นอกจากอาแล้วยังมีไอ้เพื่อนตัวดีของเธอด้วยอีกคน
ขณะอิงลดากำลังหาทางออกไม่เจอ เสียงแจ๋วๆ ของเด็กชายหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู ผิวขาวผ่องในชุดกางเกงผ้ายืดสีฟ้าอ่อนก็ดังขึ้น พร้อมกับร่างกลมๆ วิ่งโถมเข้ามาหาจนแทบจะล้มไปตามแรงปะทะ
“คิดถึงพี่น้ำอิงที่สุดในโลกเลยคร๊าบ”
นอกจากจะกอดรัดร่างของหญิงสาวจนเต็มอ้อมแขนเล็กๆ นั่นแล้ว พร้อมกันนั้นยังใช้ปากแดงๆ หยักย้อย ก้มลงจูบแก้มทั้งสองข้างดังจุ๊บ แล้วก็นั่งแหมะอยู่บนตักอย่างนั้นไม่ยอมขยับไปไหนอีกเลย
“พี่น้ำอิงก็คิดถึงน้องภีมเหมือนกันค่ะ” หญิงสาวพูดพลางก้มลงหอมพวงแก้มยุ้ยๆ ทั้งสองข้างแล้วจึงหันไปทางร่างสูงโปร่งของอภิรดี เอ่ยทักทายอย่างดีใจ “ดีใจจังที่เจอพี่แจงที่นี่”
“พี่ก็ดีใจจ้ะน้ำอิง แต่คงไม่เท่าเจ้าตัวเล็กนี่หรอก พอรู้ว่าจะได้เจอพี่น้ำอิงนะก็เร่งให้พี่ขับรถเร็วๆ ดูสินั่งตักไม่ยอมลุกไปไหนเลย น้องภีม สวัสดีทุกคนหรือยังลูก”
“น้องภีมมัวแต่ดีใจที่ได้เจอพี่
