บทที่1
เรื่องเลวร้าย **มีฉากรุนแรง**
บรื้นนนน
เสียงรถสปอร์ตขับผ่านเส้นหลักของโครงการหมู่บ้านจัดสรรอารอนเจ้าของโรงงานผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ชื่อดังกำลังขับรถหนีสุดชีวิต นาทีระทึกนี้อารอนรับรู้ได้ทันทีว่าเขาคงไม่มีชีวิตกลับไปแน่นอน เขาจึงต่อสายหาลูกชายเพียงคนเดียวนั่นก็คืออาเธอร์ ตั้งแต่เขาเลิกรากับภรรยาของเขาอาเธอร์ก็แทบไม่กลับมาเหยียบที่ประเทศไทยอีกเลย
ตืดดดด
สุดท้ายสายก็ถูตัดไปเพราะตอนนี้อาเธอร์กำลังประชุมงานกับเพื่อนที่ลงทุนทำธุรกิจด้วยกัน อารอนหักพวงมาลัยเข้าไปในซอยหวังว่าจะเจอบ้านคนแต่กลับพบเพียงความว่างเปล่ามองไปทางไหนก็เจอแต่ทุ้งหญ้าและซากตึกอาคารพาณิชย์
ปั้ง!!!
เสียงปืนดังสนั่นไปทั่วบริเวณ รถของอารอนเกิดเสียหลักพุ่งลงไปข้างทางจนหน้ารถอัดกระแทกเข้ากับต้นไม้ใหญ่ ชายชุดดำที่ขับรถตามมารีบมาดูคนเจ็บกำลังจะตาย อารอนมองดวงตาคู่นั้นด้วยความเจ็บปวดเขาเสียใจที่ไว้ใจคนผิดไม่ทันที่จะได้สั่งเสียเสียงปืนนัดสุดท้ายก็ดังขึ้นพร้อมกับคราบเลือดที่สาดกระจายเต็มรถ
มหาวิทยาลัย Aaren
นักศึกษาปี4 กำลังเดินลงมาจากตึกคณะบริหารธุรกิจหนึ่งในนั้นก็คือมุกดาลูกสาวของมานพเลขาคนสนิทของอารอน วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ เธอสัญญากะคุณพ่อเอาไว้ว่าจะฉลองหมูกระทะกันที่บ้านโดยเธอจะพาเพื่อนสนิทกับน้องรหัสมาด้วยแต่เมื่อมาถึงเธอก็เห็นข้าวของที่พ่อเธอซื้อเตรียมเอาไว้วางอยู่บนโต๊ะม้าหินอ่อนหน้าบ้านรถของพ่อจอดอยู่ในโรงจอดรถเหมือนพ่อของเธอจะพึ่งกลับมาไม่นาน
“ยัยนาพาน้องแอลไปนั่งรอก่อนก็ได้เดี๋ยวฉันเข้าไปช่วยพ่อเอง” มุกดาหันไปพูดกับเพื่อนจากนั้นก็เดินเข้าไปในครัวตลอดทางเดินเธอรู้สึกถึงความผิดปกติ เธอไม่ได้ยินเสียงของพ่อเธอเลยปกติแล้วท่านจะชอบร้องเพลงเวลาทำงานบ้านแต่ครั้งนี้ทุกอย่างมันเงียบเชียบไม่มีแม้แต่เสียงพัดลม “พ่อจ๋า มุกกลับมาแล้วค่ะ”
แปะ! แปะ!
เสียงคล้ายน้ำหยดลงมาสู่พื้นมุกดามองขึ้นไปบนขื่อบ้านภาพที่เธอเห็นทำให้สติที่มีหล่นหายไปร่างของคุณพ่อแขวนอยู่บนขื่อท่านจากไปในวันครบรอบวันเกิดของเธอ มุกดาทรุดลงไปกองที่พื้นมือบางยกขึ้นมาปิดปากสะอื้นสุดท้ายเธอก็ระเบิดความอึดอัดครั้งนี้ออกมาจนสุดเสียง
กรี๊ดดดดดดด
ภาพทุกอย่างถูกตัดไปมุกดาลืมตาขึ้นมาก็พบเพียงเพื่อนสนิทที่ยืนคุยกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ มุกดาสะอื้นไห้จนทุกคนรีบเข้ามาดูชีวิตนี้เธอมีพ่อเพียงคนเดียวเธออยากให้เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นฝันร้ายแต่คราบน้ำตาของเพื่อนสนิทมันเป็นสิ่งยืนยันว่าทุกอย่างมันคือเรื่องจริง
” มุกแกใจเย็น ๆ ก่อนนะ ฮึก! ฉันจะอยู่กับแกเอง"ิ “
” แกพ่อฉัน ฮึก! ฮือออ “
เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาสอบปากคำมุกดาร่วมชั่วโมงโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจพบหลักฐานว่าพ่อของเธอลงมือสังหารเจ้านายอย่างท่านอารอน เจ้านายที่พ่อรักและเทิดทูนเป็นไปไม่ได้ที่พ่อของเธอจะทำเรื่องเลวทรามครั้งนี้แต่เหมือนทุกอย่างมันชี้เป้าจนเธอเองก็จนปัญญาที่จะสู้
“ฉันเชื่อว่าพ่อแกไม่ได้ทำแน่นอน พ่อแกลางานเพราะเตรียมงานวันเกิดให้แกและเป็นแบบนี้มาตลอดทุกปีด้วย”
“พ่อฉันพึ่งบอกว่าเจ้านายของพ่อรอให้ฉันเรียนจบจะได้ไปทำงานที่นั่น พ่อฉันไม่มีวันฆ่าใครได้หรอกแก"
มุกดาเริ่มมืดแปดด้านพ่อของเธอเป็นเสาหลักของบ้านขาดพ่อไปเธอคงไปต่อไม่ถูก เมื่อคุณอาร์ซีน้องชายของคุณอารอนเดินเข้ามามุกดารีบยกมือไหว้ท่านด้วยความนอบน้อม อาร์ซีพยักหน้าเพียงเล็กน้อยก่อนจะหยิบหลักฐานเกี่ยวกับการวางแผนและการฆาตกรรมพี่ชายของตนให้มุกดาได้ดู ทุกอย่างมันชี้เป้าไปที่พ่อของเธอแต่เธอก็ยังไม่ชื่อว่าพ่อเธอจะทำแบบนี้
"ฉันรู้ว่าเธอคงช็อกและรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นเอาเป็นว่าในเทอมสุดท้ายของการเรียนฉันจะรับผิดชอบแทนพี่ชายของฉันเองส่วนเธอเรียนจบแล้วก็ไปหางานทำฉันเองเสียใจกับการสูญเสียครั้งนี้เหมือนกัน"
"ค่ะ..." มุกดาตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ทำไมพ่อต้องทำแบบนี้หรือพ่อถูกใส่ร้ายกันแน่เรื่องนี้จะมีใครช่วยเธอได้ไหม
เมื่อคุณอาร์ชีกลับไปมุกดาก็หันกลับมาจัดงานศพคุณพ่อของเธอให้อย่างสมเกียรติแม้ใครจะกล่าวหาว่าพ่อของเธอเป็นฆาตกรแต่สำหรับเธอแล้วคุณพ่อของเธอคือคนที่เธอรักมากที่สุดในชีวิตและท่านก็เป็นฮีโร่เป็นเกราะป้องกันสำหรับเธอมาตลอด
"มุกแกจะทำยังไงต่อเรื่องรถพ่อแกเหลืออีกกี่ปีจะคืนให้ไฟแนนซ์หรือว่าแกจะเอามาใช้" นาเดินเข้ามาถามเพื่อนสายตาก็มองไปรอบๆ งานวันนี้เป็นงานศพคืนสุดท้ายเธออยู่กับมุกดาตั้งแต่วันเกิดเรื่องและชีวิตนี้คงจะทอดทิ้งเพื่อนคนนี้ไปไม่ได้
"ฉันคิดว่าเงินเก็บของพ่อกับของฉันน่าจะพอโปะหนี้ก้อนนี้เพราะรถมันเหลืออีกแค่ 2 ปีเท่านั้นเองฉันจะได้เอาไว้ใช้อีกอย่างใกล้เรียนจบกันแล้วด้วยฉันคงไปหางานทำที่อื่นคงไม่กลับไปทำบริษัทของพ่อให้เป็นขี้ปากใครหรอก"
"ฉันเข้าใจแกนะเอาแบบนี้ไหมถ้าแกไม่รังเกียจบริษัทของพี่ชายฉันแกไปทำงานกับฉันก็ได้นะแม้เงินเดือนมันจะไม่ได้สตาร์ทที่ 20,000 บาทแต่ถ้าแกยังไม่มีงานทำก็มาอยู่กับฉันก่อน"
"แค่นี้ฉันก็ดีใจมากแล้วนาฉันมีแกอยู่ข้างๆ แบบนี้ทุกครั้งที่มีปัญหาเลยขอบใจแกมากนะฉันรักแกที่สุดเลย"
สองสาวสวมกอดกันหน้าโลงศพของคุณพ่อมุกดาหากท่านเห็นลูกสาวในตอนนี้คงจะเบาใจที่อย่างน้อยก็มีเพื่อนที่คอยรักคอยดูแลในวันที่ท่านไม่อยู่ดูความสำเร็จของลูกสาวเพียงคนเดียวที่ท่านรักและดูแลมาจนโต
----------------------------
ทุกคนขาเรื่องนี้ไม่ได้ดราม่าเวอร์วังขนาดนั้นค่ะ แต่ฟินอยู่เด้อเวลาอิพี่อยู่กับน้อง