บทที่ 2 ขึ้นรถ
1305 คำ
"สวัสดีครับน้องปลายฟ้า พี่ชื่อไอซ์ ส่วนไอ้นี่ชื่อ มาร์ติน"ไอซ์กล่าวทักปลายฟ้า
ปลายฟ้ายกมือไหว้พี่
"สวัสดีค่ะน้องชื่อคิมมี่ ส่วนนี้ชื่อมีนา"
คิมมี่ดี้ด๊าแนะนำตัว
"ไป ปลายฟ้าไปขึ้นรถ"คิรินพูดออกมากลางวงสนทนา
"ไปขึ้นรถทำมั้ยเหรอคะ" ปลายฟ้าถามด้วยความสงสัย
"แล้วจะให้ถอดเสื้อตรงนี้เหรอ ไปเดียวไปส่งที่หอแล้วถอดเสื้อให้จะได้กลับสักที"
คิรินพูดเสียงดุ
ปลายฟ้ากระพริบตาปริบๆ
"ให้เพื่อนปลายฟ้าไปด้วยได้มัยคะ"
"รถฉันนั่งได้ 2 คน" คิรินเอ่ยเสียงเรียบ
ปลายฟ้ามองหน้าเพื่อน
คิมมี่เดินมากระซิบปลายฟ้า "ไปเถอะแก คนมองเต็มเลย อีกอย่างจะได้จบๆ"
ปลายฟ้าพยักหน้าให้คิมมี่
แล้วหันมาตอบคิริน
"ตกลงค่ะ"
คิรินลุกขึ้นเดินนำแล้วแอบกระตุกยิ้มเบาๆ
เขาเดินไปหยุดที่รถลัมโบกินี่สีเขียว
แล้วเปิดประตูให้ปลายฟ้านั่ง
แล้วเขาอ้อมมาประตูอีกฝั่งขึ้นนั่ง
แล้วคิรินถอดเสื้อตัวเองออก
เห็นแต่กล้ามแน่นๆและผิวขาว
ยื่นเสื้อให้ปลายฟ้า แล้วหยิบเสื้อยืดสีดำ
ในกระเป๋ามาใส่
"งั้นปลายฟ้ากลับแล้วนะคะ"
ปลายฟ้าเอื้อมจะเปิดประตู แต่คิรินเคลื่อนตัวรถทันที
"พี่จะเป็นไหน"ปลายฟ้าถามคิรินอย่างตกใจ
"ฉันเป็นลูกคนเล็กไม่มีน้อง"
คิรินตอบกวนๆแล้วกลั้วด้วยรอยยิ้ม
ปลายฟ้าที่เริ่มจะหงุดหงิดถามพี่อีกครั้ง
"โอเคได้ค่ะ งั้นคุณน้าจะไปไหน"
"นิเธอ เรียกคุณน้าเลยเหรอ"
คิรินถามน้องอึ้งๆ เขาแค่อยากกวนน้อง
แต่ไม่คิดว่าน้องจะตอบกลับแบบนี้
นอกจากพี่สาวเขาแล้ว
ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนมากล้าต่อปากต่อคำกับเขาแบบนี้
"ช่วยไม่ได้ก็เรียกพี่แล้วอยากมากวนเอง แล้วนี่จะพานู๋ไปไหน"
ปลายฟ้าตอบพี่และถามย้ำ
"ฉันหิว ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อย"
คิรินตอบปลายฟ้าสีหน้าเรียบเฉย
"หะ นู๋ละเชื่อคุณน้าเลย ทำมัยไม่ชวนคนอื่น"
ปลายฟ้าบ่นดังๆให้คิรินได้ยิน
แต่คิรินไม่ตอบ เขาขับรถจนมาถึงห้าง
ปลายฟ้าหยิบเสื้อลงรถกำลังจะเดินหนี
พรึบ!!!
คิรินเดินมาคว้าข้อมือเอาไว้
"อย่าเดินหนีฉัน ไปกินข้าว"
ว่าแล้วเขาก็เอาเสื้อที่เปื้อนมาใส่ไว้ในรถ
แล้วเดินจับมือน้องมาถึงร้านสุกี้ร้านดัง
"สวัสดีค่ะคุณลูกค้ามากี่ท่านคะ"
" 2 ครับ"
"เชิญด้านนี้ได้เลยค่ะ"
พนักงานเดินนำคิรินกับปลายฟ้ามาที่โต๊ะ
ปลายฟ้านั่งลงอย่างเลี่ยงไม่ได้
เกิดมาเธอเพิ่งเห็นคนเอาแต่ใจแบบสุดๆก็วันนี้ คิรินนั่งลงในฝั่งเดียวกัน
ปลายฟ้าหันมองคิริน
"คุณน้าไม่ไปนั่งอีกฝั่งละคะ ที่ตั้งเยอะ"
"ก็อยากนั่งตรงนี้ ทำมัยจะนั่งไม่ได้อะ"
ปลายฟ้าถอนหายใจอย่างขี้เกียจเถียง
ของที่คิรินกดสั่งมาเต็มโต๊ะ
"เธอ กินตับหรือเปล่า"คิรินถามปลายฟ้า
ปลายฟ้าพยักหน้า "นู๋ไม่กินแค่เนื้อวัวกับปลาไหล" คิรินคีบตับลวกใส่จานปลายฟ้า
ปลายฟ้ามองอึ้งๆแต่ก็ยกมื้อไหว้ขอบคุณพี่
คิรินพยักหน้าแล้วบอกน้อง"ระวังร้อนนะ"
ปลายฟ้ากินอาหารแบบเงียบๆ
เธอรู้สึกว่าคิรินเอาแต่ใจก็จริง แต่ก็เอาใจเก่งมากๆ เหมือนกัน
"ทำมัยกินน้อยจังละ"คิรินถามปลายฟ้า
"เริ่มจะอิ่มแล้วค่ะคุณน้า"
"กินไปอีก ตัวแค่นี้เองไม่อ้วนหรอก เดียวไม่มีแรง ข้าวปลาไม่ค่อยกิน"คิรินบ่นปลายฟ้า
จนปลายฟ้าคิดว่าเราเพิ่งรู้จักกัน เขามีสิทธิบ่นขนาดนี้เลยเหรอ ก็แปลกๆดี
หลังจากออกจากร้านสุกี้ ก็เกือบ 5 โมงเย็น
ทั้งคู่กับมาที่รถ
"เดียวปลายฟ้ากลับเองได้นะคะ"
"เดียวไปส่ง ไปขึ้นรถ"
ปลายฟ้าจำต้องมานั่งบนรถอีกครั้ง
"บอกทางด้วย หออยู่ไหน"
"ค่ะ"
ถึงหอพัก
"ขอบคุณค่ะที่มาส่ง"
ปลายฟ้าไหว้พี่และหยิบเสื้อลงจากรถ
คิรินมองจนปลายฟ้าลับตา
แล้วเขาก็เผลอยิ้มออกมาไม่รู้ตัว
ชั้น3
ปลายฟ้าขึ้นลิฟมาจะเข้าห้อง
คิมมี่ที่อยู่ห้องฝั่งตรงข้ามเธอ และมีนาที่อยู่ห้องถัดจากคิมมี่ ออกมายืนรออยู่ก่อนแล้ว
เพราะมองเห็นเธอที่หน้าต่างตั้งแต่ลงรถ
ปลายฟ้ามองเห็นสายตาเพื่อน
"ไป ถ้าจะมองขนาดนี้ มาเข้าห้อง"
ทั้งมีนาและคิมมี่ วิ่งตามปลายฟ้าเข้าห้อง
คิมมี่หยิบเสื้อคิรินมาดม "หือ หอมจัง
พี่คิรินรูปหล่อ ว่าแต่เขาพาแกไปไหนมา"
"ไปกินสุกี้ที่ห้าง เขาบอกว่าเข้าหิวกินเป็นเพื่อนหน่อย"
"เขาจีบแกปะวะแบบนี้ยัยฟ้า"
มีนาถามขึ้นมาอย่างสงสัย
ปลายฟ้ามองหน้าเพื่อนทั้งสอง
"ไม่รู้อ่า เขาเอาแต่ใจ แต่เอาใจเก่งมากเลย
ขืนเขารุกหนักแบบนี้ใจฉันไม่รอดแน่เลยอะแก" ปลายฟ้าบอกเพื่อนตามตรง
"ก็ดีสิแก ไปสืบมาด้วยว่ากรวยใหญ่มั้ย"คิมมี่พูดแล้วก็หัวเราะคิกคัก
ปลายฟ้าส่ายหัวให้กับความทะเล้นของเพื่อน
"ไม่รูหรอกกรวยใหญ่มั้ย แต่กล้ามแน่นมาก"
"อร้ายยยยยัยฟ้า ฉันอยากสิงแกเลยอ่า"
คิมมี่วี๊ดว้าย
หลังจากที่เพื่อนแยกย้าย
ปลายฟ้าจัดการซักเสื้อให้คิริน
แล้วมาอาบน้ำเตรียมเข้านอน
มีสายเรียกเข้ามา
Callพี่คิริน
ปลายฟ้า:ค่ะคุณน้า
คิริน:นอนหรือยัง
ปลายฟ้า:กำลังจะเข้านอนค่ะ แล้วพี่ยังไม่นอนเหรอ
คิริน:ยัง รอพี่สาวกลับมาก่อนค่อยนอน
พรุ้งนี้ปลายฟ้าเรียนกี่โมง
ปลายฟ้า" ประมาณ 10 โมง มีอะไรเหรอคะ
แอรดด!!!
"คิริน"
"แค่นี้แหละเดียวโทรไปใหม่" เขาบอกคนปลายสาย แล้วหันมาหาพี่สาว
"เจ๊ บอกกี่ครั้งกี่หน
ว่าให้เคาะประตูก่อนเข้ามา
เจอแก้ผ้าอยู่ทำไง"
คาร่ามองน้องอย่างรู้ทัน"เจอแก้ผ้าไม่กลัวหรอก พี่เห็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว เราอะซุกสาวไว้หรือเปล่า"
" ไม่มี๊ " คิรินตอบเสียงสูง
" สูงเชียวนะเสียงอะ"
คิรินมองสำรวจพี่
" อะ แล้วไปซื้อเพรชอะไรมาใส่เยอะแยะอะ"
"ไปไถเฮียแสงมา ฮี่ๆ"คาร่าตอบอย่างภูมิใจ
คิรินส่ายหัวเบาๆ" เฮียแสงก็เนาะ เป็นเหยื่อของหนอนตลอด"
" คิรินว่าพี่เป็นหนอนเหรอ " ว่าแล้ว สอดมือขยุ้มผมน้องชาย
"โอ้ยยยยย!!!!"
คิรินร้องเสียงหลง.
" เจ๊คนสวย ขอโทษครับ
ผมจะไม่ว่าอีกแล้วครับ ปล่อยครับผมเจ็บ"
"ดีมากอย่ามาหือกะเจ๊" ว่าแล้วปล่อยมือจากผมน้อง แล้วปิดห้องไป
Callพี่คิริน
ปลายฟ้า:ค่ะ
คิริน:พอดีเมื่อกี่พี่สาวพี่กลับมาแล้วนะ
ปลายฟ้า: ออ เออปลายฟ้าซักเสื้อให้แล้วนะคะ ถ้าแห้ง เดียวพรุ้งนี้รีดไปให้
คิริน:อืม ฝันดีนะ แค่นี้แหละ
หลังจากวางโทรศัพท์
ปลายฟ้านั่งมองโทรศัพท์ในมือ
"พี่เขาบอกฝันดีงั้นเหรอ
อย่านะปลายฟ้า อย่าเล่นกับไฟนะฟ้า"
ปลายฟ้าเอามือกุมหัวใจตัวเอง
ทางด้านคิริน
"บอกฝันดีน้องงั้นเหรอ
นี้กูทำอะไรลงไป ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย เชีย!! ใจเต้นแรง"
คิรินนอนสับสนกับความคิดจนเผลอตัวหลับไปในที่สุด
- ผู้เขียน
