึมพำกับตัวเองคนเดียว "เอาใจนู๋ขนาดนี้ นู๋จะไปไหนรอดละ ถึงพี่จะเอาแต่ใจก็เถอะแต่นู๋ว่านู๋รักพี่เข้าแล้ว"
มหาวิทยาลัย
เที่ยง
"กินไรกันดีว่ะมึง หิวมาก"
มาร์ตินถามคิรินกับไอซ์
"พวกมึงกินเลยกูจะไปรับปลายฟ้า"
คิรินบอกเพื่อนขณะที่กำลังเดินลงจากตึก
"หูยยย เช้าถึง เที่ยงถึง เย็นถึง พวกกูไม่เคยเห็นมึงเป็นแบบนี้กับใครเลย รู้จักกันมาก็ทั้งชีวิตเนี่ย"ไอซ์แซวคิริน ที่ดูเหมือนตอนนี้เพื่อนของเขาจะคลั่งปลายฟ้าอย่างหนัก
"กูละกลัวพอได้น้องแล้วมึงจะเบื่อน้องเหมือนที่เป็นกับทุกๆคน กูสงสารน้อง"
มาร์ตินพูดกับคิรินอย่างสังเกตุอาการของคิริน
"กูไม่มีทางเบื่อ กูมั่นใจ"คิรินตอบเพื่อนอย่างยิ้มๆ
"เออกูจะคอยดู"มาร์ตินสวนกลับเพื่อนรัก
หอพัก
รถลัมโบกินีสีเขียวแล่นมาจอดที่หอพักของปลายฟ้า เขาเดินขึ้นชั้น 3 แล้วมาหยุดที่หน้าห้องน้อง
ก๊อกๆๆๆ
คิริเคาะประตู
ไม่นานนักประตูถูกเปิดออกโดยปลายฟ้า
เธอส่งยิ้มให้พี่เล็กน้อย
คิรินเดินเข้าห้องแล้วล็อกประตู
เขาสวมกอดน้อง
"คิดถึงจังเลยครับ"
ปลายฟ้าลูบหลังพี่เบาๆ
"คุณน้านี่ปากหวานแบบนี้กับทุกคนป่ะคะ"
ปลายฟ้าแกล้งเย้าพี่เล่น
"อืม แล้วเมื่อคืนที่ชิมดูคนสวยคิดว่าไงครับ"
คิรินผละกอดออกกำลังจะก้มลงจูบน้อง
"พอเลยค่ะ ต้องไปเรียนแล้วนะ"
ปลายฟ้าพลักอกพี่ออกเบาๆแล้วบอก
คิรินทำหน้าหิวน้องกัดปากตัวเองเบาๆ
"แล้วนู๋กินข้าวยังครับ"
ปลายฟ้าส่ายหน้าให้พี่
คิรินเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายกับหนังสือเรียนของปลายฟ้า แล้วจูงมือน้องออกจากห้อง
ใช้เวลาไม่นานก็ถึงมหาวิทยาลัย
คิรินพาปลายฟ้ามากินข้าวที่โรงอาหาร
เจอมาร์ตินและไอซ์กำลังนั่งจะกินข้าวพอดี
เขาเลยพาปลายฟ้ามานั่งด้วย
"สวัสดีค่ะพี่ๆ"ปลายฟ้าทักท้ายรุ่นพี่
"สวีสดีครับน้องปลายฟ้าคนสวย"
ไอซ์ทักทายน้องกลับ
"สวัสดีครับน้องปลายฟ้าของพี่"
มาร์ติน เอ่ย
"ของกูไอ้ห่า อย่ามาเคลมเมียกู"
คิรินบอกเพื่อนอย่างคนขี้หึง
"คุณน้าไม่ต้องพูด"
ปลายฟ้ายกมือปิดปากพี่
"ก็คนมันหวงอะ" คิรินงอแง
ไอซ์กระซิบมาร์ติน
"มึงได้ยินเหมือนกูมั้ย"
"เต็มๆ กูว่าใช่แน่ๆ"
"แต่ถ้ามันกินแล้ว มันไม่เคยตามใครแบบนี้
ถึงจะยังไม่กินมันก็ไม่ตาม แปลก แปลกมาก"
ไอซ์คุยกับมาร์ติน
"สงสัยจะรักคนนี้จริงจัง"
มาร์ตินตอบไอซ์แล้วมองการกระทำของเพื่อน
ที่ใส่ใจปลายฟ้าเป็นพิเศษ
"นู๋ชิมไก่ทอดพี่ดูครับ"
คิรินตักไก่ทอดที่หั่นแล้วในจานตัวเองให้น้อง
ปลายฟ้ายกมือไหว้ขอบคุณพี่
ทั้งหมดกินข้าวเสร็จแล้วเดินมาที่คณะของตน
โชคดีที่อยู่ติดกัน
"พี่ไปส่งหน้าห้องเรียนนะครับ"
คิรินบอกน้องระหว่างเดินจากโรงอาหารมาคณะมนุษยศาสตร์และคณะวิศวะ
"ไม่ต้องหรอคุณน้า เดี๋ยวเสียเวลาค่ะ"
ปลายฟ้าตอบพี่
"เห้อได้พี่แล้วก็แบบนี้ ไม่สนใจพี่เลย"
คิรินบ่นตลอดทาง
"เอ๊ะพี่นี่ บอกว่าอย่าพูดดดด"
ปลายฟ้าปิดปากพี่อีกครั้ง
คิรินได้โอกาสดึงมือน้องมาหอม
ปลายฟ้าได้แต่ส่ายหน้าให้กับความงอแง
และขี้อ้อนนี้
เมื่อเดินถึงคณะมนุษย์ศาสตร์
"ไม่ให้พี่ขึ้นไปส่งที่ห้องเรียนจริงๆเหรอ"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ พี่ไปเรียนเถอะ"
"ตอนเย็นเลิกกี่โมงครับ"คิรินถามน้องเพื่อจะมารับ
"บ่ายสามค่ะ นู๋ไปนะคะ"ปลายฟ้าบอกพี่แล้วก็เดินขึ้นตึกเรียน
หลังปลายฟ้าไปพ้นแล้ว
"ไอ้เสือคิริน ที่มึงพูดที่โรงอาหาร หมายความว่าไง"มาร์ตินถามเพื่อนอย่างสงสัย
"ก็หมายความตามนั้น"คิรินตอบกลับเพื่อนนิ่งๆ
"แล้วอะไร ยังไง ตอนไหนวะเนี่ย"
ไอซ์ถามงงๆ
"กูจะมีอะไรกับแฟนตอนไหน ต้องรายงานพวกมึงด้วยเหรอ"คิรินตอบอย่างขำๆ
"ห๊ะ แฟน!!"
มาร์ตินและไอซ์ส่งเสียงขึ้นมาพร้อมกัน
"เออ แฟน ป่ะไปเรียน พวกมึงนี่ถามมากชิบหาย"คิรินว่าแล้วก็เดินนำเพื่อนไป
"มึงมันให้สถานะผู้หญิง มันเอาจริงแน่คนนี้"
ไอซ์พูดกับมาร์ตินอึ้งๆ
"เออ เพิ่งจะเคยได้ยินว่ามันมีแฟน เสือจะกลายเป็นแมวแล้วคราวนี้" มาร์ตินกล่าว
เลิกเรียน
คิรินเลิกเรียนตั้งแต่บ่าย 2 ครึ่ง แต่มานั่งรอน้องหน้าตึกคณะมนุษย์ศาสตร์
โดยมีมาร์ตินและไอซ์ อาสานั่งรอเป็นเพื่อน
"กูว่าจะพาปลายฟ้าไปเที่ยว วันหยุดยาวนี้"
คิรินคุยกับเพื่อน
"พาน้องไปไหนวะ"
ไอซ์ถามอย่างอยากรู้
"สะพานมอญ สังขละ กำลังมีหมอกเลย"
"หูยยย โรเมนติกสะด้วย"
มาร์ตินแซวเพื่อน
"ก็กูรักของกูอะ"
คิรินรับตรงๆกับเพื่อน
มาร์ตินและไอซ์ต่างยิ้มกว้าง
กับเสือที่สิ้นลายตรงหน้า
ปลายฟ้าลงจากตึกเดินมาหาพี่
"รอนานมั้ยค่ะ"ปลายฟ้าถามพี่
คิรินส่ายหน้าให้น้องแล้วยิ้ม
"สวัสดีค่ะพี่ๆ"คิมมี่กับมีนา ทักทายด้วยร้อยยิ้ม
"ยัยฟ้ามีแฟน แต่คิมมี่ว่างนะคะ พร้อมพลีกายตลอดเวลา"ว่าแล้วก็ท้าวเอวพอยขาโชว์ไปหนึ่งกรุบ ทุกคนต่างหัวเราะกับท่าทาง
"เราไปเดินเล่นตลาดนัดกันมั้ยเด็กๆ"
มาร์ตินถามขึ้นมา
"มีเหรอคะพี่มาร์ตินคนหล่อ"
คิมมี่ถามอย่างใคร่รู้
"มีครับ มีทุกวันศุกร์ ไปมั้ย"
ไอซ์ถามน้องๆ
"คุณน้า ปลายฟ้าอยากไป ไปนะคะ"
ปลายฟ้าหันมาอ้อนคิริน
ครินเห็นความน่ารักของน้องเผลอตัว
เอามือไปจับแก้มน้องเช่นเคยแล้วก็ยิ้มให้
"หูยแก เค้าจับแก้มกัน แต่ฉันเขิลจะตายแล้ว" คิมมี่กระซิบกับมีนา
"อือ น่ารักเนอะ ฉันจะวูบ"
มีนาตอบเพื่อนอย่างเขิลๆเหมือนกัน
- ผู้เขียน
