ตอนที่6 ร่วมรักริมลำธาร

691 คำ
ตอนที่6 ร่วมรักริมลำธาร “นายเดินไปทางเล็กๆ หลังบ้านของผมสักสามร้อยเมตรจะมีลำธารเล็กๆ ไหลผ่าน ชาวบ้านส่วนใหญ่ก็มักจะไปอาบน้ำหรือซักล้างกันที่นั้น นายพอจำทางได้ไหมครับ เสียดายนี่ถ้าผมรู้ล่วงหน้าว่านายจะมาก็คงให้นารีมันตักน้ำใส่ตุ่มเตรียมเอาไว้แล้วล่ะครับ” “ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกครับพรานคม ฉันจำทางได้ งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำอาบท่าซะหน่อยนะพรานคมเดินทางมาทั้งวันรู้สึกเหนียวตัวเหลือเกิน” “ไปเถอะครับนาย กลับมาจะได้กินข้าวกินปลา พอนายกลับมานารีมันคงทำอาหารเสร็จพอดี ตอนเดินก็ระวังพวกงูเงี้ยวเขี้ยวขอหน่อยนะครับนาย สองข้างทางมันรก” “ไม่ต้องห่วงหรอกสบายมาก” ยอดชายเดินลัดเลาะออกทางหลังบ้านของพรานคมโดยมีผ้าขาวม้าพาดบ่าติดตัวไปพร้อมกับตะเกียงจ้าวพายุและมีดดาบยาวที่พรานคมยัดใส่มือยอดชายมาให้ เผื่อเจอพวกงูหรือสัตว์มีพิษตามข้างทางอย่างที่พรานคมได้เตือนเอาไว้ หมู่บ้านป่าตอนกลางคืนบรรยากาศเงียบสงบวังเวงไร้ไฟแสงสีเช่นเมืองกรุง เสียงหรีดหริ่งเรไรพากันร้องบรรเลงดังระงมทั่วทิศทั่วทางจนหาต้นเสียงไม่เจอ ทางที่ทอดยาวไปยังลำธารเล็กๆ ท้ายหมู่บ้านก็มืดสนิทจะมีก็เพียงแสงจากดวงจันทร์บนฟ้าที่ส่องลงมาพอเห็นได้ลางๆ เท่านั้น เมื่อสามปีที่แล้วกลุ่มของยอดชายก็เคยมาอาบน้ำที่ธารท้ายหมู่บ้านมาก่อน ชายหนุ่มพอจะจำทางได้บ้างจึงไม่ได้กังวลอะไร ยิ่งเรื่องภูตผีปีศาจที่คนขวัญอ่อนมักจะจินตนาการขึ้นมาให้ตัวเองหวาดกลัวยิ่งแล้วใหญ่ สำหรับชายชาตินักรบเช่นเขาไม่เคยมีอยู่ในหัว “คงใกล้ถึงแล้วสินะ” เสียงน้ำไหลดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท สายลมอ่อนๆ พัดโชยกลิ่นไอน้ำเข้ามาปะทะจมูกทำให้ยอดชายรู้ได้ทันทีว่าธารน้ำคงอยู่ไม่ไกลนัก “อ่า… ยะ… อย่าสิจ้ะพี่สิงห์ อื้อ” “อย่าห้ามซะให้ยากเลยศรีไพรคืนนี้พี่จะเอาเธอให้ได้ อืม หอมไปตัวเลยศรีไพรจ๋า จ๊วบๆ” เสียงของชายหญิงคู่หนึ่งดังขึ้นแว่วๆ มาในทิศทางเดียวที่ยอดชายกำลังเดินไปยังลำธาร เสียงครางกระเส่าของหนุ่มสาวบ่งบอกว่าพวกเขาคงกำลังมีกิจกรรมอันสุดแสนหรรษาบันเทิงใจ สาวเจ้าของเสียงหวานฟังแล้วกระเส่าเร่าร้อนสร้างจินตนาการอันลุ่มลึกให้ยอดชายเกิดอาการปั่นป่วนเลือดลมในร่างกายพุ่งพล่านตามไปด้วย “แหม กลางป่ากลางเขาแบบนี้แท้ๆ ใครวะมาทำพิเรนทร์แบบนี้ไม่อายผีสางเทวดาหรือไงวะ” ยอดชายบ่นพึมพำพลางสาวเท้าไปข้างหน้า กระทั่งถึงลำธารเล็กๆ แต่แทนที่จะพบเพียงธารน้ำเท่านั้นชายหนุ่มแห่งเมืองกรุงยังได้เห็นเงาร่างของหญิงสาวและชายหนุ่มกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันนัวเนียอยู่อีกฝั่ง แสงจันทร์สีเหลืองนวลสาดแสงทำให้เห็นเรือนกายของฝ่ายหญิงขาวโพลนแจ่มชัด หล่อนมีเรือนผมยาวสลวย ทรวดทรงสะโอดสะอง ทรวงถันอะร้าอร่ามปลุกอารมณ์ของคนที่ได้พบเห็นให้กระเจิดกระเจิงได้ง่ายดายนัก “อูยยย์ สะเสียวเหลือเกินพี่สิงห์จ๋า” หญิงสาวนางนั้นใช้สองมือกดหัวของชายหนุ่มคู่รักซึ่งหันหลังให้ยอดชายอยู่ ให้ใบหน้าจมลงไปกับเนินถันอวบใหญ่ของหล่อน ใบหน้าของหญิงสาวแหงนหน้าเชิดขึ้นส่งเสียงครางไม่ขาดปาก คงเนื่องด้วยกำลังเกิดอาการกำหนัดสิเน่หาอย่างรุนแรงด้วยกันทั้งคู่เลยไม่ทันสังเกตการมาของยอดชาย “อืม นุ่มนิ่มไปทั้งตัวเลยศรีไพรของพี่” ชายหนุ่มผู้นั้นก็วาดมือไม้ลูบคลำไปทั่วเรือนกายเปลือยเปล่าอย่างเย้ยฟ้าท้าดิน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม