นุสราวัยสิบเก้าปี เธอเป็นนักศึกษาเฟรชชี่ปีหนึ่งที่มาจากครอบครัวแม่เลี้ยงเดี่ยว เธอเป็นลูกสาวของโสภา แม่ค้าขายน้ำพริกปากจัดในตลาด
เธอกับแม่ปากกัดตีนถีบและแม่ของเธอก็ขายเธอให้บรรดาเสี่ยๆ ได้เชยชมเพื่อหักหนี้และให้นุสราอ้อนเอาเงินมาจากบรรดาผู้ชายเหล่านั้นตั้งแต่เธออายุสิบหก
ตอนแรกนุสราก็ไม่เต็มใจ แต่พอเธอทำได้สักพักแล้วเห็นว่าเงินดี นุสราจึงเต็มใจทำต่อจนจบมัธยมปลาย เธอมีเงินเก็บจากการเป็นเด็กเสี่ยและขายบริการอยู่พอสมควร จึงชวนแม่หนีจากจังหวัดบ้านเกิดทางภาคเหนือ มาเช่าบ้านเพื่อขยับสถานะตัวเองให้ดูดีขึ้นกว่าเดิมอยู่ที่จังหวัดแถวภาคกลางที่เธอเข้าเรียนมหาวิทยาลัยที่นั่น
“อีอ้อม” โสภาเรียกลูก
“แม่ หนูบอกให้เรียกอ้อมเฉยๆ เราจะมีชีวิตใหม่แล้วนะ อยากได้ไหมลูกเขยหล่อๆ รวยๆ น่ะ ถ้าแม่ยังทำตัวบ้านๆ แบบนี้ เราจะอดตายกันหมดนะ” นุสราบอกแม่ เสียงดัง ท่าทางหงุดหงิด
“เออ แม่ลืม แต่ว่าพูดอย่างนี้ เจอ
