เวลา 6 โมงเย็น
ญาดาที่เผลอนอนหลับไปเพราะฤทธิ์ของยาแก้ปวดก็ลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงเวลาใกล้ค่ำ เพราะรู้สึกปวดฉี่อยากจะเข้าห้องน้ำ แต่พอหันมาอีกฝั่งของเตียงนอนเพื่อที่จะเตรียมตัวลุกก็ต้องตกใจเพราะยังเห็นอัศวินนั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดิมตั้งแต่บ่าย
“คุณอัศวิน..”
“ตื่นแล้วหรอ..?”
“นี่คุณยังไม่กลับไปอีกหรอ..?”
“ถ้าฉันกลับไปเธอจะเห็นฉันนั่งตรงนี้ไหมละ ถามได้..?”
เธอมองหน้าเขาอย่างนึกกวนประสาท
“แล้วทำไมถึงไม่กลับไปสักทีละ จะนั่งอยู่ทำไม.?”
“ฉันก็แค่ขึ้เกียจกลับไปทำงาน ก็เลยนั่งเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยเปื่ิอย..”
“...”
“หิวไหม..?”
“ถามทำไม..?”
“ก็ถ้าหิวจะได้ออกไปซื้ออะไรมาให้กินไง เพราะฉันก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน..”
“ไม่ต้อง..เดี๋ยวฉันบอกพยาบาลให้เอาอาหารเข้ามาให้เอง..”
“ตามใจ..งั้นเดี๋ยวฉันออกไปหาซื้ออะไรกินก่อนแล้วกัน..”
“จะกลับไปเลยก็ได้นะ ไม่ต้องกลับมาแล้ว..”
“ก็ฉันจะกลับมา..จะทำไม..?”
เ
