ลอราชเงยหน้าขึ้นจากกล้องถ่ายรูปที่กำลังทำความสะอาดอยู่ เพราะเสียงหัวเราะสดใสที่ดังแว่วเขาหู แล้วดวงตาคู่คมก็ไม่อาจละสายตาจากภาพตรงหน้าได้ เมื่อเห็นร่างระหงของอิงลดาในชุดกางเกงยีนสี่ส่วนสีชมพู เสื้อยืดสีดำแขนยาวธรรมดาๆ ที่ไม่ได้ดูหรูหราอะไรเลยแม้แต่น้อย ผมยาวๆ ที่ยังเปียกชื้นอยู่ถูกเจ้าตัวใช้ผ้าผืนเล็กเช็ด ขณะเดินคุยมากับอินทิราที่แต่งตัวละม้ายกันราวฝาแฝด เพียงแต่รูปร่างอวบกว่าเท่านั้น
ช่างภาพอย่างเขาพบเจอผู้หญิงมานักต่อนัก ส่วนใหญ่มักจะพบเห็นแต่ดวงหน้าที่พอกเครื่องสำอางหนาเตอะจนไม่รู้ว่าผิวหน้าที่แท้จริงเป็นอย่างไร แทบจะไม่เคยเห็นใบหน้าของใครยามไร้เครื่องสำอางที่ยังดูดีเท่าเธอผู้นี้ ที่เขาต้องยอมรับอย่างไม่มีเงื่อนไขว่าสวย
ส่วนคำจำกัดความของอินทิรา ต้องบอกว่าแม้ไม่สวยสดเท่าหลานสาว แต่ก็จิ้มลิ้มชวนมอง
คาดว่าคงชวนให้มองกระทั่งเพื่อนสนิทของเขา มองจนไม่กะพริบตาอย่างที่เห็นอยู่ในขณะนี้เป็นแน
