NANG sandaling tatama na kay Mars ang paa ng malaking boro na nababalot ng puting apoy ay hindi na siya nagdalawang-isip na sanggahin ito gamit ang kanyang espada.
“Ito lang ang mayroon ako, kaya kung mamatay man ako, ay iyon na siguro ang kapalaran ko...”
“Pero... hindi ako pwedeng basta mamatay!” sumilay ang ngiti sa labi ni Mars at sa pagsangga niya sa malaking paa ng kalaban ay sandaling kumislap ang talim ng kanyang espada at sa pagtama nito sa puting apoy ay bigla na lamang iyong naglaho na tila hinigop ng kanyang sandata.
Nagawa niyang salagin ang atakeng iyon ngunit ang impact noon ay dumiretso pa rin sa kanyang katawan. Ininda niya na lang iyon at nagkaroon siya ng mga sugat sa kanyang katawan. Gamit ang pisikal na lakas ay nagawa pa rin niyang maiangat ang paa ng kala
