ร้านอาหารทะเลแห้ง ฮุ่ยเจียงจวินเปิดขายได้เกือบเดือนแล้ว ยอดขายรายวันเป็นที่หน้าพอใจสำหรับเจียงหนานอย่างมาก ชาวบ้านเริ่มซื้ออาหารกักตุนบ้างแล้ว เพราะตอนนี้อากาศเริ่มเย็นคาดว่าไม่เกินสองวันนี้หิมะคงจะตกและเธอคงต้องปิดร้านชั่วคราว
เจียงหนานใช้เวลาทั้งหมดเกือบเดือนนำอาหารทั้งหมดที่มีในมิติออกมาเก็บเอาไว้ที่เธอเก็บไว้ทีบ้านริมน้ำตอนนี้ไม่ต้องกังวลแล้วว่าที่บ้านของเธอจะขาดแคลนอาหาร นอกจากนี้เธอยังแบ่งอาหารบางส่วนออกไปขายในตลาดมืดเป็นบางครั้งด้วย
" หนานหนาน แม่ขอแบ่งซื้อข้าวสารของเธอสักกระสอบได้ไหม ในตลาดราคาแพงมาก"
" ได้ค่ะ ตอนเย็นจะให้อาหมิงแบกไปส่งที่บ้านนะคะ แม่คะเอาผลไม้พวกนี้กลับไปกินด้วยสิคะ " เจียงหนานเอ่ยกับแม่สามี เพราะเธอเพิ่งนำผลไม้ในมิติออกมาวางไว้ก่อนที่แม่สามีจะมาถึงไม่นาน จึงมีจำนวนไม่มากนัก
ฮุ่ยเหนียงนั้นเธอยอมรับว่าเพราะลูกสะใภ้คนนี้ที่บ้านจึงไม่ลำบากนัก ทั้งเรื่องอาหารและเรื่องต่างๆที่ได้สะใภ้สามคอยจัดการทำให้เธอค่อนข้างจะสุขสบายมากทีเดียว
" ไม่เป็นไรเธอเก็บไว้กินเองบ้างเถอะนะสะใภ้สาม แม่แก่แล้วไม่ต้องบำรุงมากนัก เธอเองควรจะมีลูกได้แล้วนะ "
" ฉันตั้งใจแล้วค่ะว่าจะรอให้พ้นหนาวไปก่อนค่ะตอนนี้คงไม่สะดวกนัก "
" อืม.. แม่ก็ลืมคิดเรื่องนี้ไป แม่คงต้องรีบกลับบ้านไปดูพี่สะใภ้ของเธอแล้ว "
" แม่คะเอาผลไม้นี้กลับไปให้เธอด้วยค่ะ เราต้องบำรุงเจ้าก้อนให้มากหน่อยนะคะ " เมื่อเห็นว่าแม่สามีไม่ยินยอมรับผลไม้ไปเธอจึงต้องยกเอาหลานในท้องพี่สะใภ้ขึ้นมาอ้างไม่อย่างนั้นแม่สามีคงไม่รับผลไม้ไปง่ายๆ
" ก็ได้จ้ะ " แม่สามีรับผลไม้ไปก่อนจะมองเจียงหนานด้วยแววตาเจือเอ็นดูไม่น้อย
หลังปิดร้านแล้วอากาศเริ่มเย็นมากขึ้น เจียงหนานจึงต้องเปลี่ยนแผนใหม่เธอให้สามีปิดล็อคร้านให้หนาแน่นมากขึ้นเพราะคงต้องเดินทางกลับหมู่บ้านในเย็นนี้ เธอเอาจักรยานออกมาให้พี่ชายของสามีปั่นกลับหมู่บ้านด้วยกันอีกคัน ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังบ้านริมน้ำเพื่อช่วยกันขนอาหารกลับหมู่บ้าน
เจียงหนานกับสามีช่วยกันยกของเข้าไปเก็บในบ้านโดยมีพี่ชายของสามีช่วยเหลือจนเสร็จ แต่ไม่นานนักก็เกิดเสียงดังจากหน้าบ้าน เหล่าชาวบ้านหลายคนต่างมาเสียงดังกันอยู่หน้าบ้านของเธอ
" พวกคุณมาเสียงดังกันทำไมที่บ้านของฉันคะ " เจียงหนานถามออกไปด้วยความโมโห ก่อนจะมีหนึ่งในชาวบ้านเอ่ยปากออกมา
" นี่เจียงหนาน เรารู้ว่าเธอมีอาหารมากมาย ช่วยแบ่งให้พวกเราบ้างได้ไหม พวกเราไปซื้อไม่ทัน "
" ใช่ๆ แบ่งให้พวกเราเถอะนะ "
"จริงด้วย ๆๆ "
" ได้ค่ะฉันจะแบ่งขายให้ราคาเดิมของตลาด แต่คนละนิดหน่อยเท่านั้นนะคะ "
" นี่เธอจะไม่ใจดำกับวกเราไปหน่อยรึไง แค่แบ่งให้เราเล็กๆน้อยๆถึงกับคิดราคาด้วยรึไงกัน "
" ของทุกอย่างฉันใช้เงินซื้อมานะคะ ไม่ได้ไปขอจากใครมา ถ้าไม่ซื้อก็เชิญกลับค่ะ แล้วถ้ายังไม่เลิกวุ่นวายฉันจะไปแจ้งกับหัวหน้าหมู่บ้าน " เจียงหนานเอ่ยบอกพลางจ้องมองทุกคนตรงหน้าอย่างไม่ยินยอม คนพวกนี้เห็นเธอเป็นอะไรกัน เธอถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย
" ตกลง พวกเราขอแค่นั้นก็พอแล้ว "
" งั้นพวกคุณรอเดี๋ยวนะคะ ฉันจะไปเรียกสามีมาจดรายการของที่จะซื้อ "
หลังจากจัดการกับชาวบ้านพวกนั้นกลับไปแล้วเธอก็ถอนหายใจนึกอยากจะย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านริมน้ำกับสามีตามลำพัง แต่ก็อดห่วงบ้านใหญ่ไม่ได้ ไม่แน่เธออาจจะลองถามสามีดูก็ได้ เผื่อว่าพวกเขาอยากจะย้ายไป
เจียงหนานเข้าครัวทำอาหารมื้อเย็นง่ายๆเพียง2-3อย่างเท่านั้น ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาทั้งสองไม่ได้กลับมาที่บ้านหลังนี้ตั้งแต่เปิดร้านขายอาหารทะเลแห้ง ในบ้านจึงมีฝุ่นบ้างเอาไว้พรุ่งนี้หลังตื่นนอนเธอค่อยทำความสะอาดก็ได้ วันนี้เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรต่อแล้ว
ทางด้านฮุ่ยหมิงเขาสงสารภรรยาที่ถูกชาวบ้านมาก่อความวุ่นวายเมื่อตอนเย็น เขาคิดว่าคงต้องนำเรื่องนี้ไปบอกให้หัวหน้าหมู่บ้านรับรู้เสียหน่อยจะได้ไม่มีใครเข้ามาวุ่นวายกับที่บ้านเขาอีก
เช้านี้เจียงหนานทำอาหารเช้าจนเสร็จแล้วเธอจึงเข้าไปทำความสะอาดบ้าน ส่วนสามีนั้นตั้งแต่ตื่นมาเธอยังไม่เห็นเขาเลย คาดว่าคงไปบ้านใหญ่ แต่เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้านเพื่อร้องเรียนเรื่องที่ชาวบ้านมาวุ่นวายที่บ้านของเขาเมื่อวานนี้
" อาหมิง เธอก็อย่างงกไปหน่อยเลย พวกเราก็แค่ขอแบ่งอาหารเล็กๆน้อยๆเท่านั้น แล้วเราก็จ่ายเงินให้กับภรรยาของเธอด้วยนะ "
" ใช่ๆ เธอขายอาหารให้เรานะ เราไม่ได้ไปขอมาเปล่าๆ "
" ใช่อาหมิงใจดำกับพวกเราจริงๆเรื่องแค่นี้ถึงกับต้องร้องเรียน "
" ใช่ๆๆใจดำจริงๆ "
"พอได้แล้วทุกคน รู้ไหมว่าทุกคนไม่มีสิทธิ์ที่จะไปต่อว่าอาหมิง พวกคุณเองก็ผิดที่ไม่รู้จักเตรียมอาหารให้ทัน จนต้องไปเดือดร้อนบ้านคนอื่น ผมประกาศบอกไปก่อนหน้านี้เป็นว่าปีนี้ฤดูหนาวจะมาเร็วกว่าทุกปีแต่ไม่มีใครฟัง "
ฮุ่ยหมิงไม่อยากจะพูดอะไรมากนักเขาเอ่ยย้ำกับผู้นำหมู่บ้านแค่ว่า ไม่ให้ชาวบ้านไปยุ่งวุ่นวายกับภรรยาของเขาอีกเท่านั้น
" วางใจเถอะอาหมิงลุงจะประกาศบอกพวกเขาอีกครั้งเอง "
หลังจากฮุ่ยหมิงกลับมาที่บ้านแล้วผู้นำหมู่บ้านได้ประกาศเตือนชาวบ้านไม่ให้มาก่อความวุ่นวายที่บ้านของเจียงหนาน ทั้งยังจะสั่งลงโทษหากชาวบ้านคนใดก่อความวุ่นวายอีก